Πληκτρολογώ ένα σταθερό τηλεφωνικό αριθμό στην Έδεσσα. Είναι Τρίτη, λίγο μετά τις 21:00. Την Alkyone την είχα ακούσει μόνο στο Spotify, όταν πάτησα play στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ της “Exit Sign” σε στίχους (αγγλικούς) – μουσική – ερμηνεία δικά της, που αν δεν ήξερα την ιστορία της δεν θα έλεγα ότι είναι ένα κορίτσι που μεγάλωσε και μένει στην Έδεσσα. Έχει μια μαγική φωνή, παιδική, χαρούμενη, αισιόδοξη, μια φωνή ικανή να γεννήσει συναισθήματα. Δεν γίνεται να μην νιώσεις μια συμπάθεια ακούγοντας την να μιλάει. Αυθεντικά κι αφιλτράριστα λόγια, όχι δήθεν κουλοτυριάρικες πομφόλυγες.
«Χίλια συγγνώμη για την ώρα, είμαι σίγουρη ότι θα είχες κάτι καλύτερο να κάνεις για να περάσεις το βράδυ σου από το να μιλάς μαζί μου» λέει και όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, ξέχασα να της πω ότι τελικά έκανε λάθος, εκείνη ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη στο βράδυ μου γιατί μου απέδειξε ότι οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα κάνουν ακόμη όνειρα.
Την ρωτάω αν ανέβασε τη διασκευή της στο παραδοσιακό τραγούδι «Ξενιτεμένα μου πουλιά» μέσα στην πανδημία. «Στην πανδημία ήταν μια νέκρα. Ούτε από το σπίτι δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε. Ιντερνετικά τελειώναμε το άλμπουμ ή πήγαινα ντυμένη σαν αστροναύτης στο στούντιο και τραγουδούσα αφού απολύμανα με αντισηπτικό το μικρόφωνο. Στο σημείο αυτό θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Σωτήρη Νούκα, του το οφείλω και του χρωστάω πολλά. Στο studio του γράψαμε το άλμπουμ μου. Την πρώτη φορά που τον πήρα τηλέφωνο του είπα ότι θέλω μια ώρα για δέκα κομμάτια. Γέλασε. Ναι, είχα την αντίληψη ότι θα πάω στούντιο, θα πω το τραγούδι και θα φύγω. Τώρα τον θεωρώ οικογένεια μου».
Πώς ένα κορίτσι που αγαπά τον Bon Iver και τους Florence + the Machine βρέθηκε να διασκευάζει παραδοσιακά ηπειρώτικα; «Ο μπαμπάς μου είναι ερασιτέχνης μουσικός, παίζει έντεχνα, μελοποιημένη ποίηση και παραδοσιακά. Ντρέπεται πάρα πολύ όποτε μιλάω για εκείνον. Δεν ξέρω γιατί. Που λες παλιότερα έβγαζα φλύκταινες με τα παραδοσιακά, δεν μπορούσα να συσχετιστώ με τους στίχους. Τραγουδούσα όμως μαζί με τον μπαμπά μου μελοποιημένη ποίηση. Ρίτσο, Καββαδία, Λόρκα. Ο μπαμπάς μου έπαιζε συνέχεια Χατζιδάκι και Θεωδοράκη. Πρόσφατα εμφανίστηκα δίπλα στη Μαρία Φαραντούρη, σε δύο συναυλίες-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη στη Ζυρίχη και στο Μόναχο και είχα την αίσθηση ότι το έχω ξανακάνει. Πήγαινα από μικρή στο Ωδείο, έκανα πιάνα. Μέχρι τα 23 αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι θα κάνω σολιστική καριέρα πιανίστριας. Ήθελα να φύγω και στο εξωτερικό. Έχω περάσει πολλές ώρες με Σοπέν και Μπετόβεν στο πιάνο».
Και τι άλλαξε; Πώς βρέθηκε ως δασκάλα σε σχολείο ειδικής αγωγής για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες; «Είχα κοντινούς μου ανθρώπους, μουσικούς, τη δασκάλα του πιάνου μου, που βιοποριστικά τα έβγαζαν δύσκολα. Ειδικά κι αν έχεις παιδί. Εδώ 2,5 χρόνια στην πανδημία πέρασαν δύσκολα οι μουσικοί. Έπρεπε κάπου να στηριχτώ για να βιοποριστώ. Και να μην κινδυνεύω μουσικά να κάνω πράγματα που δεν θα τα ήθελα. Έπρεπε να κερδίσω το ψωμί μου με έναν άλλο τρόπο».
Δεν ξέρω πώς, αλλά μιλάμε για τα Ξανθόγεια και το Πλατάνη της Έδεσσας, τα χωριά των παππούδων της. Για τα CD που χαίρεται να της δίνουν οι φίλοι της και να τα ακούει στο αμάξι και να ψάχνει ήχους. Μου λέει για κάτι παραδοσιακά τσιγγάνικα των Βαλκανίων που την έχουν συνεπάρει. Και για τους Florence + the Machine. «Aλίμονο αν θεωρεί κανείς ότι υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη. Επηρεαζόμαστε από τα πάντα. Το «Ξενιτεμένα μου πουλιά» το άκουσα από τον Κωνσταντή Πιστιόλη, δεν θα γίνει καλύτερο αυτό το τραγούδι μετά από αυτή την ερμηνεία, εγώ απλά έκανα τη δική μου». Η Alkyone (το μουσικό της όνομα) θέλει να συνεργάζεται με θετικούς ανθρώπους, με όμορφους ανθρώπους. Τα πάει καλά μαζί τους.
