Αν σου πω Ίαν ΜακΚέλεν, ο νους σου θα βρεθεί μπροστά από σταυροδρόμι. Ο ένας δρόμος, οδηγεί στον κόσμο του Τόλκιν, και σ’ ένα “μάγο” που ήταν γκρίζος κι έγινε λευκός. Ο άλλος, οδηγεί στους μεταλλαγμένους της Μάρβελ, και στον Μάλκολμ Χ μιας υπέροχης αντιρατσιστικής παραβολής των κόμικ. Πιο απλά: ή Γκάνταλφ, ή Μαγκνίτο.
Ωστόσο ο Σερ Ίαν δεν είναι μονάχα οι δύο (σπουδαίοι!) ποπ ρόλοι που το κοινό του αναγνωρίζει. Και όχι, δεν θ’ αναφερθώ στην τεράστια θεατρική καριέρα του. Στο σινεμά και μόνο, ο ΜακΚέλεν έχει να επιδείξει μια σειρά σπουδαίους χαρακτήρες, και σήμερα ήρθε επιτέλους η ώρα να μιλήσουμε γι’ αυτούς.
Υ.Γ. Παρόλα αυτά, θα συμφωνήσω: οι κορυφαίες ερμηνείες της φιλμογραφίας του, είναι στ’ αλήθεια ο Γκάνταλφ κι ο Μαγκνίτο…
Ser Leigh Teabing | Ο Κώδικας Ντα Βίντσι
Ο Τομ Χανκς κι η Οντρέ Τοτού κυνηγούν ένα σπουδαίο μυστικό, η γαλλική αστυνομία κυνηγάει τον Τομ Χανκς και την Οντρέ Τοτού, και πάνω που η συνωμοσία μαζικής κατανάλωσης του Ρον Χάουαρντ αρχίζει να κάνει κοιλίτσα, σκάει μύτη στην οθόνη ο κύριος Τίμπινγκ. Κανείς δεν θα μπορούσε να μπει στο πετσί του εκκεντρικού, πλούσιου γερο-συνωμοσιολόγου καλύτερα απ’ το ΜακΚέλεν, αφού ο ρόλος απαιτούσε ένα προς ένα τα δυνατά χαρτιά του ηθοποιού: υπόγειο σαρκασμό, επιβλητική λεπτότητα, βρετανική ευγένεια και… σαν είσαι σερ! Χρόνια μετά, απ’ όλο τον Κώδικα Ντα Βίντσι έχεις να θυμάσαι μια υπερβολική ανατροπή κι έναν απολαυστικό Άγγλο…
Kurt Dussander | Μαθήματα Φόβου
Ίσως δεν τα κατάφερε να σώσει μια απ’ τις πιο μεγάλες αποτυχίες της καριέρας του Μπράιαν Σίνγκερ. Κατάφερε όμως να λάμψει μέσα στο αμήχανα σκηνοθετημένο περιβάλλον μιας ιστορίας που απαιτούσε πελώρια δεξιοτεχνία για να γίνει πιστευτή. Κι ενώ, εξ αρχής η γραφή και οι χαρακτήρες του Στίβεν Κινγκ δεν ήταν διόλου δεδομένο πως προσφέρουν αυτή τη δεξιοτεχνία, ο ΜακΚέλεν κατάφερε το απίθανο: έπεισε πως στ’ αλήθεια γίνεται ένας πρώην ναζί να πιαστεί “αιχμάλωτος” στον εκβιασμό ενός σχολειαρόπαιδου. Ταυτόχρονα βαθύς, πραγματικός (τόσο, όσο) και πιστός στη κλασική κατασκευή του Κινγκ. Κι αυτό που μόλις διάβασες, είναι ένας άθλος που ελάχιστοι ηθοποιοί στον κόσμο κατάφεραν να φέρουν εις πέρας…
James Whale | Θεοί και Δαίμονες
Λίγη πραγματικότητα, λίγη φαντασία, και τα τελευταία χρόνια της ζωής του σκηνοθέτη των Φρανκενστάιν έρχονται στο φως με τη ευαίσθητη λεπτότητα της δαντελένιας ερμηνευτικής βιρτουοζιτέ του κυρίου Γκάνταλφ. Ένας ανοικτά ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης (μια εποχή που ήταν σχεδόν θανάσιμο αμάρτημα να παραδεχτείς κάτι τέτοιο στο Χόλιγουντ), ένας άνθρωπος που ψάχνει την τελευταία ελπίδα του στην ερωτική συγκίνηση, τελικά ένας ηλικιωμένος που αρκείται γλυκόπικρα σε όσα του επιτρέπουν η ευγένεια και το γήρας του: να θαυμάζει την ομορφιά που λάμπει στα νιάτα! Δεν ξέρω αν ο ΜακΚέλεν βρήκε λίγο απ’ τον εαυτό του μέσα στο ρόλο, μα ξέρω πως, στο τέλος της μέρας, μάλλον συμπάθησε πολύ τον κύριο Γουέιλ. Κι αυτό αποτυπώθηκε χωρίς αμφιβολία στο πανί…
Sherlock Holmes | Mr. Holmes
H φιλόδοξη προσπάθεια του Μπιλ Κόντον έφερε στην οθόνη τον πιο αντι-σερλοκχολμικό Σέρλοκ Χολμς, στην πιο αντι-μυστηριακή υπόθεση της καριέρας του. Και μπορεί να μην κατάφερε να πείσει τον κόσμο πως ο ήρωάς της είναι όντως άλλη μια βερσιόν του σπουδαίου ντετέκτιβ, μα κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει πως αυτός ο ήρωας είναι άλλη μια σπουδαία, ήσυχη, εσωτερική ερμηνεία στο παλμαρέ ενός σπουδαίου ηθοποιού. Δεν λέω πως θα με χάλαγε να δω τον ΜακΚέλεν να παίζει “κανονικό” Χολμς, μα λέω πως δεν μπορώ να φανταστώ πολλούς που θα μπορούσαν να τα καταφέρουν μ’ έναν κύριο Χολμς σαν κι αυτόν εδώ…
Ριχάρδος ο 3ος | Ριχάρδος ο 3ος
Το πρώτο όνομα που σου ‘ρχεται στο νου όταν ακούς να λένε για “Σαίξπηρ”, αναμενόμενα έγινε ένας σπουδαίος Ριχάρδος του κινηματογράφου. Εκσυγχρονισμένα κλασικός, σαιξπηρικός μαζί κι αντι-σαιξπηρικός (!!), ένας Ριχάρδος που κερδίζει το ενδιαφέρον σου προτού κερδίσει τη βαθιά σου υπόκλιση. Ακόμα ένας ερμηνευτικός άθλος, βγαλμένος απ’ το τσεπάκι ενός ηθοποιού που κάνει τους δυσκολότερους ρόλους του παγκόσμιου θεάτρου να μοιάζουν πολύ εύκολη δουλειά…
John Porfumo | Σκάνδαλο
Ένα απ’ τα πιο μεγάλα σκάνδαλα της βρετανικής πολιτικής, έμεινε στην ιστορία με τ’ όνομα: “Πορφούμο”. Κι αυτός ακριβώς ο “κύριος”, ο Τζον Πορφούμο, δίνει την ευκαιρία στον Σερ Ίαν για τον πιο κόντρα ρόλο της καριέρας του! Πόσο Μπερλουσκόνι μπορεί να γίνει ένας Σερ; Πολύ! Φτάνει να διατηρεί τη βρετανική του ιδιοσυγκρασία…
