Έγινε συζήτηση, προκλήθηκε διαμάχη. Ανάμεσα και στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και γιατί κάποιοι, σήκωσαν ψηλά το θέμα στην ατζέντα της επικαιρότητας για δικούς τους μικροπολιτικούς λόγους. Για το ότι η προγραμματισμένη συναυλία – παρέμβαση για τα Τέμπη, την Παρασκευή (11/10) στο Καλλιμάρμαρο, έχει εισιτήριο, 15 ευρώ. Όμως είναι αυτό το ουσιώδες; Όχι, λέμε νέτα σκέτα. Το σημαντικό είναι πως τόσο καιρό μετά, δεν έχει ακόμα απαντηθεί πειστικά και ξεκάθαρα το τι έγινε εκείνο το μοιραίο βράδυ του 2023. Τι οδήγησε στο θάνατο 57 ανθρώπων. Ποιοι έφταιγαν.
Αυτό το συλλογικό τραύμα πονάει μια ολόκληρη χώρα. Αυτό το συλλογικό τραύμα ζητεί επούλωση. Αυτό θα έπρεπε να μας ενοχλεί πραγματικά. Όχι αν θα πληρώσουμε για κάτι που, θέλουμε δεν θέλουμε, έχει κόστος. Και δεν λέμε για τους καλλιτέχνες, που προς τιμήν τους, συμμετέχουν αφιλοκερδώς.
Το αντίτιμο του εισιτηρίου θα χρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτηθεί ο δικαστικός αγώνας των συγγενών των θυμάτων στα Τέμπη. Κάποιοι είπαν πως θα ήταν μια εναλλακτική να μπει ένας «κουμπαράς» τρόπον τινά όπου θα μπορεί όποιος το επιθυμεί να ενισχύσει ανά πάσα στιγμή. Το «ακούμε». Με το εισιτήριο όμως, είναι απολύτως ξεκάθαρα τα πράγματα. Τόσα πουλήθηκαν, τόσα εισπράξαμε. Στη χώρα της καχυποψίας που ζούμε δεν πρέπει να αφήνεις τις παραμικρές λαβές για σχόλια.
Πώς η συναυλία για τα Τέμπη μπήκε τελικά στη σωστή της διάσταση
Κρατάμε το πώς η πρόεδρος του Συλλόγου Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού εξήγησε τα τι και πώς της κίνησης, μετά τη δημόσια αντίθεση που εξέφρασαν άλλοι συγγενείς θυμάτων, όπως ο Νίκος Πλακιάς. Γιατί θεωρούμε πως έβαλε το θέμα στη σωστή του διάσταση, πως παρέχει μια πειστική και ειλικρινή εξήγηση.
«Έχω πει πολλές φορές ότι ο σύλλογος δημιουργήθηκε από μία μικρή ομάδα συγγενών, σίγουρα διπλάσιο αριθμό απ’ αυτόν που αναφέρει ο κ. Πλακιάς, από πολύ νωρίς διότι κατανόησε τη δυσκολία του αγώνα και θεώρησε ότι είναι καλύτερο να είμαστε ενωμένοι.
Δεν εκπροσωπεί όλες τις οικογένειες. Εμείς στον σύλλογο έχουμε μία πολύ επιθετική νομική γραμμή την οποία στηρίζουμε ένθερμα, έχουμε αποφασίσει ότι θα την απλώσουμε στο εξωτερικό και έχουμε κάνει κινήσεις γι’ αυτό. Έχουμε έρθει σε επαφή με νομικά γραφεία τα οποία ο κ. Πλακιάς αγνοεί. Έχουμε κάνει τις συνομιλίες και γνωρίζουμε τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται για τον αγώνα αυτόν και που δυστυχώς δεν είμαστε στην οικονομική κατάσταση που μπορούμε να τον στηρίξουμε.
Πάραυτα δεν δεχόμαστε αυτό να αποτελέσει τροχοπέδη για τη δικαίωση του αγώνα μας. Ως εκ τούτου αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή τη συναυλία για να μαζέψουμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε για τους δικαστικούς αγώνες του εξωτερικού στους οποίους, ως γνωστόν, ο κ. Πλακιάς δεν συμμετέχει (όπως) και οικογένειες που ακολουθούν τη γραμμή που θέλει και ο κ. Πλακιάς.
Αλλά δεν το κάναμε μόνο για αυτό. Το κάναμε γιατί θέλαμε εκείνη τη μέρα, όλοι να βγούμε να τραγουδήσουμε για τα παιδιά. Εκείνη τη μέρα θέλαμε η φωνή μας να φτάσει μέχρι ψηλά.
Ήταν μια μέρα αγάπης, μια μέρα σύμπνοιας και ομαδικότητας και συλλογικότητας και είναι κρίμα που αυτό αμαυρώνεται από κάποιους ανθρώπους που έχουν βιώσει τον ίδιο πόνο.
Δεν υπάρχει τίποτα παράνομο και τίποτα κρυφό σε αυτό που κάνουμε. Είμαστε διάφανοι και ξεκάθαροι και έχουμε αποδείξει πόσο πολύ μας ενδιαφέρει να πετύχει ο αγώνας μας.
Θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους καλλιτέχνες που από την αρχή αγκάλιασαν την προσπάθειά μας και στους καλλιτέχνες που περιμένουν να οργανωθεί η εκδήλωση η οποία έχει μπλοκαριστεί από την κ. Μενδώνη μέχρι στιγμής.
Εκείνη τη μέρα ας σταθούμε σ’ αυτό, ότι θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί για τα παιδιά που έφυγαν. Και θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί για τα παιδιά που είναι δίπλα μας και για εμάς τους ίδιους που επιθυμούμε μία καλύτερη κοινωνία. Σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μας».
