Κανείς δεν το αμφισβητεί: το Μουντιάλ είναι η μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού! Δηλαδή και μπασκετικός τέρμα να ‘σαι (σαν και του λόγου μου), ακόμη κι αν υποστηρίζει χωρίς κανένα ενδοιασμό πως η Ευρωλίγκα βάζει κάτω κάθε Τσάμπιονς Λιγκ, παρόλα αυτά το Μουντιάλ το ‘χεις ψηλά. Όλος ο κόσμος στα μπαλκόνια του, με μπύρες και με καρπούζι, να γελάει, να διαφωνεί και να πανηγυρίζει για την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Ιταλία (
) , τον Κρόιφ, τον Ντιέγκο και τον Μπάτζιο. ΑΛΛΑ.
Καλό, χρυσό και άγιο το Μουντιάλ, όμως υπάρχει κι ένα άλλο ραντεβού, λίγο λιγότερο χύμα, λίγο πιο καλοντυμένο, ένα ραντεβού που το ‘χουμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ένα ραντεβού με λευκό ένδυμα και διακριτικά χειροκροτήματα. Όσοι είναι καλαίσθητοι κι έχουν μεράκια, ξέρουν. Κύριοι, μπήκε ο Ιούλιος και…
…Έχουμε Γουίμπλεντον!
To Γουίμπλεντον λοιπόν, δεν είναι ένα απλό τουρνουά. Δεν είναι απλά… τένις. Το Γουίμπλεντον είναι μια βρετανική, μεσαιωνική κονταρομαχία με ρακέτες και μπαλάκια. Με τα τελετουργικά, το dress code, την επισημότητα και την ευγένεια που διακρίνει το κοινό του, το βρετανικό τουρνουά κρατάει ψηλά την παλιά, χαμένη αίγλη της ιπποσύνης. Μιας ιπποσύνης που καταφέρνει να περάσει ακόμα και μέσα απ’ την τηλεόραση, και να φτάσει ως εμάς, τους πιστούς υποστηρικτές της.
(Αν δηλαδή είσαι τυχερός κι έχεις Nova. Aν δεν έχεις, μας βλέπω παρέα σε κάνα προπΑτζίδικο!).
Ο Βασιλιάς και τα κοράκια!
Όσο λοιπόν οι Άγγλοι στη Ρωσία παλεύουν για το ποδοσφαιρικό τους όνειρο, μέσα στο “νησί”, ο βασιλιάς είναι ένας, είναι σεβάσμιος και… Ελβετός! Ο Ρότζερ Φέντερερ στα 36 του(!) έφτασε τα 20 Γκραν Σλαμ στέμματα (!!) και θέλει στο αγαπημένο του τουρνουά να τα κάνει 21. Και να βάλει για τα καλά τέλος σε κάθε συζήτηση “ποιος είναι ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών;” που ίσως ακόμη να γίνεται στην αυλή του παλατιού. Αυτό βέβαια, δεν θα ‘ναι καθόλου εύκολο, αφού (όπως ξέρει ο Ρότζερ καλύτερα απ’ τον καθένα) όταν είσαι βασιλιάς, ΟΛΑ τα κοράκια θέλουνε τον θρόνο σου.
Πρώτος και καλύτερος “σφετεριστής” ο Ράφα Ναδάλ της Μαδρίτης. Ο Ισπανός κράτησε με άνεση πριν λίγους μήνες το δικό του χωμάτινο βασίλειο, και καλοβλέπει μια επίθεση στο βασίλειο του Ελβετού, για να κλείσει κι άλλο την ψαλίδα ανάμεσά τους. Κι ύστερα υπάρχει κι ο Βαλκάνιος Νόβακ Τζόκοβιτς, που έχει απ’ το 2016 να βρεθεί στον αφρό. Ο Αργεντινός Ντελ Πότρο, από την άλλη μεριά του Ατλαντικού έρχεται με την ελπίδα πως από τούτη την πηγή θα μπορέσει επιτέλους να πιεί νερό. Και φυσικά, υπάρχει πάντα ο Ιάπωνας Σαμουράι, ο Κέι Νισικόρι που θέλει να πει το δικό του, “ανατολικό” παραμύθι για το σπαθί στο βράχο!
Η επιστροφή της πληγωμένης Βασίλισσας.
Η γυναικεία πλευρά αυτής της μάχης, σε τίποτα δεν υστερεί της αντρικής. Απλώς το παραμύθι αλλάζει λίγο, αφού η “πληγωμένη” Σερένα Γουίλιαμς, έρχεται απ’ την 25η θέση της κατάταξης, για να παίξει μια γυναικεία εκδοχή του Δαβίδ και του Γολιάθ. Μια εκδοχή “μόνης εναντίον όλων” για να πάρει πίσω τα σκήπτρα της. Τα σκήπτρα που διεκδικεί από θέση ισχύος η Aντζελίκ Κέρμπερ, κι απ’ το πουθενά η Καμίλα Γκιόργκι. Τα σκήπτρα που η Γκαμπίν Μουγκουρούσα δεν κατάφερε να υπερασπιστεί.
Σαν να λέμε δηλαδή, χαμός! Ένας χαμός ικανός να σε κάνει ν’ αλλάξεις κανάλι στο μπαλκόνι σου – πάντα με καρπούζι και μπύρες. Κι αν τυχαίνει να γκρινιάζει ο πατέρας σου και να επιμένει να προτιμάει Μουντιάλ, μπορείς πάντα να βγάλει έξω το λάπτοπ σου και να δεις το Γουίμπλεντόν σου σαν σωστός Σερ. Γιατί (αν έχεις Nova GO Extra) μπορείς να το δεις σε δύο διαφορετικές φορητές συσκευές.
Κι έτσι θα γλεντάς τα υπόλοιπα μπαλκόνια, φωνάζοντας “είναι τρελός ο Ελβετός” ενώ η Ελβετία αποκλείστηκε ήδη απ’ τους Σουηδούς στη φάση των 16. Κι ύστερα, θα ξαναβρίσκεις την ψυχραιμία σου και θα επιστρέφεις στο φλεγματικό χειροκρότημα και στο “Go Roger” που επιτρέπει το πρωτόκολλο του Κάμελοτ…
