Το αχώνευτο 24ωρο του Μένιου Φουρθιώτη

07.00 Βρίσκεται στη μέση του δρόμου. Είναι σκυμμένος στα γόνατα σαν ένα άγριο ζώο και καταβροχθίζει έναν άνθρωπο. Σηκώνει το κεφάλι, αίματα τρέχουν απ’ το στόμα του, οι περαστικοί τον κοιτούν, εκείνος βρυχάται και γελάει δυνατά. Ξαναχώνει το κεφάλι του στο στομάχι του θύματός του.

07.05 Ξυπνάει.

07.07 Προσπαθεί να κοιμηθεί ξανά. “Γιατί άραγε τα πιο όμορφα όνειρα μας να μένουν στη μέση”;

07.15 Τα καταφέρνει. Τώρα βλέπει ότι έχει πέσει σε μια πισίνα με μπέργκερ. Στον βατήρα ένας ευτραφής ξανθός νέος του λέει “φάε, φάε, φάε”… Κολυμπάει για να βγει, όμως βυθίζεται όλο και πιο βαθιά, αυτή τη φορά μέσα σε χιλιάδες σοκολάτες. Ο ευτραφής νέος συνεχίζει να γελάει και να του λέει “αφού το ξέρεις ότι δεν θα αντέξεις άλλο… ΦΑΕ”. Κοιτάζει καλύτερα. Ο ευτραφής νέος είναι Ο ΠΑΛΙΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΣ!

07.17 Ξυπνάει ιδρωμένος… Όλα ήταν ένα κακό όνειρο. Τρέχει στη ζυγαριά. Παραμένει ακόμη ένας υγιέστατος παρουσιαστής 42 κιλών.

08.00 Πάει στην κουζίνα για το κολλαγόνο του. Άλλωστε, το πρωινό κολλαγόνο είναι το σημαντικότερο κολλαγόνο της ημέρας.

09.00 Μπαίνει στη δουλειά του. Ακούει μια φωνή “Μένιο; Γιατί με ξέχασες, Μένιο;” γυρνάει αριστερά δεξιά το κεφάλι του, δεν βλέπει κανέναν… “Όλα είναι στο μυαλό μου” σκέφτεται, “όλα είναι στο μυαλό μου”… Μπαίνει στο ασανσέρ.

10.00 Συγκαλεί έκτακτο μίτινγκ. Ακούγεται ανακοίνωση “Σε 5 λεπτά να είστε όλοι κάτω στον δεύτερο όροφο στην αίθουσα ‘Μένιος Φουρθιώτης 4”.

10.05 Είναι όλοι εκεί. Έχει βαρεθεί να τα χώνει στους ίδιους και τους ίδιους και έτσι αυτή τη φορά έφερε κόσμο και από άλλα κανάλια. Σε μια γωνία διακρίνεται και ο Παπανώτας. Έχει τρελή όρεξη σήμερα και κάποιος πρέπει να την πληρώσει.

11.00 “Εγώ το μόνο που είπα, λέει ο Παπανώτας, είναι ότι αν είχαμε σοβαρό κράτος, θα προμήθευε αυτό τους πολίτες με κολλαγόνο, δεν θα περιμέναμε από την ιδιωτική πρωτοβουλία”. “Σκάσε”, του λέει. “Πρώτη φορά ντρέπομαι τόσο”.

13.59 Λίγα δευτερόλεπτα ακόμα για να ξεκινήσει η εκπομπή του. Ενώ παίζει τέρμα Νίνο, κανείς απ’ το πάνελ δεν προσποιείται σαν χαζοχαρούμενος ότι τραγουδάει. Κάνει κίνηση να βάλει το χέρι του στη δεξιά τσέπη του παντελονιού του, εκεί που έχει το “μπλοκάκι των απολύσεων”, όπως αποκαλεί χαϊδευτικά το πιστόλι του. Ξαφνικά όλοι αρχίζουν να ψευτοτραγουδούν έτσι ελεεινά, όπως μόνο οι πανελίστες στα μεσημεριανάδικα ξέρουν.

14.00 Η εκπομπή ξεκινάει μέσα σε διαολεμένο κέφι. ΓΟΥ ΧΟΥΥΥΥ!!!

14.15 Πρώτο θέμα της εκπομπής. “Πού ακριβώς βρισκόταν η Ρούλα Κορομηλά όταν δολοφονήθηκε ο Κένεντι; Μάρτυρας-κλειδί σπάει τη σιωπή του”.