Τα λόγια της Μαρία Καρυστιανού έκαναν τον κ. Πλακιά να αλλάξει στάση και απέσυρε τα περί ασφαλιστικών μέτρων. Να πώς το εξήγησε:
«Έμαθα ότι η εκδήλωση θα γίνει. Δέχομαι την απόφαση των αρμοδίων φορέων που πήραν την τελική απόφαση. Θανάση Παπακωνσταντίνου, Σωκράτη Μάλαμα, Τάνια Τσανακλίδου, Φοίβο Δεληβοριά, Κοινοί Θνητοί βάλτε όσο πιο πολύ δύναμη μπορείτε στην φωνή σας να ακουστεί ως τον ουρανό. Κάπου εκεί όταν τραγουδήσεις Θανάση την ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ τρία θα εμφανιστούν. Είναι τα παιδιά μας και θα χορεύουν. Καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου», ανέφερε.
Και η κα. Καρυστιανού, ως νέα απάντηση, έστειλε το δικό της ενωτικό μήνυμα: «Νίκο, Σοφία, Δημήτρη, Μάρθα…Πονάμε το ίδιο. Τα κορίτσια μας είναι μαζί στον ουρανό. Κι αυτό δε θα αλλάξει μέχρι να πάμε κι εμείς κοντά τους. Η ευχή μου είναι να είμαστε ένα. Όλοι. Όλες».
Γιατί, ναι, οφείλουμε να στεκόμαστε στα πραγματικά σημαντικά. Όσοι πάνε στο Καλλιμάρμαρο, 40.000 άνθρωποι βάσει εισιτηρίων και είναι ήδη sold out, τούτα έχουν κυρίως κατά νου. Μέσα από το πάγιο και αδιαπραγμάτευτο αίτημα για δικαιοσύνη. Δεν γυρνάνε οι άνθρωποι που τόσο άδικα χάθηκαν, αυτή είναι η πικρή, σκληρή αλήθεια. Αλλά κάπως πρέπει να απαλυνθεί ο πόνος, ένα εθνικό «γαμώτο»…
Για όσους δεν κατάφεραν να βρουν εισιτήριο για το Καλλιμάρμαρο ενώ ήθελαν, και είναι πάρα πολλοί αυτοί, να πούμε πως όπως φαίνεται θα υπάρξει τελικά ζωντανή μετάδοση της συναυλίας μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας estage.gr. Κάτι που ήταν πρόταση των καλλιτεχνών που συμμετέχουν, δηλαδή των Θανάση Παπακωνσταντίνου, Τάνιας Τσανακλίδου, Σωκράτη Μάλαμα, Φοίβου Δεληβοριά και Κοινών Θνητών.
Γιατί είναι πολύ σημαντική η συναυλία για τα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο
1. Είναι ένας τρόπος να δείξουμε έμπρακτα τη στήριξη και την αλληλεγγύη μας στους επιζώντες, στις οικογένειες των θυμάτων. Μέσα από τη μουσική, που παραδοσιακά ενώνει. Λειτουργώντας παρηγορητικά, εμψυχωτικά σε δύσκολους καιρούς.
2. Στέλνουμε το πιο δυνατό μήνυμα διαμαρτυρίας. Είναι ένα θέμα πόσο θα ιδρώσει το αυτί των αρμοδίων, όμως είναι λάθος να παρατάς έναν αγώνα πριν τελειώσει. Η αδιαφορία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν. Η δικαιοσύνη είναι λέξη με ουσία όχι «τσιτάτο».
3. Θέλουμε να μπορούμε να ταξιδεύουμε με ασφάλεια, χωρίς το φόβο μιας τέτοιας τραγωδίας. Φτιάξανε τα πράγματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας; Θα μπορούμε κάποια στιγμή να μπαίνουμε σε τρένο χωρίς να τρέμει το φυλλοκάρδι μας; Απαιτούμε καλύτερα μέσα μεταφοράς, δεν το επιθυμούμε «απλώς». Και το διεκδικούμε.
4. Δείχνουμε πως είμαστε ενεργοί πολίτες, όχι «καναπεδάτοι» παρατηρητές των πραγμάτων. Η συμμετοχή μας δείχνει ότι δεν μένουμε θεατές, ότι καίει μέσα μας η σπίθα για δικαιοσύνη.
5. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε: Η παρουσία στο Καλλιμάρμαρο είναι μια μικρή πράξη με μεγάλη σημασία. Κάθε λεπτομέρεια παίζει ρόλο, τίποτα δεν είναι ασήμαντο αν έχει σκοπό, αν έχει καλή πρόθεση και ισχυρό έρεισμα στην κοινωνία.
6. Τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων. Ο σεβασμός στους νεκρούς είναι δείγμα πολιτισμού. Το πώς προσεγγίζει μια κοινωνία τους δικούς της που «έφυγαν» συνοψίζει πολλά για το πώς δρα και σκέφτεσαι.
7. Κάνουμε σαφές πως δεν έχουμε ξεχάσει. Πως ακόμα και στη σημερινή εποχή του «2-3 μέρες αρκεί και πάμε στο άλλο θέμα», στην εποχή δηλαδή του viral, μπορούμε να πατήσουμε pause, να κρατήσουμε την προσοχή μας επί μακρόν στα θέματα που πρέπει.
8. Γιατί μόνος του κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οι συλλογικότητες, οι ομάδες, πάντα και μόνο αυτές φέρνουν την αλλαγή. Την όποια αλλαγή.