Η ακαταμάχητη γοητεία της Αθηνάς Μαξίμου. Αυτός θα ήταν ένας ιδανικός τίτλος για κάθε συνέντευξη της ηθοποιού. Αν βλέπετε θέατρο, θα ξέρετε ότι μιλάμε για μια καλλιτέχνιδα που συνειδητά έχει επιλέξει να γυρίσει την πλάτη στο μαζικό, εμπορικό θέατρο, εκείνο που αντιμετωπίζει μυωπικά τους θεατές. Δεν έχει μια στρεβλή εικόνα για το ρόλο της πρωταγωνίστριας και δεν κάνει Τέχνη για να ταΐσει τον ναρκισσισμό της ή για να δείξει στον θεατή πώς πρέπει να σκέφτεται. Τουναντίον.
Αυτό το καλοκαίρι η Αθηνά Μαξίμου βούτηξε σε υπαρξιακά νερά και ενδύθηκε το κοστούμι της Μήδειας. Και ήταν συγκλονιστική. Το παίξιμο της είναι απροσμέτρητα φυσικό, αναρωτιέσαι πόσες πρόβες έχει κάνει για να βγάζει τόσο ρεαλιστικά στη σκηνή το πιο σκοτεινό πρόσωπο μιας γυναίκας. “Σκεφτόμασταν να ανεβάσουμε αυτή την παράσταση (εννοεί με τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Μανώλη Δούνια, τους σκηνοθέτες της παράστασης), σε κλειστό χώρο, με ένα διαφορετικό κόνσεπτ, δεν ευδώθηκαν τα πλάνα μας, πιστεύω στο κάθε εμπόδιο για καλό. Η Μήδεια είναι ένα πολιτικό έργο. Κάθε τραγωδία είναι ένα πολιτικό έργο που απευθύνεται σε έναν ενεργό πολίτη. Δεν είναι μια ιστορία για μια ερωτική απογοήτευση και σίγουρα όχι μια ιστορία ερωτικής προδοσίας. Από το ανέβασμα του Οθέλλου ο Αιμίλιος μίλησε για τον ξένο. Εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια γυναίκα σε μια πατριαρχική κοινωνία που οι άντρες τις προδίδουν την ταυτότητα της βάρβαρης, της μάγισσας. Παραμένει ξένη”.
Ο Ιάσονας στην Μήδεια, αυτός ο ήρωας της Αργοναυτικής Εκστρατείας είναι ένα κάθαρμα. Είναι ξεκάθαρο. “Ο Ευριπίδης σε όλα τα έργα του αποδομεί τους ήρωες, τους κατεβάζει από τα βάθρα τους. Προσπαθεί να μας δείξει ότι τα πράγματα, σχεδόν ποτέ, δεν είναι όπως φαίνονται. Ότι πάντα υπάρχουν δυο όψεις”. Όταν την ρωτάω γιατί επιλέχτηκε η Μήδεια το 2022 μου απαντά ότι κάθε έργο έχει να πει κάτι στην τωρινή κοινωνία. “Κοιτάξτε πώς αντιμετωπίζεται η γυναίκα σήμερα. Μετά από την πανδημία και τις δύο καραντίνες ακολούθησαν ως νέα ίωση οι γυναικοκτονίες. Που δεν έχουν σταματημό και κάποια στιγμή πρέπει οι κοινωνιολόγοι να ψάξουν γιατί συμβαίνουν και τι πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία για να μην επαναλαμβάνεται το φαινόμενο. Αυτό που προκύπτει είναι ότι δεν έχουν κατακτηθεί ουσιαστικά τα δικαιώματα των γυναικών. Παρά μόνο ιδεολογικά. Τα κείμενα του Ευριπίδη είναι συγκλονιστικά κι επίκαιρα. Ξέρω ότι πολλοί μελετητές τον θεωρούν μισογύνη. Κι όμως, εγώ βλέπω τον πρώτο φεμινιστή της ανθρωπότητας”.
Άρα τι θέλετε να πείτε στον θεατή της παράστασης; “Η Τέχνη είναι εδώ για τον καθένα προσωπικά. Δεν είναι εδώ για μαζικές ταμπέλες. Ο κάθε θεατής θα μετακινηθεί με βάση το δικό του παράθυρο στον κόσμο και με τη δική του βάσανο. Εμάς δεν μας αφορά να δείξουμε που πρέπει να κοιτάξει ο θεατής. Το τι θα δει είναι απόφαση του θεατή κι οφείλουμε να μην βάζουμε εύκολα κι αβασάνιστα ταμπέλες. Δεν είναι τηλεοπτικό μαγκαζίνο η τέχνη για να χαρακτηρίζει την τάδε ή τη δείνα πρόθεση. Εμείς να θέσουμε τα ερωτήματα θέλουμε”. Άρα δεν θέλετε να κάνετε μια εύπεπτη μαζική κι εμπορική παράσταση; “Όχι φυσικά”.
