Πρωτάθλημα ή καυτή πατάτα;

-Παρ’ το εσύ!
-Όχι, εσύ παρ’ το.
-Ρε δεν το θέλω σου λέω.
-Ε, καλά τότε, να το πάρει ο άλλος.
-Ούτε αυτός το θέλει.
-Και πού να το δώσουμε τότε;
-Στον Μελισσανίδη!
-Ο Μελισσανίδης είναι Β’ εθνική.
-Κρίμα, ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύσις…

Κάπως έτσι θα μπορούσαν να πηγαίνουν οι διάλογοι ανάμεσα στις τρεις πρωτοπόρες ομάδες του βαθμολογικού πίνακα στη Σουπερ Λίγκα. Να το προσφέρει το πρωτάθλημα η μία στην άλλη και να μην το δέχεται καμιά. Ιδίως μετά τα αποτελέσματα του γουικέντ, έχει κανείς την εντύπωση ότι σώθηκε το λαδάκι τόσο στον ΠΑΟΚ όσο και στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό. Και ότι κατά τα Χριστούγεννα θα παρακαλάνε τον Γκατούζο να τους πάρει όλων τα κεφάλια με παραδοσιακή σιτσιλιάνικη μέθοδο. Για να γλυτώσουν από το μαρτύριό τους…

Δεν είχε ξεκινήσει έτσι το στόρι. Στην αρχή πέταγε ο ευρωπαϊκός Ολυμπιακός, κουτούλαγε ο χρεωστικός Παναθηναϊκός και μπουσούλαγε ο χριστιανικός ΠΑΟΚ του Αναστασιάδη. «Αντε», λέγαμε όλοι, «τελείωσε κι αυτό το πρωτάθλημα πριν καν αρχίσει.» Ώσπου άρχισε να γκελάρει ο Θρύλος, να πετάει ο ΠΑΟΚ και να υψώνει κεφάλι ο ΠΑΟ. Και πάλι βγάλαμε το λάθος συμπέρασμα, χρίζοντας πρωταθλητές πριν την ώρα τους. Ώσπου έσκασαν τα πνευμόνια ολονών και κλατάρανε και τους πήρε η κάτω βόλτα και αναρωτιούνται γιατί το κυνηγάνε αυτό το αναθεματισμένο το έπαθλο και δεν κάθονταν στα αυγουλάκια τους να περιμένουνε τη γαλοπούλα.

Η αλήθεια, βεβαίως, κρύβεται σε μια μισοκρυμένη φράση που την διάβασα προ ημερών στο «Φως των Σπορ». Αναφερόταν στον Μήτρογλου και με δυο λόγια συμπέραινε: «Ο παίκτης έχει οργανικό πρόβλημα»! Κι έχει ο Μήτρογλου τέτοιο πρόβλημα, φαντασθείτε τι συμβαίνει με τους υπόλοιπους. Αυτούς τους τιτάνες των γηπέδων, που στα εικοσιτόσα τους χρόνια δεν μπορούν με τίποτα να βγάλουν τρία παιχνίδια την εβδομάδα. Λες και κουβαλάνε γκαζοντενεκέ στην οικοδομή αντί για μπαλίτσα στο χόρτο. Λες και τους καταριέται ο Θεός, αντί να γεμίζει τις τσέπες τους ο Πρόεδρος…

Συμβαίνει παντού θα μου πείτε. Σε όλα τα κράτη τα ποδοσφαιρικά παίζουν εκπλήξεις. Έχετε δίκιο, δεν αντιλέγω. Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με εκπλήξεις, αλλά με αποτελέσματα βγαλμένα από τα παραμύθια. Με σκορ που δεν μπορεί ούτε η διαιτησία να τα γυρίσει, όσο κι αν είναι διατεθειμένη να προσφέρει τις καλές της υπηρεσίες. Και οι κακόμοιροι οι προπονητές να ζητάνε ψυχή και καρδιά από τους παίκτες τους, ενώ γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με κάτι μισοπεθαμένους τύπους που σέρνονται αργά αργά προς τα αποδυτήρια.

Μια κωμωδία αναμφιβόλως, αλλά μια κωμωδία με πολλά λεφτά. Αντε ρε παιδάκι μου, να ανέβει επιτέλους ο Μελισσανίδης να του τα δώσουμε!