“Ο Μάρκος ήτανε ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε ατελείωτη αγάπη για τους φουκαράδες, τους ανθρώπους που τραβιούνται, τους φυλακισμένους, τους εξόριστους, τους περιθωριακούς και δεν αγάπησε ποτέ τα λεφτά”. Τάδε έφη ο Στέλιος Βαμβακάρης, το “τακίμι” του Μάρκου, όταν τον είχαμε ρωτήσει Aν ζούσε σήμερα ο Βαμβακάρης με τη δημοσιότητα που θα ‘χε αποκτήσει, αν θα ‘βαζε υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνει.
Αυτός ήταν ο Μάρκος καλά μου παιδιά και γι’ αυτό και 115 σχεδόν χρόνια μετά απ’ τη γέννησή του, γέροι, νέοι και παιδιά, ταυτίζονται με τα κομμάτια του, τα γνωρίζουν απ’ έξω και ανακατωτά και δεν τον ξεχνούν.
Εμείς που λες, βρήκαμε 5 αναφορές στ’ όνομά του και 5 (όχι πολύ γνωστές) διασκευές (και φυσικά όχι όλες, αφού για να σου δώσουμε να κατάλαβεις μόνο η Φραγκοσυριανή έχει καμιά 300αριά!) και λέμε να στις παρουσιάσουμε, ώστε να αποδώσουμε το δικό μας φόρο τιμής στον “μεγαλύτερο”.
Στίχοιμα – Στην αγκαλιά του Μάρκου
Μ’ ένα πειραγμένο beat που μέσα του “κλαίει” το μπουζούκι και με στίχους που αν τους άκουγε σήμερα ο Μάρκος σίγουρα θα έδινε την άδειά του για να πάρει σάρκα και οστά αυτό το κομμάτι, οι Στίχοιμα μας έδωσαν να νιώσουμε ποιος ήταν ο “πατριάρχης” του ρεμπέτικου και γιατί στην αγκαλιά του Μάρκου ακούς τον μπαγλαμά του.
Λόγος Τιμής – Οικογένεια
Κι επειδή η λίστα σήμερα έχει μπόλικο χιπ χοπ, οφείλουμε να σου πούμε ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε κολλήσει μ’ αυτά εδώ τα “περίεργα” και “αυθεντικά” παιδιά και μ’ αυτόν εδώ τον δίσκο. Και ναι, ο Μάρκος ζει κι εδώ…
“Είπα στον αετό να έρθει να πάρει ψηλά τα όνειρα μου / να προσέχει τη φάρα, να φυλάει τη σκιά μου / του ‘πα πως θα ακούσουν Βαμβακάρη τα παιδιά μου / και απο καρδιά θα πάω γιατί είναι μεγάλη η καρδιά μου.”
ΛΕΞ – Ο Κόσμος Κακός
Κι αν αναρωτιέσαι “Τι θ’ ακούμε στα γεράματα ρε αδελφέ;“, ο ΛΕΞ σου ‘χει την απάντηση…
“Γέροι να ‘μαστε ν’ ακούμε Τζόνι Κας και Βαμβακάρη.”
Βαγγέλης Χατζηγιάννης – Vάmvakar Stάilz – “Διάφοροι”
Αλήθεια, δεν έχουμε ιδέα τι παίζει μες στο μυαλό σου ρε Χατζήγιαννε, και ειδικά όταν βλέπουμε τέτοιες δουλειές και ακούμε τέτοια τσιφτετελολαϊκορεμπετικά μες στο ’19. Είσαι μεγάλο παλικάρι.
“Κι εσύ μεγάλε αρχηγέ ρε Μάρκο Βαμβακάρη, που μέσα τα τραγούδια σου έχουν μεγάλη χάρη.”
Τζαμάλ – Τα όνειρα κοστίζουν
Μπορεί “Περαία – Σαλούγκα – Σύρο, να ‘χουμε ξεχάσει που ακριβώς θέλουμε να πάμε”, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε ότι χωρίς τους ήχους του Μάρκου δεν κάνουμε βήμα.
“Το τελευταίο που είδα ήταν την Παρασκευή / όταν με πήρε ο ύπνος με τη Φραγκοσυριανή / είδα ότι γνώρισα το Μάρκο κι άραζα στην παρέα / εγώ μιλούσα για Σαλούγκα κι αυτός για τον Περαία.”
Ρόδες United – Μια όμορφη Μελαχρινή
Μπαγλαμαδάκι, τρομπέτες, ντραμς, βιολιά… μέχρι και μπίτ μποξ έβαλαν οι Ρόδες United στη διασκευή της Όμορφης της Μελαχρινής. Και τ’ αποτέλεσμα; Τέρμα ναζιάρικο και σκερτσόζικο.
Mudskull – Η άτακτη
Όποιος είπε ότι οι “μεταλάδες” δεν ακούν και δεν διασκευάζουν Βαμβακάρη να περάσει έξω απ’ τη τάξη. ΑΜΕΣΩΣ!
Χατζηφραγκέτα – Ήθελα να ‘μουν Ηρακλής
Μ’ έναν πιο σύγχρονο ήχο και με beatάρα, όχι του ’37 φυσικά (όταν και είχε γραφτεί το κομμάτι), οι Χατζηφραγκέτα διερωτώνται (σχεδόν ένα αιώνα μετά) “Τι άλλο θέλεις να γινώ για να με αγαπήσεις; / εσύ με το κεφάλι σου τον Ξέρξη θα ζητήσεις.“
Τα μπλε παράθυρα – Παπακωνσταντίνου, Αγγελάκας, Μυστακίδης, Αποστολάκης
Σαν άλλη “Τετράς του Πειραιά” όλοι αυτοί οι θρύλοι της ελληνικής μουσικής ανέβηκαν επάνω στη σκηνή, πήραν τα οργανάκια τους και μας έστειλαν αδιάβαστους.
Christian Ronig – Morning in Minor
Κλείνοντας, πριν από μερικούς μήνες είχαμε ανακαλύψει τον Γερμανό Christian Ronig, ο οποίος έχει διασκευάσει μπόλικα ελληνικά κομμάτια και μέσα σε αυτά βρήκαμε και το μελωδικό “Μινόρε της Αυγής”. Αλλά αυτήν τη φορά, με στίχο Αγγλικό Εγγλέζικο. Απόλαυση.
“Wake now, my little darling / Don’t miss out morning’s minor key.”
