Γιορτάζω ακριβώς έναν χρόνο μακρυά απ’τον ψεύτικο κόσμο της νικοτίνης δίνοντας ένα χτύπημα στην πλάτη, ένα ηχηρό πατ-πατ, σε όσους βρίσκονται στην αρχή της προσπάθειας να το κόψουν.
Εκεί που είστε ήμουνα και εκεί που είστε πολύ πιθανό να ξανάρθω, οπότε δεν έχω καμία διάθεση για ειρωνεία.
Το λοιπόν, ακούστε πως έχει το πράμα. Ο πρώτος μήνας χωρίς τσιγάρο είναι γεμάτος πρωτόγνωρες και παρανοϊκές σκέψεις. Αυτές θα προσπαθήσουμε τώρα να τις ξορκίσουμε μαζί, εδώ, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον και φωνάζοντας «ΨΟΦΑ ΤΣΙΓΑΡΟ, ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΣΤΡΟΝΓΚ ΚΑΙ ΙΝΤΙΠΕΝΤΕΝΤ ΜΑΝ, ΑΗ ΝΤΟΝΤ ΝΙΝΤ ΓΙΟΡ ΜΠΟΥΛΣΕΤ».
Για πάμε:
1. Μένεις στον 6ο όροφο αλλά μπορείς να μυρίσεις το τσιγάρο που έχει ανάψει κάποιος στον 1ο όροφο, άλλης πολυκατοικίας, άλλης γειτονιάς, άλλης πόλης, χιλιόμετρα μακριά σου. Και είναι νορμάλ αυτό. Ή μπορεί και όχι.
2. Παίζεις όλη μέρα κομπολόι και πάλι δεν καταλαβαίνεις γιατί υποτίθεται ότι αυτό το διαολεμένο σκοινί με χάντρες για ιθαγενείς καλόγερους σε βοηθάει να κόψεις το κάπνισμα. Ωστόσο, συνεχίζεις να παίζεις. Το «τάκα τούκα» φέρνει γλυκές θύμησες εφηβείας.
3. Φοβάσαι ότι προς τα έξω δίνεις την εντύπωση ενός περίεργου τύπου που μασάει τσίχλες και παίζει κομπολόι, χωρίς να μπορείς να υποστηρίξεις τον νέο σου «Νότη Σφακιανάκη εαυτό», π.χ. με κάποιο τραγούδι ή με κάποια εμπειρία σου με εξωγήινους.
4. Σκέφτεσαι ότι χάνεις τέτοιες ευκαιρίες.
(Ναι, στάνταρ, σε θυμόμαστε και πριν).
5. Μπαίνεις σε ένα μαγαζί και για πρώτη φορά παρατηρείς πόσοι πολλοί είναι αυτοί που καπνίζουν γύρω σου. Και ναι, είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ (και εσύ ζηλεύεις, αχ Θεέ μου πόσο ζηλεύεις, θες να κάτσεις δίπλα τους να ρουφήξεις όλον αυτόν τον καταραμένο καπνό που πάει χαμένος, αλλά δεν το κάνεις, φοβάσαι ότι θα σε πουν ανώμαλο, ότι θα καταλήξεις στη φυλακή και εκεί όλοι θα καπνίζουν, όλη μέρα, παντού, και τι παράδεισος, μακάρι να μπεις στη φυλακή, παρακαλάς να μπεις στη φυλακή, μπαίνεις πίσω απ’ τα σίδερα και σε φωνάζει «Λουκία» ένας ψηλός απ’ τα Φιλιατρά. ΑΥΤΟ ΘΕΣ; ΝΑ ΣΕ ΛΕΕΙ «ΛΟΥΚΙΑ» ΕΝΑΣ ΨΗΛΟΣ ΑΠ’ ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ;).
6. Κοιτάς παλιές φωτογραφίες σου που κάπνιζες και νιώθεις ότι δεν θα είσαι ποτέ πάλι τόσο cool. Αλλά μάντεψε: ούτως ή αλλως δεν ήσουν τόσο cool όσο νόμιζες.
7. Αναρωτιέσαι για ποιο λόγο οι πρώτοι άνθρωποι έφτιαξαν τα μπαλκόνια. Σε τι χρησίμευαν τότε που δεν κάπνιζε κανείς; Εσύ θα χρειαστεί ποτέ να ξαναβγείς στο μπαλκόνι σου; Και αν δεν το χρειαστείς, τι θα την κάνεις τέτοια μπαλκονάρα; Ποιος αγοράζει σήμερα σκέτα μπαλκόνια; Σε πιάνει τρέλα και δίκαια.
8. “Αν έχεις κόψει το τσιγάρο, δεν πειράζει να κάνεις ένα“. Ναι, αυτή η παρανοϊκή ατάκα του Iggy Pop απ’ το Coffee and Cigarettes θα σου βασανίζει το μυαλό. Deal with it.
