Μέσα σε αυτό το υπέροχο σύμπαν αναφορών και επιρροών που όλα αυτά τα χρόνια έχει φτιάξει με έμπνευση και ζεστασιά ο Φοίβος Δεληβοριάς, υπάρχουν δύο-τρία πράγματα που δεν μπορείς να σταματήσεις να απολαμβάνεις, όπως το να μιλάει για τα 80s στην Καλλιθέα ή για τη δεκαετία του ’90, όταν στα 25 είχε κυκλοφορήσει ήδη δύο δίσκους με αξιοσημείωτη επιτυχία.
Στο Provocateur μοιράζεται μαζί μας σκηνές από τη ζωή του, όλες αυτές τις μικρές ή μεγάλες λεπτομέρειες οι οποίες φτάνουν έως αυτόν το «παλιομοδιτικό» μα και τόσο αναγκαίο συντονισμό μας με την κυκλοφορία του ANIME, τότε που νιώσαμε ότι συζητάμε ξανά για μουσική στην Ελλάδα και έως τη συναυλία στην Τεχνόπολη, όπου για πρώτη φορά θα παρουσιάσει ζωντανά τον τελευταίο του δίσκο.
Λεπτομέρειες, κάθε μία από τις οποίες φωτίζει από διαφορετική γωνία τη μεγάλη εικόνα, η οποία συνοψίζεται κάπως έτσι: Ο Δεληβοριάς έχει ένα τρόπο εδώ και δύο δεκαετίες να βρίσκεται πάντα διπλά μας, ένα τόσο δα βήμα παραπέρα το οποίο ανοίγει όμως ανοίγει μονοπάτια που σε πάνε πολύ μακριά.
Στα επόμενα 20 λεπτά έχουμε μια εκ βαθέων εξομολόγηση για τα εφηβικά του χρόνια, τη συναναστροφή με τον Χατζιδάκι, τους εκφραστικούς δρόμους που του άνοιξε η κιθάρα, την μετεωρική επιτυχία ενός 20χρονου, τις στενόμυαλες οριοθετησείς, και, τέλος, μια περιεκτική περιγραφή του τρόπου που ο Φοίβος δημιουργεί: «Θέλω να ακολουθώ τη ζωή με βάση τη διαίσθησή μου».
Ευχαριστούμε το Dave Red Athens για τη φιλοξενία.
