Όλοι μας την έχουμε πατήσει. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα ‘ναι. Το καλό εμπεριέχει το κακό. Το ένα ορίζει το άλλο μέσω της αντίθεσης. Ισχύει και στις ταινίες.

Είπαμε να θυμηθούμε 5, που αν είχαμε τη δύναμη να γυρίσουμε το χρόνο πίσω, δεν θα σπαταλάγαμε δευτερόλεπτο για να ξαναδούμε. Θα μπορούσαμε να βάλουμε… 105, ΟΚ, σκοπός είναι κατά βάση να γίνει κουβέντα, να σε βάλουμε σε αντίστοιχες σκέψεις.

Δεν επιλέξαμε πολύ κακές ταινίες. Αυτό θα ήταν πιο εύκολο ίσως, αλλά και πιο… δύσκολο, είναι τόσες πολλές άλλωστε σε βάθος χρόνων.

Το βασικό κριτήριο μας ήταν ταινίες που είχαν potential, hype και δυναμική, αλλά κατέληξαν σε κάτι που θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Ίαως ίσως και να μην υπήρχε. Καθόλου. Ποτέ.

5 ταινίες που μακάρι να… εξαφανίζονταν χθες

Twilight

Still a better love story than Twilight. Όταν το μόνο που έχει μείνει να θυμάται κανείς από αυτό το σύμπαν ταινιών είναι το παραπάνω «αστειάκι», κατανοούμε πως κάτι έχει πάει πολύ στραβά.

Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και η Κρίστεν Στιούαρτ βάζουμε ως και στοίχημα ότι θα ήθελαν να σβήσουν από το CV τους αυτήν την saga εφηβικού βρυκολακικού έρωτα. Κι ας τους έκανε διάσημους παγκοσμίως, κι ας ήταν τεράστιο εμπορικό hit.

Θα μπορούσαμε να κλείσουμε την 5άδα μόνο με αυτήν την πενταλογία, αλλά ΟΚ. Διάλεξε όποια ταινία εσύ (δεν) θες εξ αυτών. Το ίδιο (δεν) μας κάνει.

Το 2 τελευταία Ιντιάνα Τζόουνς

Τα 3 πρώτα, original, Ιντιάνα Τζόουνς είναι και θα είναι ένα all time classic που τίποτα δεν θα μπορέσει να το σβήσει. Κάποια σχόλια που είχαμε διαβάσει παλαιότερα πως η τριλογία «γέρασε άσχημα» επειδή αναπαράγει εμμέσως κάποια ρατσιστικά στερεότυπα πιο πολύ από αστεία είναι θλιβερά. Πρέπει πάντα να κρίνουμε τα έργα τη στιγμή που γυρίστηκαν, με τα δεδομένα του τότε και να μην προσπαθούμε να τα φέρουμε στα μέτρα μας. Και κυρίως, τι ρατσιστικό μπορεί να είχε ο universal Ίντι της καρδιάς όλων μας;

Κι αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, πάμε παρακάτω: Δεν έπρεπε ποτέ να γυριστεί μήτε part 4 μήτε part 5. Το πρώτο (4ο, ΟΚ) ήταν σεναριακά και πρακτικά αδιάφορο, το τελευταίο ήταν «ελάτε όλοι παιδιά, να μαζευτούμε και να νοσταλγήσουμε αγκαλιά». Σε τίποτα δεν βοήθησε στην εξέλιξη του ήρωα, ουδόλως θα είχε λείψει αν δεν είχε βγει ποτέ. Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνουμε στο παρελθόν. Να μην τα σκαλίζουμε.

Ναπολέων

Ρίντλεϊ Σκοτ ως σκηνοθέτης. Χόακιν Φίνιξ ως Ναπολέων. Ένα επιβλητικό τρέιλερ. Θεωρητικά τα ‘χαμε όλα ωραία, στο όπως πρέπει. Και πώς βγήκε αυτό το τελικό αποτέλεσμα; Έλα μου ντε.

Είναι κατόρθωμα πως αυτή η ταινία για έναν από τους μεγαλύτερους στρατηλάτες της ιστορίας προξένησε ένα από τα… μεγαλύτερα κινηματογραφικά χασμουρητά της ιστορίας. Τεράστια απογοήτευση, νέτα σκέτα. Τρεις ώρες από τη ζωή μας που θα θέλαμε πίσω.

Dark Tower

Ακόμα μια περίπτωση που λες δεν μπορεί να πήγαν όλα τόσο λάθος. Οι φαν του Στίβεν Κινγκ παρακαλούσαν να βρεθεί κάποιος να μεταφέρει επί οθόνης τα (7) βιβλία του Μαύρου Πύργου, που θεωρούνται από πολλούς το τοπ της συγγραφικής ιδιοφύιας του «Βασιλιά». Πρόσεχε τι εύχεσαι.

Βασικά οι προσδοκίες θα έπρεπε να είχαν πάψει να υφίστανται με το που λάμβανε κανείς την εξής πληροφορία: Πως η ταινία ήταν όλη κι όλη 95 λεπτά. Έχουμε δει επεισόδια σειρών με μεγαλύτερη διάρκεια.

Με τόσο «κόψε – ράψε» ήταν αδύνατον να προκύψει κάτι που θα σεβόταν τα βιβλία. Ένας αχταρμάς βγήκε, ένα για κάποιο λόγο «να βγάλουμε την υποχρέωση». Ο Ίντρις Έλμπα, όσο γεννημένος cool κι αν είναι, δεν μπορούσε να σώσει κάτι που δεν σωζόταν.

The Matrix Resurrections

Έτη φωτός από την πρωτοτυπία και το ύφος της πρώτης ταινίας, κατάφερε να κάνει να φαίνονται συμπαθή τα part 2 και 3, που τα χαν, πολύ, τα θέματά τους κι εκείνα. Δεν είχε λόγο ύπαρξης, ειδικά μετά από καμια 20αρία χρόνια σιωπής του franchise, δεν έδωσε απαντήσεις, μόνο έντονη την αίσθηση της «αρπαχτής».

Ήταν ένα απογοητευτικό rebirth ενός sci-fi που αλλάξαμε κάποτε όσα ξέραμε. Παραδόθηκε στο χάος, στον εντυπωσιασμό άνευ νοήματος, δεν είχε τίποτα το πραγματικά ενδιαφέρον να (ξανά)πει.