Αν βρείτε κάποιον να κάνει καλύτερο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό περιεχόμενο από την Α24, ενημερώστε μας. Η Άλι Γουόνγκ για όσους βλέπουν stand up στο Netflix δεν είναι άγνωστο όνομα. Ούτε η οργή της. Οι λίγοι που έχετε δει το Minari  και οι περισσότεροι που λατρέψατε το Walking Dead, ξέρετε τον Στίβεν Γιαν. Προχωράμε. 

https://twitter.com/hashtag/BEEFNetflix?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw

 Αν ανήκετε στους οργισμένους οδηγούς της Αθήνας και βρίζετε τους πάντες (όχι στα μούτρα τους), αυτή η σειρά είναι για εσάς. Η οργή των δυο πρωταγωνιστών ξεχειλίζει. Κι εκεί καθρεφτιζόμαστε όλοι όσοι προσποιούμαστε ότι την παλεύουμε καθημερινά με την οικογένεια, το παιδί μας, το σπίτι, τις δουλειές, τις υποχρεώσεις, την καριέρα και τη σεξουαλική μας ζωή. Είναι μια σκοτεινή, μαύρη, κατάμαυρη κωμωδία (σάτιρα πες την) για το άγχος που μας προκαλεί ο φρενήρης τρόπος ζωής μας (αν δεν έχουμε γεννηθεί προνομιούχοι, δηλαδή με λεφτά και όνομα πασπαρτού για καριέρα), το οποίο καταπιέζουμε επειδή μας έχουν μάθει να καταπίνουμε τα πάντα και έτσι παθαίνουμε κρίσεις πανικού, μέχρι να μας τα σκάσει ο θυμός. Και να τα κάνουμε όλα ώπα. Πόσο περιστασιακό σεξισμό ή ρατσισμό ή αγένεια στο σούπερ μάρκετ αντέχει κανείς;


 
Ο πρωταγωνιστής μας κουβαλά ενοχές επειδή οι γονείς του τον θεωρούν λούζερ κι αποτυχημένο. Είναι Νοτιοκορεάτης και πρωτότοκος. Η πρωταγωνίστρια είναι στα όρια της υστερίας, επιχειρηματίας, σύζυγος και μητέρα, τόσο τρομοκρατημένη μήπως χάσει αυτό που έχει χτίσει που χαιδεύει όπλα για να ηρεμήσει. 


 
Αυτοί οι δυο συναντιούνται σε ένα πάρκινγκ και η σκηνή που ακολουθεί εξαιτίας ενός φρεναρίσματος είναι επική. Ένας καβγάς στο πάρκινγκ ενός καταστήματος μετατρέπεται σε μια τρελή καταδίωξη. Το road rage στα χειρότερά του. Κι εκεί ξεκινάει ένας πόλεμος με φάρσες που δεν τις λες ακίνδυνες. Σουρεαλιστικές σίγουρα. Η οργή που εξαπολύουν η Έιμι και ο Ντάνι ο ένας στον άλλο είναι τοξική και εξωφρενική. Τα πράγματα που λένε ως βρισιές ο ένας στον άλλο είναι μια ανορθόδοξη κάθαρση. Γιατί όλοι μας έχουμε στιγμές που είμαστε άθλιοι. Και ντρεπόμαστε να το ομολογήσουμε. 


 Το πρωταγωνιστικό δίδυμο κουβαλά όλη τη σειρά και δείχνει τι σημαίνει να είσαι μετανάστης σήμερα στην Αμερική. Είναι απελπισμένοι, αγανακτισμένοι, και θέλουν απλά κάποιον να τους αγκαλιάσει και να τους ξεκουράσει ψυχικά. Έτσι είναι η κρίση μέσης ηλικίας. Σε χτυπάει εκεί που δεν το περιμένεις η ματαίωση.  Γιατί; Γιατί έχουμε βομβαρδιστεί με στιγμές ανέμελης ευτυχίας που το αίσθημα της δυστυχίας μοιάζει με αμαρτία. Η κοινωνία μας δεν δέχεται τη δυστυχία, την κρύβει κάτω από το χαλάκι της εισόδου. 


 
 Δείτε τα 10 τρομερά αστεία επεισόδια μισής ώρας και δεν θα σταματήσετε να σκέφτεστε αυτή τη σειρά. Είναι μια βαθιά συγκινητική σειρά.