Η Κωνσταντίνα Αγγελέτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σκόπελο. “Συγκεκριμένα στη Γλώσσα Σκοπέλου που είναι ένα μικρό χωριό. Καλοκαιρινός προορισμός έγινε από όταν μετακόμισα στην Αθήνα και αργότερα στο εξωτερικό για σπουδές και δουλειά. Νομίζω ότι είναι ένας προορισμός που οι άνθρωποι συνδέονται και δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί αποκτούν ένα σπιτάκι στο νησί για να επιστρέφουν ξανά και ξανά”.
Την ρωτήσαμε τα πάντα για τη νησάρα αυτή με αφορμή το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος» που διοργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρία «Πλέγμα» προς τιμή του εμπνευσμένου χοροδιδάσκαλου Διαμαντή Παλαιολόγου.
Κωνσταντίνα, υπάρχει συγκεκριμένος τύπος τουρίστα που προτιμά την Σκόπελο;
Θα προσπαθήσω να μαντέψω το προφίλ των επισκεπτών της Σκοπέλου με βάση αυτά που έχω δει αλλά και προσφέρει το νησί. Οι επισκέπτες μας αγαπάνε τη φύση, είναι ένα νησί που προσφέρεται για περιπατητικές διαδρομές, ιστιοπλοΐα, κατάδυση, ποδηλασία, αγροτουρισμό κ.α. Σίγουρα εκτιμούν τις παραλίες και την καλή κουζίνα.
Πού μου προτείνεις να πάω να φάω και τι να δοκιμάσω;
Να δοκιμάσεις ότι έχει σχέση με τις παραδοσιακές γεύσεις. Στιφάδο ρόφο (αν είσαι τυχερός) ή ντόπιο κατσίκι. Το στιφάδο στη Σκόπελο το φτιάχνουν με το μοναδικό σε ποικιλία δαμάσκηνο Σκοπέλου που είναι ξινό. Προφανώς όλα τα παράγωγα του δαμάσκηνου: μαρμελάδες, γλυκό του κουταλιού, παγωτό με δαμάσκηνο, λικέρ δαμάσκηνου κλπ. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες σοβαρές προσπάθειες αναβίωσης του Πεπαρήθειου οίνου που μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω μιας ασθένειας είχαν εκλείψει οι αμπελουργίας στο νησί.
Φυσικά να δοκιμάσεις μέλι Σκοπέλου και παστέλι που φτιάχνει ένας εκ των μελισσοκόμων. Να δοκιμάσεις ότι έχει σχέση με την γίδα Σκοπέλου και τα παράγωγα της : τυρί, κατίκι κ.α. Τέλος σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να παραλήψεις την ξακουστή τυρόπιτα Σκοπέλου.
Ποιες είναι οι καλύτερες παραλίες, οι κοσμικές κι εκείνες που θα απομονωθώ;
Κάθε παραλία έχει ένα μοναδικό χαρακτήρα και αυτό είναι το ξεχωριστό με τη Σκόπελο. Αν έχεις κοσμοπολίτικη διάθεση θα πάς στο Γλυστέρι, αν θές να έχεις μια άνεση αλλά να απολαύσεις τον ορίζοντα και το πράσινο να μπαίνει στη θάλασσα θα πάς Μηλιά. Για παραλίες με άμμο θα σου πρότεινα Λιμνονάρι ή Στάφυλος και για πιο απόμακρα να πάς Χόβολο, Περιβολιού ή Αι Γιάννης. Φυσικά υπάρχει και παραλία γυμνιστών: το Βελανιώ.
Ένας επισκέπτης στην Σκόπελο πρέπει σίγουρα να…;
Ξαναέρθει… Αστειεύομαι. Να κάνει μια ωραία εκδρομή με σκάφος που αναχωρούν από τα λιμάνια του νησιού! Θα ανακαλύψει το νησί από τη θάλασσα και θα βρεθεί σε μοναδικά μέρη.
Ποιο είναι το μυστικό που ξέρουν μόνο οι λόκαλς;
Δυστυχώς όχι πολλά. Οι επισκέπτες του νησιού είναι ψαγμένοι και αναζητούν παραλίες στο διαδίκτυο πριν έρθουν στο νησί και photoshoting landscapes.
Που θα πιώ ένα ωραίο ποτάκι και που θα παρτάρω;
Υπάρχουν στη Χώρα πολύ ωραία μπαράκια μέσα στον οικισμό. Κοκτέιλ θα πιείς στο Screwdriver ή Σκάλα. Beach Cocktail θα πιείς σε αυτό το απίθανο beach bar στην παραλία Γλυστέρι και για να παρτάρεις πήγαινε στο Screwdriver after. Κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ όμως έλα στο τέρμα του λιμανιού την Παρασκευή, με φόντο όλο τον οικισμό της Σκοπέλου ετοιμάζουμε ένα θεότρελο πάρτι και ακολούθησε μας στα beach party.
Τι πρέπει να αγοράσω από την Σκόπελο;
Πρέπει να πάς στο μοναδικό αγγειοπλάστη Νίκο Ρόδιο και να δεις τα ξακουστά μαύρα αγγεία του. Η κεραμική γενικώς είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη στο νησί και θα βρείς αρκετούς κεραμίστες. Να αγοράσεις μαχαίρι Σκοπέλου και φυσικά δαμάσκηνο, κρασί, λικέρ δαμάσκηνο, σαπούνι, παστέλι και μέλι.
Πες μας μερικά πράγματα για σενα και για το φεστιβάλ που διοργανώνεις
Είμαι πολιτιστική διαχειρίστρια με ειδίκευση στις παραστατικές τέχνες. Εργάζομαι στη Αθήνα σε μεγάλες θεατρικές παραγωγές ώς διευθύνρια παραγωγής. Το Φεστιβάλ ( 8ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος» στις 7-8-9 Ιουλίου) το κάνω από μεράκι, από αγάπη και γιατί με κάνει να θυμάμαι ποσο ωραία περνάω όταν διοργανώνω κάτι τόσο μεγάλο. Είναι μια τρέλα που φέτος εν μέσω τόσων μεγάλων παραγωγών που τρέχω έχω αναλάβει και το Φεστιβάλ.
Επίσης, διασκεδάζω πολύ γιατί το διοργανώνουμε παρέα με τους αδελφικούς μου φίλους Χρήστο & Ναυσικά (Παλαιολόγου) που έχουμε ένα εντελώς δικό μας κώδικα επικοινωνίας και χιούμορ. Οι εθελοντές είναι πια οικογένεια μετά από τόσα χρόνια και επίσης διασκεδάζουμε πολύ . Συγκινούμαι που βλέπω εθελοντές που ξεκίνησαν στο Φεστιβάλ από παιδιά να μεγαλώνουν και να διαπρέπουν. Κάτι πρέπει να συμβάλει και το Φεστιβάλ σε αυτή την εξέλιξη.
