Χθες η Μάντσεστερ Σίτι έδειξε στη Ρεάλ Μαδρίτης τι σημαίνει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. ΟΚ, σε σχόλια το διαβάσαμε αυτό. Μας άρεσε. Το υιοθετήσαμε. Με 4-0, η -για πολλούς- καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή κέρδισε τη θέση της στον τελικό του Champions League στις 10 Ιουνίου στην Κωνσταντινούπολη.
Παιδιά, πείτε μας παρανοϊκούς και άμπαλους, δεν θα φέρουμε αντιρρήσεις, αλλά κάπου εκεί, στο δεύτερο γκολ του Bernardo Silva χθες, σκεφτήκαμε πως, διάολε, αυτό το παιδί-ποδοσφαιρικό ποίημα, αυτός ο παιχταράς, μοιάζει κάθε φορά λες και έφτασε στο γήπεδο σκαστός από το περίπτερο. Σαν να άφησε κάποιον στο πόδι του για να έρθει να κάνει δυο τρεις ντιμπλάρες, να σκαλώσει δυο-τρεις αντιπάλους, να βάλει και καμία γκολάρα αν χρειαστεί, και μετά να ξαναγυρίσει στο πόστο του. Και αυτή, κυρίες και κύριοι είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου: τίποτα δεν διαχωρίζει εμφανισιακά έναν ποδοσφαιρικό μάγο, από έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Εκτός αν δεν έχετε σκεφτεί ποτέ στη ζωή σας πως ο Messi εύκολα θα μπορούσε να είναι ο ιδιοκτήτης του βενζινάδικου που βρίσκεις την πιο φθηνή βενζίνη στον Πειραιά. Πάσο τότε.
Τέλος πάντων, πάμε να δούμε τι δουλειά θα έκαναν οι παίκτες της Manchester City αν δεν ήταν ποδοσφαιριστές; (Και παιχτούρες;)
Ederson
Ο τερματοφύλακας της City θα μπορούσε εύκολα να είναι trapper. Με το “επόμενο χιτ που θα τον κάνει διάσημο” πάντα στα σκαριά, τον Ederson, όποτε κάνουμε ώρα να τον δούμε σε πλάνο, τον φανταζόμαστε στο τέρμα, με τσαντάκι μπανάνα στη μέση και αναμένο τσιγαράκι, έτοιμο για το beef που θα τον εδραιώσει ως πρώτη μούρη της τραπ σκηνής. Πάντα όμως τον “τρώνε οι δισκογραφικές γιατί προμοτάρουν τους δικούς τους”.
John Stones
Ο Stones θα μπορούσε να είναι μέλος βρετανικού boy band. Το μέλος με την καλύτερη φωνή που στοχεύει σε solo καριέρα, με πρότυπο τον Justin Timberlake, αλλά με την κατάληξη του Nick Carter. Καταλάβατε.
Manuel Akanji
Yoga Instructor και πνευματικός καθοδηγητής υπεραγχωμένων Millennials που καθημερινά παραπονιούνται πως “δεν μπορούν να ακούσουν τι σκέφτονται”. Εξαιρετικά ευλύγιστος για το ύψος του. Ανεβάζει και μερικά ψαρωτικά ποστάκια στο LinkedIn για να κάνει λίγο πιο corporate το υπερβολικά χύμα κοινό του.
Kyle Walker
Ναι, ξέρουμε ότι μιλάμε για τον υπερτύπαρο που δεν άφησε τον Vinicius Jr να αγγίξε έστω με την άκρη του παπουτσιού του τη μπάλα, αλλά αν δεν ήταν ο Walker πόρτα σε επαρχιακό κλαμπ, σε φημισμένο περιφερειακό δρόμο τότε ποιος θα ήταν; Δεν τρώει βρώμικο μετά τη δουλειά, παίρνει τάπερ με κοτόπουλο και ρύζι και ένα smoothie με πρωτείνες μαζί του. Κάπως φοβάσαι να τον πλησιάσεις, αλλά κατά βάθος είναι και γαμώ τα παιδιά.
Rodri
Νεαρός startuper που δεν γέμιζε το μάτι κανενός, αλλά κόντρα σε όλα τα κουτσομπολιά και τα προγνωστικά, κατάφερε να πουλήσει το app του και να λύσει το πρόβλημα της ζωής του, καταδικάζοντας τον εαυτό του σε υπαρξιακή πλήξη πιθανότατα. Αυτό δεν έγινε ποτέ γνωστό, γιατί μετά από δυο, τρία άρθρα σε sites για σταρτ απ, τον ξέχασε και η μάνα του.
İlkay Gündoğan
Το καλύτερο σουβλάκι της ζωής μας θα τρώγαμε σε παράλληλο σύμπαν από τα χεράκια του Gündoğan, ο οποίος εν τω μεταξύ, θα είχε φρικάρει με τη χαοτική ζωή στη μεγάλη πόλη και θα είχε ανοίξει ένα μικρό σουβλατζίδικο σε κάποια κωμόπολη. Success story βέβαια, και καθαρότατο. Μην του πεις να σου βάλει πατάτα στο πιτόγυρο, δεν έχει χειρότερο από το να σερβίρει άσχετους σουβλακολάτρεις.
Kevin De Bruyne
Kevin De Bryne: υπάλληλος πολυεθνικής εταιρείας. Αξιόλογος εργαζόμενος, όχι ιδιαίτερα φιλόδοξος, αλλά ο πιο έξυπνος του τμήματος. Έχει παραδεχτεί σε συναδέλφους του ότι δεν αντέχει να τους βλέπει και πως τους αποφεύγει στην κουζίνα, γιατί προτιμά να τρώει μόνος. Ωστόσο, όλοι επιμένουν να τον χαρακτηρίζουν “καλό παιδί”. Μάλλον επειδή τον χρειάζονται.
Bernardo Silva
ΣΚΑΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ. Ευγενικός, εξυπηρετικός, θυμάται τα τσιγάρα σου, στεναχωριέται όταν “έχουν τελειώσει”, απογοητεύεται από ανθρωπότητα κάθε φορά που του κλέβουν καμία σοκολάτα. Κάθε Κυριακή βλέπει μπάλα σε καφενείο, μαζί με τον πατέρα και τον θείο του, γιατί “είναι οικογενειακή παράδοση”.
Jack Grealish
Υπάλληλος σε μεγάλο κατάστημα αθλητικών ειδών. Ζει για τη μπίρα μετά το κλείσιμο του μαγαζιού. Προτιμάει τις βερμούδες ακόμα και τον χειμώνα, για να φάινονται οι καλογυμνασμένες γάμπες του. Change our minds.
Erling Haaland
Συνάδελφος του Grealish, μόνο που αυτός δεν πίνει μπίρες μετά τη δουλειά. Τρέχει στο γυμναστήριο. Αυτό του το κρατάει ο Grealish. Νιώθει πως τους κρατάει σε απόσταση. Παράξενη σχέση.
Julián Álvarez
Φοιτητής Νομικής, με μεγάλα σχέδια και φιλοδοξίες, ο όχι και τόσο πια μικρός Julián έχει βαρεθεί να τον αντιμετωπίζουν όλοι σαν “μικρούλη” και “γλυκούλη”. Κάθε βράδυ κάνει manifest τη μέρα που θα αναγνωριστεί το εύρος των γνώσεων και το εξαιρετικό ταλέντο του. Αντιμετωπίζει συχνά κοινωνικό άγχος, αλλά οι συμφοιτήτριές του θεωρούν πως είναι κομμάτι της γοητείας του.
