ΟΚ, είναι η πόλη που μένουμε οι περισσότεροι από εμάς (σε συντριπτικό ποσοστό μάλιστα). Μόνο που το ποσοτικό δεν συνοδεύεται απαραίτητα από το ποιοτικό. Η Αθήνα έχει δομικά προβλήματα ως πόλη. Και καλό είναι να μην καμωνόμαστε πως δεν υπάρχουν ή να τα αποδεχόμαστε σε φάση «τι να κάνουμε, έτσι είναι».

Δεν πάει έτσι, δεν πρέπει έστω. Πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι τα 10 πράγματα που μας πληγώνουν περισσότερο ως κατοίκους στην Αθήνα. Μπας και τα… ξορκίσουμε και αρχίσει κάποια στιγμή να παρατηρείται μια κάποια βελτίωση.

Αθήνα: Ο 10λογος της ντροπής

Πεζοδρόμια

Είναι πολύ απλό: Δεν υπάρχουν (πεζοδρόμια). Είναι είτε μικρά, είτε γεμάτα από κάθε λογής εμπόδια. Από παρκαρισμένα αυτοκίνητα μέχρι τραπέζια μαγαζιών, κάνεις διαδοχικά σλάλομ για να περπατήσεις, ρισκάρεις ανά πάσα στιγμή τραυματισμό.

Καθαριότητα

Δεν είπαμε να μυρίζει παντού λεβάντα και γιασεμί, αλλά κάτι καλύτερο από αυτό που οσμιζόμαστε όλοι στην πόλη, δεν το θέλουμε απλώς, το απαιτούμε. Ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε πού στηρίχτηκε εκείνη την έρευνα που ανέδειξε την Αθήνα ως την πόλη που μυρίζει πιο όμορφα στον κόσμο. Σίγουρα ήρθαν εδώ αυτοί οι… μυρωδιάδες;

Θόρυβος

Από τα μηχανάκια που ακούγονται σαν να σου βάλανε κομπρεσέρ στο αυτί, από τους κάγκουρες που περνάνε στο δρόμο και ακούνε τη μουσική στη διαπασών. Από το γείτονα που νομίζει πως είναι ακόμα στο χωριό του. Από την τάση που έχουμε ως λαός να φωνάζουμε ακόμα και όταν μονολογούμε. Από, από, από…

Κυκλοφοριακό  / Οδική συμπεριφορά

Η κίνηση στην Αθήνα σε φέρνει αρκετές φορές σε επαφή με τα πιο σκοτεινά σου ένστικτα. Συνδυάζεται δε, συχνά, με μια παντελή έλλειψη οδηγητικής παιδείας. Ο δρόμος, παρά το όσα φαίνεται να θεωρούν πολλοί εκεί έξω, δεν τους ανήκει. Κοίτα… πράγματα, ε;

Τιμές ενοικίων

Και ξάφνου, η Αθήνα την είδε.. Λονδίνο, Νέα Υόρκη. Οι ιδιοκτήτες των σπιτιών άρχισαν να ζητάνε όσα τους… λείπουν για νοίκια. Προφανώς και αυτό κάπως προκύπτει, εννοούμε πως η αγορά το έφερε εκεί (για διάφορους λόγους) δεν παύει όμως να είναι παράλογο αν σκεφτούμε τους μέσους μισθούς στην Ελλάδα. Στην επαρχία (ακόμα;) η κατάσταση είναι κοντά στο νορμάλ. Κι εκεί όπου δεν είναι τουριστικά βέβαια.

Έλλειψη πρασίνου και πάρκων

Είναι από τα πρώτα πράγματα που παρατηρούν οι τουρίστες. Δεν έχουμε πάρκα, έχουμε ελάχιστο πράσινο. Problem. Ειδικά το καλοκαίρι που το θερμόμετρο βαράει 40άρια, είναι ζωτικής σημασίας να βρεις σκιερό και δροσερό μέρος. Δεν το βρίσκεις έξω, γι’ αυτό πας…σούμπιτος για air condition, για «καταφύγιο».

Καμία μέριμνα για τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες

Λένε πως η ποιότητα ζωής μιας πόλης μετριέται πάνω από όλα από το πώς αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, από το πόσο τους σέβεται. Εδώ η Αθήνα παίρνει βαθμό πολύ κάτω από τη βάση. Μηδέν, βασικά.

Μέσα μεταφοράς

Έχουν γίνει βήματα προόδου, αλλά ακόμα η Αθήνα είναι πολύ πίσω σε σχέση με άλλες μεγαλουπόλεις του εξωτερικού. Η επέκταση του μετρό είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, θέλει κι άλλα.

Είναι πλέον και περιβαλλοντικό ζήτημα να περιοριστεί η χρήση των αυτοκινήτων, κάτι όμως που περνά απαραιτήτως από ΜΜΜ της προκοπής, σε χρόνους και χώρους.

Έλλειψη καλαισθησίας

Τι είναι η Αθήνα στην όψη; Μια τσιμεντούπολη με ελάχιστα όμορφα κτήρια. Πολυκατοικίες φτιαγμένες δίχως κανένα γούστο και αυτό είναι κάτι διαχρονικό – πολλές από τις καινούριες μάλιστα είναι το ίδιο άσχημες με τις πιο παλιές, απλώς σε άλλο στιλ.

Κάθε αεροφωτογραφία της πρωτεύουσας αποδεικνύει το έγκλημα της άναρχης δόμησης, της νοοτροπίας «κάνω ό,τι γουστάρω».

Έλλειψη χώρων στάθμευσης

Στις περισσότερες περιοχές στην Αθήνα το «πού να παρκάρω» είναι ο απόλυτος εφιάλτης. Και κάπου εδώ έρχεται και ένα από τα πιο εκνευριστικά είδη Αθηναίου: Αυτός που νομίζει πως το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι του είναι το γκαράζ του και το κρατάει για πάρτη του με διάφορα τρικ, βάζοντας καρέκλες, μηχανάκια και τα συναφή. Ουστ ρε.