14.30 Πάνε στην πρώτη τους σύνδεση για το θέμα. “Κόψτε τον, κόψτε τον”, κάνει νόημα ο Μένιος. Στην άλλη οθόνη είχε εμφανιστεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Από τότε που τον έβγαλε στην εκπομπή, του έχει γίνει κολλητσίδα.

14.45 Το μαλλί του Μένιου είναι πιο κακοβαμμένο από ποτέ. Η επιδερμίδα του γυαλίζει σαν ροφός που μόλις ψαρεύτηκε. Το ύφος του είναι τόσο αχώνευτο που κάνει τον Σόιμπλε να μοιάζει με ένα νεογέννητο χαριτωμένο πάντα. Κι όμως, παρότι όλα είναι τέλεια, ο ίδιος δείχνει προβληματισμένος.

15.00 Το δεύτερο θέμα της ημέρας. “Πάτερ Παΐσιος: Μία ξανθιά παρουσιάστρια με το όνομα Ρούλα, θα ξυπνήσει τον Αντίχριστο”. Σύνδεση με ιερέα. Κάτι όμως του κάνει εντύπωση… Λέει στη δημοσιογράφο να του βγάλει το πετραχήλι. Το κάνει και ναι, καλά το υποψιάστηκε, ήταν πάλι ο Λαφαζάνης, αυτή τη φορά μεταμφιεσμένος σε παπά. Κόβει τη σύνδεση.

16.00 Τελειώνει η εκπομπή, βγαίνει απ’ το στούντιο και ακούει ξανά αυτήν τη φωνή… “Μένιο; Μένιο;”. “Ηρέμησε”, σκέφτεται, “ηρέμησε, δεν μπορεί να σε πειράξει πια, όλα αυτά τα φαντάζεσαι”.

16.30 Μπαίνει στο γραφείο του. Ζητάει απ’ το αφεντικό του να του φτιάξει καφέ. “Αν με ζητήσουν, δεν είμαι εδώ για κανέναν”.

20.00 Επαγγελματικό γεύμα. Φωνάζει τον σερβιτόρο για να παραγγείλει… “Λοιπόν, θα μας φέρεις μία σαλ… αχ σε παρακαλώ, μη με κοιτάς στα μάτια σαν να είμαστε το ίδιο εμείς οι δύο, έλεος χρυσό μου”. Έρχεται ο μαιτρ του μαγαζιού για να ζητήσει συγγνώμη.

21.00 Επιτέλους σπίτι, στο προσωπικό του καταφύγιο, εκεί που μπορεί να είναι ο εαυτός του ξανά, ένα ντροπαλό παιδί που απλά θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί, χωρίς όρια και κανόνες, χωρίς περιορισμούς, χωρίς καμία περίπτωση να συμβεί ποτέ αυτό.

22.00 SMS από Λαφαζάνη. “Ελεύθερο κάμπινγκ έχεις κάνει ποτέ; Έχω εγώ σκηνή”.

23.00 “Μένιο; Μένιο γιατί με ξέχασες”; “Θεέ μου πάλι αυτή η φωνή. Από πού έρχεται”; Βγαίνει στον διάδρομο, κατεβαίνει τα σκαλιά της πολυκατοικίας, η φωνή τον καλεί ακόμα. Ακολουθεί βιαστικά μια σκιά που απομακρύνεται, στρίβει μαζί της σε ένα σκοτεινό δρομάκι… Και αυτή τον περίμενε εκεί… “Δεν μπορεί” της λέει… “Δεν μπορεί όντως να είσαι εσύ”… Κατεβάζει την κουκούλα της, τα μεγάλα της μπλε μάτια τον καθηλώνουν… “Μένιο, γιατί με ξέχασες”; “Συγχώρεσε με” της λέει. Του δίνει ένα μπουκάλι σαμπάνια και αρχίζει να γελάει δυνατά… “ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΜΕΝΙΟΣ ΜΟΥ, Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΕΝΙΟΣ, ΕΓΩ ΣΕ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΣΗΜΟ ΧΑΧΑΧΑ”… Ο Μένιος ρίχνει ένα χαστούκι, ρίχνει κι άλλο, κάνει να τη χαστουκίσει ξανά, μα καταλαβαίνει ότι απλώς κοπανάει τον αέρα… Εκείνη έχει εξαφανιστεί… “Θεέ μου λέει, έχω αρχίσει και τα χάνω”.