Άλλες εποχές τέτοια εποχή, στην Αθήνα δεν κυκλοφορούσε ούτε κατσαρίδα. Λίγο η κρίση, λίγο η κρίση, έχουν αναγκάσει κόσμο και κσομάκη να μένουν πίσω στην πρωτεύουσα αντί να διακοπάρουν σε κάποιο νησί ή σε εξοχικό γνωστού (έστω και στη Λούτσα). 

Παρ’ όλα αυτά, τις ημέρες αυτές δεν συναντάς στην πρωτεύουσα το μπούγιο των υπόλοιπων μηνών. Κι αν έχεις εντρυφήσει λίγο στο σκάουτινγκ και “κόβει” το μάτι σου, μπορείς να παρατηρήσεις ορισμένες στάνταρ φάτσες εκεί έξω. Πιο στάνταρ και πιο ορόσημα κι από την ίδια την ταλαίπωρη την Ακρόπολη. 

Πάμε να τις τσεκάρουμε μία-μία;

Τι είναι ο Εναλλακτικός, ρε βλάχο Προβοκάτορα, για να πάει διακοπές μαζί με όλη την πλέμπα της χώρας; Πρόβατο είναι σαν εσένα; Όχι. Ο Εναλλακτικός πολεμάει το σύστημα και κάνει ελεύθερο κάμπινγκ στις καλοκαιρινές του διακοπές σε παραλία της Τήλου, αυστηρά την 1η Ιουνίου που πηγαίνουν οι τρου εναλλακτικοί τύποι. Έτσι τον Αύγουστο θα μείνει στην Αθηνάρα και θα βλέπει Ταρκόφσκι και Ρένο Χαραλαμπίδη στα θερινά σινεμά για να δροσιστεί. Γιατί ο Εναλλακτικός δε στηρίζει το σύστημα σαν εσένα που είσαι πρόβατο των κυβερνήσεων, των πολυεθνικών και των τραπεζών.
Εργάζεται στην HSBC.

Αυτός είναι ο μόνος από τους σημερινούς  7 Τύπους που ναι μεν πήζει αλλά βγάζει καλά λεφτά. Ο Πλακατζής είναι εκείνος που ακόμη κι αν η Αθήνα γίνει μια μεγάλη τρύπα εξαιτίας κάποια εξωγήινης επίθεσης, αυτός με κάποιο μαγικό τρόπο θα αιωρείται πάνω από το σημείο που θα βρισκόταν η Πλάκα και θα πουλάει αγαλματάκια με τις κατουρόκαυλες του Σάτυρου. Είτε σουβενιρατζής πάντως, είτε σπασοπούλης που χώνει τον κόσμο με τη βία μέσα σε ταβέρνες, ο Πλακατζής είναι γεννημένος γι’ αυτή τη δουλειά και ξέρει πως κάθε Αύγουστο μέχρι το τέλος της ζωής του, θα τον περνάει στην Αθήνα. Και το λατρεύει.
Εργάζεται στην πλάτη των τουριστών.
 

Είναι βαριά η φούστα του Θητεία. Κι αυτό γιατί σε αυτήν καταλήγουν τα 7 λίτρα ιδρώτα που στάζουν από το μέτωπό του κατά τη διάρκεια της αυγουστιάτικης φρουράς του στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Τον Αύγουστο που δεν υπάρχει ψυχή στο Σύνταγμα, αρκετοί Θητείες ζουν το YOLO τους: άλλοι αλληθωρίζουν για 1 ολόκληρο μιλισεκόντ, άλλη βγάζουν γλωσσίτσα μέχρι να ακουμπήσει μουστάκι, ενώ έχουν αναφερθεί και η ακραία περίπτωση όπου ένας κούνησε το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού του ποδιού μέσα από το τσαρούχι. Κολλητός του Θητεία, ο Πλακατζής, ο οποίος συχνά πυκνά πετάγεται μέχρι το Σύνταγμα για να ανταλλάξει και… καμία κουβέντα με τον Εύζωνα.
Εργάζεται ως μίμος στην Ερμού (όταν είναι αδειούχος).

