Κοντούλης, διαβολάκος στο γήπεδο και μαέστρος παλιάς (καλής) κοπής. Έπαιρνε τη μπάλα μπροστά από τη μεγάλη περιοχή κι έφτανε ως την άλλη. Μοίραζε αβέρτα μπάλες, η πορεία του όμως κάπου έχασε το δρόμο. Το «βάρος» του… Θεού Ντιέγκο σκίασε κι αυτόν. Όταν ο Πάμπλο Αϊμάρ πρωτοσυστήθηκε, ήταν ένα ακόμη… Μαραντονάκι, το οποίο όμως δεν είχε τις πλάτες που περίμενε ο ποδοσφαιρικός κόσμος.
Τώρα, αποφάσισε να πει αντίο σε ηλικία 35 ετών επειδή ο προπονητής του στην αγαπημένη του Ρίβερ τον άφησε εκτός ημιτελικού Κόπα Λιμπερταδόρες. Και να σκεφτεί κανείς ότι υπήρξαν συμπαίκτες με τον Μαρσέλο Γκαγιάρδο.
«Με ενημέρωσαν ότι δεν θα βρίσκομαι στη λίστα του Κόπα Λιμπερταδόρες και το καταλαβαίνω. Δεν θέλω να καταλαμβάνω θέση που πιθανόν είναι για άλλον παίκτη. Οπότε αποφάσισα να σταματήσω να αγωνίζομαι επαγγελματικά», ανέφερε σε μήνυμα προς τους συμπαίκτες του ο Αϊμάρ.
Η πατρική συμβουλή
Πολλά χρόνια πίσω. Στα 13 του ο Παμπλίτο παίρνει την πρώτη ποδοσφαιρική συμβουλή από τον πατέρα του. «Να προσπαθείς να δίνεις τη μπάλα εκεί που πραγματικά πρέπει και όχι εκεί όπου θα εισπράξεις το χειροκρότημα!».
Τον πιτσιρίκο είδε η μεγάλη Ρίβερ και φυσικά τον πήρε στα ποδοσφαιρικά νερά της όταν έκλεισε τα 15 του. Αυτός όμως σκέφτηκε ότι δεν του άρεσε το Μπουένος Αϊρες και πήρε… των οματιών του.
Το 1996, ωστόσο, θα μπει ο Χοσέ Πέκερμαν στη ζωή του, αφού όλοι του έλεγαν ότι βρέθηκε το νέο 10άρι της Αργεντινής. Πήγε στις εγκαταστάσεις της εθνικής αλλά βλέποντας εκεί τον Ρικέλμε λέει του προπονητή του «βάλε με κάπου αλλού, η θέση είναι πιασμένη». Με το εθνόσημο θα πάρει το 2007 το Μουντιάλ Νέων, αλλά και το αντίστοιχο Κόπα Αμέρικα.
Ο Παμπλίτο ενδίδει στη συνέχεια και πάει στη Ρίβερ Πλέιτ, υπό τις οδηγίες του Ντανιέλ Πασαρέλα. Εκεί θα αναγκάσει τον Μαραντόνα να τον χρίσει διάδοχό του, άσχετα αν η πορεία του δεν ξεχώρισε από εκείνη των Ορτέγκα και Σαβιόλα.
Η Clarin, αθλητική εφημερίδα της χώρας, θα τον βαφτίσει παλιάτσο, από το διασκεδαστικό του παιχνίδι. Είπαμε, διαβολάκος. Γρήγορος σε σκέψη και εκτέλεση και ενίοτε φαντεζί. Ακολούθησαν η Βαλένθια την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος (πήρε άλλα 5 στην Αργεντινή), αλλά και στο UEFA.
Η αποθέωση του Θεού
«Αυτή τη στιγμή σε όλο τον κόσμο, εκείνος που αξίζει περισσότερο από κάθε άλλον να πληρώσεις εισιτήριο για να τον δεις να παίζει, είναι ο Παμπλίτο!» ξεστόμισε ο μεγάλος Ντιέγκο τότε και ήταν σαν να έριξε κατάρα. Από τότε ο Αϊμάρ πήρε την κατηφόρα. Ο ίδιος δεν ίδρωσε τη φανέλα, κοίταζε τον αντίπαλο να περνάει από δίπλα του και ακολουθεί η Σαραγόσα, η Μπενφίκα και η… Μαλαισία.
Όπως και να ‘χει, τον ευχαριστούμε όσοι ξενυχτούσαμε για τη μπαγκέτα του στις καλές στιγμές του.