Γιατί γράφει στα αγγλικά; «Αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω και αγγλόφωνους στίχους. Και στα αγγλικά έχει διαφορετική τοποθέτηση η φωνή. Αλλά η μητρική μου γλώσσα είναι πάντα η αγαπημένη». Δεν είχε τρακ όταν βγήκε στο Μουσικό Κουτί; «Η δασκάλα μου στο πιάνο, η Αθανασία Πασχαλίδου, μου έλεγε κάτι από μικρή, δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανένα. Δεν περιμένει κάποιος κάτι από σένα. Κι έτσι νιώθω πάντα. Και όλοι αυτοί οι τεράστιοι καλλιτέχνες, η κυρία Μαρία (εννοεί Φαραντούρη) είναι ένα άνθρωπος που χαίρεται που κάνει μουσική, δεν είναι εξωγήινος.
Πόσοι της είπαν «ξέρεις τι θα γίνει στις συναυλίες του Θανάση»; «Πήρα άπειρα μηνύματα στο Instagram. Κατεβατά. Από ανθρώπους που δεν γνωρίζω. Τρυφερά. Μου έλεγαν για τον κύριο Θανάση, καλώς ήλθες στην οικογένεια. Ενώνει η μουσική τον κόσμο. Ο κύριος Θανάσης τους κάνει να αισθάνονται μαζί».
Πώς έγινε αυτό το κάλεσμα για να περάσεις το καλοκαίρι σου συνοδεύονται τον Θανάση Παπακωνσταντίνου στις συναυλίες του σε όλη την Ελλάδα; «Άκουσε κατά τύχη το «Ξενιτεμένα μου πουλιά» στο ραδιόφωνο. Στον Κόκκινο 105,5, στην εκπομπή της Ναταλί Χατζηαντωνίου και της Μαρίας Θανασούλια. Και πήρε τηλέφωνο να ρωτήσει το όνομά μου. Είχα το γιο του φίλο στο Facebook. Και μια μέρα συνέβη το εξής σουρεαλιστικό. Ο Κωνσταντής μου έστειλε ένα μήνυμα. «Γειά σου, επικοινωνώ εκ μέρους του πατέρα μου, είναι μουσικός και τον λένε Θανάση Παπακωνσταντίνου». Είναι πολύ σημαντικό που υπάρχουν άνθρωποι σαν τον κυρ Θανάση που ψάχνουν να βρουν νέους, άγνωστους ανθρώπους και να τους δώσουν κουράγιο. Αν το έκαναν όλοι σε παιδιά που ψάχνουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους όλα θα ήταν διαφορετικά στη ζωή μας. Είναι ένας απλός άνθρωπος. Θα πω τα δικά του τραγούδια στις συναυλίες του. Και με τη δική μου μπάντα τα δικά μου. Αν μπορείς να γράψεις τα ονόματά των μουσικών μου, δέσαμε ως άνθρωποι (Μουσικοί: Σάκης Αζάς | κιθάρα, Στέφανος Σεκέρογλου | βιολί, Τόλης Δεληγιάννης | μπάσο, Πρόδρομος Μυστακίδης | ντραμς και κρουστά, )Κωνσταντίνος Λάζος | γκάιντα). Οι άνθρωποι που έρχονται στις συναυλίες του έχουν κι έναν τρόπο ανάλογο με τον οποίο ζούνε τη ζωή τους, κυνηγάνε την ελευθερία τους, αυτή που η κοινωνία προσπαθεί να τους αφαιρέσει. Στο γλέντι όλα είναι πιθανά, είναι μαγικό. Η μαμά μου μόνο ανησυχεί τι θα τρώω. Έχει άγχος που θα βρίσκω σπιτικό βιολογικό φαγητό. Ο μπαμπάς μου χαίρεται, θα έρθει σίγουρα στο πρώτο live με τον κυρ Θανάση γιατί αυτός θα με πάει με το αυτοκίνητο από την Έδεσσα. Οι γονείς μου με βλέπουν χαρούμενη και χαίρονται».
Info: Η Alkyone κυκλοφόρησε στις 26 Μαΐου το ντεμπούτο της άλμπουμ Exit Sign, το οποίο και θα παρουσιάσει στo Music Escapades στα Πανοραμικά Σκαλιά του ΚΠΙΣΝ την Παρασκευή 2 Ιουνίου στις 21.00 (μαζί και με τα Kadinelia). Ήδη το κοινό και τα ραδιόφωνα έχουν αγαπήσει το “Oh mother” και το “Genesis”, τα δύο πρώτα singles από το άλμπουμ αυτό. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα snfcc.org/KadineliaAlkyone και στις σελίδες στα social media @SNFCC.