Ο Νέοπας (ευρύτερα γνωστός και ως Σκλάβος) όταν έπιασε δουλειά στα τέλη Μάη, ευελπιστούσε ότι θα καταφέρει να πάρει έστω κι ένα 3ήμερο άδειας τον Αύγουστο. Τα όνειρά του εξανεμίστηκαν όταν είδε τους παλαιότερους συναδέλφους του να κλαίνε με λυγμούς στο μίτινγκ. Τότε, δηλαδή, που πρόλαβε να τους πει: “Μήπως μπορώ να φύγω 3 μερούλες τον Αύγ…“. Αφού τον τσιμπήσουνε στο μαγουλάκι και του σκάσουν μια υποτιμητική φαπίτσα, οι υπόλοιποι της εταιρείας θα την κάνουν για τα νησιά κι αυτός θα μείνει πίσω για να σηκώσει τα 3 τηλέφωνα που θα ηχήσουν στο γραφείο από την 1η έως τις 31.
Εργάζεται μόλις δύο μήνες.

 
Αυτός ο τύπος είναι ο κλασσικός καβατζόπουστας που συναντάται σε υπεραφθονία σε όλα τα επαγγέλματα στη χώρα μας. Είναι εκείνος που προσπαθεί να γλιτώσει έστω και 5 λεπτά δουλειάς ρίχνοντας επίτηδες τον καφέ πάνω στο γραφείο του. Και τα καταφέρνει. Αργεί πάντα το πρωί, ενώ το απόγευμα φεύγει πάντα στην ώρα του και λίγο νωρίτερα. Ο Φίδης επιλέγει να μείνει Αύγουστο στην Αθήνα αφού έχει τσεκάρει πότε παίρνει άδεια ο διευθυντής του, για να μπορεί να σχολάει 6 ώρες νωρίτερα από το κανονικό χωρίς να τον τσεκάρει κανένας. 
Εργάζεται στο Provocateur. 
 

Γενικά ο Ταρίφας είναι καλός άθρωπος και ψυχούλα, αλλά τον Αύγουστο που μένει μόνος του πίσω στην πόλη κάτι παθαίνει και συφιλιάζεται. Στη φωτογραφία, για παράδειγμα, τον βλέπετε τρελαμένο να δείχνει τον αριθμό των ωρών που μονολόγησε πέρυσι τον 15αύγουστο. Θα τον ακούσεις να κορνάρει από συνήθεια στην εντελώς άδεια Πανεπιστημίου ή να κάνει σφήνες ανάμεσα σε δύο περιστέρια που έχουν αράξει στην άσφαλτο της Βασιλίσσης Σοφίας. Στην αυγουστερή πιάτσα έχει τόσο ελεύθερο χρόνο και βαριέται τόσο πολύ που πειραματίζεται με όλα εκείνα τα άχρηστα κουμπιά του ταμπλό. Τρελαίνεται δε για εκείνο το περίεργο, το κόκκινο με το τριγωνάκι μέσα.
Αλήθεια περιμένεις να διαβάσεις ατάκα για το επάγγελμά του τώρα;

20χρονος, άφραγκος, χτυπημένος από τη μοίρα να μην έχει ούτε ένα ευρώ για διακοπές. Φλερτάρει με την αυτοκτονία αλλά κάτι μέσα του προσπαθεί να τον πείσει ότι θα είναι ωραία η Αθήνα τον Αύγουστο. Μόνο που οι φίλοι του έχουν πάει στα Κουφονήσια. Ξανασκέφτεται την αυτοκτονία. Αλλά όχι, η ζωή είναι ωραία. Εκτός αν είσαι άφραγκος. Κλαίει, κλαίει συνέχεια. Δεν πειράζει, του χρόνου θα μας δείξει αυτός θα δούμε τι θα πάθουμε. Βέβαια, αυτό που δεν γνωρίζει είναι πως του χρόνου θα είναι απλώς ένας Νέοπας-Σκλάβος. Και αυτός ο λόγος θα μπορούσε κάλλιστα να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία.
Εργάζεται δεν.