Μπορεί όλο αυτό το μουσικό 80s revival στην pop να μην είναι μια καινούργια υπόθεση, ωστόσο αν υπάρχει μια μουσικός που το αποτυπώνει με φρεσκάδα και χαρακτήρα σε δουλειές της, αυτή είναι η Kid Moxie, η οποία είναι λες και έπεσε στη χύτρα του ρετροφουτουρισμού όταν ήταν μικρή και βγήκε με synths και fluo αποχρώσεις. Kαι όταν λέμε «δουλειές», αναφερόμαστε σε διεθνείς συνεργασίες με Αλ Πατσίνο, τον Άντζελο Μπανταλαμέντι, τον Ντέιβιντ Λιντς. Έγραψε τη μουσική για το σήμα της MGM αλλά και το score για το δημοφιλές video game Cyberpunk 2077 (το οποίο απέκτησε κινηματογραφική μεταφορά με πρωταγωνιστή τον Κιάνου Ριβς).
Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, η δημοφιλία της στη χώρα μας δεν εκτινάχθηκε όταν η δική της διασκευή στο κλασικό Creep των Radiohead ήταν το «βαρύ πυροβολικό» στο soundtrack του Maestro, ενώ περιμένουμε πώς και πώς να ακούσουμε κομμάτια για το Milky Way, για το OST του οποίου έχει δουλέψει μαζί με τον Κωστή Μαραβέγια.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν είχαμε μιλήσει μαζί της, όταν ακόμα ζούσε στο mood του «Better than Electric», της πιο πρόσφατης δισκογραφικής δουλειάς της. Ένας «τίτλος μαγικός» όπως τον είχε χαρακτηρίσει η ίδια, καθώς όταν τον σκέφτηκε για πρώτη φορά δεν ήξερε τι σημαίνει αλλά την έκανε να αισθανθεί κάτι πολύ δυνατό. «Είμαι φαν του σουρεαλισμού σε όλες τις εκφάνσεις του και σκέφτηκα ότι είναι σουρεαλιστικό να μην μπορώ να εξηγήσω κάτι αλλά πάρα ταύτα να μου προκαλεί τόσο έντονα συναισθήματα», είχε δηλώσει.
Και να λοιπόν που ήταν αυτός ο δίσκος, ο οποίος κίνησε το ενδιαφέρον των Depeche Mode προκειμένου να της προτείνουν να συνεργαστούν στο τελευταίο τους δίσκο («Memento Mori»). Και εγένετο η διασκευή Wagging Tongue, ένα τυπικό Depeche-fucking-mode κομμάτι, τόσο σκοτεινό όσο και η φωνή της Kid Moxie πλάι σε εκείνη του Gahan.
Για την ίδια, ήταν μια συνάντηση με τα ινδάλματα της εφηβεία της. Με αυτούς τους καλλιτέχνες για τους οποίους έλιωνε cd και κασέτες και χόρευε τα κομμάτια τους. «Όχι απλώς έχω χορέψει τρελά, αλλά η μουσική τους έχει αποτελέσει το σάουντρακ της εφηβείας μου», εξηγεί η ίδια σήμερα σε κουβέντα μας για αυτή τη συνεργασία. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι «έχω ερωτευτεί, ονειρευτεί, ψυχοπλακωθεί, οδηγήσει ξημερώματα ακούγοντας τα κομμάτια τους… Ο ήχος τους έχει επηρεάσει όχι μόνο το είδος μουσικής που με ελκύει να ακούω αλλά ταυτοχρόνως και το πώς προσεγγίζω τη μουσική που γράφω».
Αν θες να τη δεις και να μάθεις περισσότερα για αυτή τη συνεργασία, ρίξε μια ματιά και στο παρακάτω βίντεο:
