Πριν προχωρήσεις παρακάτω, αφιέρωσε λίγα λεπτά για να διαβάσεις κάτι που σε ενδιαφέρει: 9 φορές στις 10, οι διπλές προσωπικότητες στηρίζουν τη βασική ανατροπή των ταινιών τους. Γι’ αυτό προειδοποιώ: SPOILER ALERT! Προειδοποίησα. Μη δω γκρίνια στα σχόλια. Ξεκινάμε.
Στην αρχή ο Δόκτορ Τζέκιλ (πήγαινε γυρεύοντας) κι απέκτησε τον κύριο Χάιντ. Ύστερα ήρθε η Εύα που ήταν… τρεις. Και μετά στο Ιdentity γίνανε δέκα! Τελικά ήρθε το Split και τα ξεφτίλισε όλα. Στο νέο φιλμ του (σεναριογράφου της 6ης Αίσθησης) Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, ο (ένας αλλά λέων) Τζέιμς ΜακΑβόυ έχει ούτε λίγο ούτε πολύ 24 ολόκληρες προσωπικότητες!
Στα ενδότερα λοιπόν, σου ‘χω μαζέψει τις επικότερες διπλές (τριπλές και βάλε) προσωπικότητες του σινεμά. Ήρθε η ώρα να βγάλουμε νικητή, αδερφέ. Ποιος είναι ο πιο διχασμένος μες στους διχασμένους;
Υ.Γ. Στη λίστα συμπεριλήφθηκαν μόνο οι πολλαπλές προσωπικότητες. Δηλαδή, όχι το Γκόλουμ (που στην πραγματικότητα είναι πρεζάκι για δαχτυλίδια), όχι ο Χαλκ (που άμα κούμπωνε κάνα lexotanil πότε – πότε, δεν θα ‘χαμε προβλήματα) κτλ.
Εδώ μόνο αυθεντικά διχασμένους, γκέγκε;
10. Johnny Depp / John Turturro (Secret Window)
Είσαι συγγραφέας. Κι έρχεται ένας τύπος και σε κατηγορεί για λογοκλοπή. Και σε βάζει σε μπελάδες. Και καίει το σπίτι της γυναίκας σου. Και τελικά αυτός ο τύπος είσαι εσύ! Καν’ το βιβλίο ρε μάστορα να σπάσεις ταμία. Το ‘κανε ο Στήβεν Κινγκ, το σκηνοθέτησε μέτρια ο Ντέιβιντ Κόεπ κι εγώ τώρα έχω να λέω…
9. Joanne Woodward (The Three Faces of Eve)
Στην αρχή η Έβα Γουάιτ, ήσυχη και υποτονική, άρχισε να παθαίνει μπλακ-άουτ. Μετά βγήκε στο φως η Έβα Μπλακ, δυναμική και τσαπερδόνα. Κι ύστερα από λίγο, να ‘σου και τρίτη: η Τζέιν, η πιο νορμάλ απ’ όλες. Ερμηνευτικό ρεσιτάλ απ’ τη Τζόαν Γούντγουαρντ (Όσκαρ Ά Γυναικείου) και σεναριακή βόμβα για τη δεκαετία του ’50.
8. Robert De Niro (Hide and Seek)
Η κόρη του Ντε Νίρο παίζει στον ελεύθερο χρόνο της κρυφτό με κάποιον “αόρατο” Τσάρλι. Σαν καλός πατέρας ο Ρομπέρτο ψάχνει μανιωδώς να τον βρει, και τελικά ανακαλύπτει πως… τσα! Τσάρλι είναι ο ίδιος. Σατανικό γάργαρο γέλιο (μούαχαχαχαχαααα), και χειροκρότημα για δυο φοβερές ερμηνείες.
7. Cusak/Liotta/Peet/De Mornay/DuVall/Lee Scott/Kenzle/Loehr/McGinley/Ηawkes/Busey/ Taylor Vince (Identity)
Η Ρεάλ Μαδρίτης των προσωπικοτήτων. Πολλές μαζί και παίξανε μπαλάρα. Με άλλα λόγια, οι δέκα (!) χαρακτήρες ενός θανατοποινίτη πάνε σ’ ένα Μοτέλ και παίζουν τους 10 Μικρούς Νέγρους(!!). Κι όλο αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα ιατρικό πείραμα. Η ιστορία μέτρησε απίστευτα. Η ταινία είναι μια άλλη υπόθεση…
6. Leonardo Di Caprio (Shutter Island)
Ξέρετε. Ο μπάτσος που τον καλούν στο νησί – ψυχιατρείο για να πιάσει… τον εαυτό του. Άλλο ένα ιατρικό πείραμα, κάκιστη η επιλογή του Σκορτσέζε ν’ αφήσει διφορούμενο το φινάλε (ενώ το βιβλίο είναι ξεκάθαρο), αλλά τι υπέροχος τρελός που είσαι ρε Ντικάπριο;
5. Edward Norton / Brad Pitt (Fight Club)
Το φαβορί μας, από ψυχιατρικής πλευράς μπάζει. Όπου και να το πιάσεις. Τι να τους κάνεις όμως τους γιατρούς όταν μιλάμε για την ταινία που σημάδεψε μια ολόκληρη κουλτούρα; Το (δεύτερο) μεγαλύτερο διαμάντι του Φίντσερ, κρύβει έναν “δεύτερο εαυτό” που ακόμα μνημονεύεται όπου μιλάν για “ανατροπή”. Δεν συμφωνώ – χέστηκες – προχωράμε.
4. Michael Caine (Dressed to Kill)
Καταπιεσμένη τρανσέξουαλ – ψυχίατρος (ο Μάικλ Κέιν) σκοτώνει τις γυναίκες που προκαλούν σεξουαλικά την αρσενική του πλευρά. Γιατί; Γιατί όσο αυτός είναι… ενεργός, απορρίπτει σαν ιδέα την αλλαγή φύλλου! Κλασικά απίθανη ιστορία, κλασικά κακογυρισμένη ταινία, κλασικός Μπράιαν Ντεπάλμα.
3. Anthony Perkins (Psycho)
Πέρα απ’ το αριστούργημα του μάστορα Χίτσκοκ, εδώ έχουμε και μια απ’ τις καλύτερες περιπτώσεις μπουρδουκλωμένης προσωπικότητας. Ο Νόρμαν έχει δεύτερη φύση, κι αυτή είναι… η μάνα του. Όχι, δεν κινδυνεύεις απ’ τη δικά σου που σου λέει “πάρε μπουφάν”. Ο τύπος ήταν τέρμα μαμάκιας! Δες εδώ (την καλύτερη στιγμή του φιλμ):
2. Soo-jung Lim / Geun-young Moon / Jung-ah Yum (A Tale of Two Sisters)
Kορεάτες ρε φίλε! Σου φέρνουν στο νου “Oldboy” και σεναριακά δεν σε απογοητεύουν ποτέ. Εδώ το φιλμ καλύπτει τα ψυχιατρικά κενά του Fight Club και προσθέτει μια ακόμα φιγούρα στο στόρι του Psycho. Κοινώς: και μάνα, κι αδελφή μου, κι αγάπη… εγώ! Ντάξει, όχι αγάπη…
1. Edward Norton (Primal Fear)
Κλέβω και το ξέρω. Ο Νόρτον στον Φόβο Ενστίκτου δεν ήταν στ’ αλήθεια διχασμένος. Αλλά ήταν υπέροχο ψέμα όσο κράτησε. Κι αν έκανα τα στραβά μάτια στα “ήξεις – αφήξεις” του Shutter Island και στα κενά του Fight Club, γιατί όχι κι εδώ; Λογικά ή παράλογα λοιπόν: Έντι μας πήρες τα μυαλά (κι ας είχες τα δικά σου)!