Νιώθει σήμερα, μετά το #metoo, πιο ασφαλής μια γυναίκα ηθοποιός από εσάς που ξεκινήσατε πριν είκοσι χρόνια; “Η ίδια η ζωή δεν είναι ασφαλής, η ασφάλεια είναι κάτι που την κατακτά κανείς και για την ασφάλεια πρέπει να αγωνίζεται συνεχώς. Το #metoo είναι ένα κίνημα για να κατακτηθεί η ασφάλεια. Πρέπει να είσαι πάντα σε ετοιμότητα ο καθένας μας, να μην ενδίδει σε πράγματα που τον πληγώνουν, δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Θα έλεγα ότι οφείλουμε πάντα να καταγγείλουμε τις παραβατικές συμπεριφορές”.
Η Αθηνά Μαξίμου άφησε την Θεσσαλονίκη σε ηλικία 22 ετών, είχε ήδη συμμετάσχει σε τρεις παραγωγές του Κρατικού Βορείου Ελλάδος αλλά κατάλαβε ότι εκείνη η ζωή δεν την συγκινούσε και δεν ονειρευόταν να περάσει έτσι τη ζωή της. Έκανε casting για την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου “Αυτή η Νύχτα Μένει” και μετά από το δοκιμαστικό της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. “Μα καλά δεν με βλέπει”, αυτό σκέφτηκε όταν της το ανακοίνωσε στο τηλέφωνο. “Ήμουν ένα συνεσταλμένο παιδί, καθόλου εξωστρεφές κορίτσι, κάτι είχε δει σε μένα” λεει. Τα πρώτα χρόνια δεν είναι εύκολα στην Αθήνα. Δεν είχε φίλους Πώς αισθάνεται που η ταινία θα γίνει σίριαλ; “Είμαι σίγουρη ότι θα αφηγηθούν καινούργιες ιστορίες. Και η ταινία και η σειρά είναι βασισμένες στο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή. Βασανίστηκε ο ίδιος αρκετά σε αυτό τον κόσμο των μαγαζιών εκείνης της εποχής”.
Γιατί δεν την βλέπουμε συχνά σε τηλεοπτικές σειρές; “Έχω ζηλέψει δουλειές που δεν μου προτάθηκαν. Έχω πει όχι σε κάτι που μου προτάθηκε και δεν με ερέθισε. Και κινηματογραφικά, δεν θα ντραπώ να το πω, τα τελευταία χρόνια δεν μου προτάθηκε τίποτα. Αγωνία υπάρχει πάντα στη διαδρομή μας. Όπως και το να έχεις επιλογές. Μετά την ταινία του Παναγιωτόπουλου επέλεξα να μην δουλέψω και να μην μπω σε ένα κόσμο που δεν με ακουμπούσε βαθιά. Είπα δεν πειράζει, δεν θα κάνω εκπτώσεις στις επιθυμίες μου ή θα κάνω αλλά όχι ολοκληρωτικές. Ήταν επιλογή μου να εγκαταλείψω μια δημόσια θέση στο ΚΘΒΕ, ήταν επιλογή μου μετά την ταινία να μην κάνω εξώφυλλο στο Playboy. Και το “ναι” και το “όχι” έχει συνέπειες”.
Γιατί επέλεξε (μαζί με τον Αιμίλιο Χειλάκη) να κάνουν ένα διάλλειμα φέτος το χειμώνα; “Το είχαμε αποφασίσει από το καλοκαίρι του 2021. Νομίζω ότι το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στη δουλειά μας να κάνουμε αγρανάπαυση και να έχουμε το χρόνο για την απαραίτητη ενδοσκόπηση. Δεν μπορείς να ζεις με το φόβο ότι κάποιος θα σε ξεχάσει, αυτή είναι μια αφόρητη σειρήνα που έχουμε εμείς οι καλλιτέχνες. Θεωρώ ότι είναι καλό να προσφέρεις δώρα στον εαυτό σου. Ποιος μου λέει εμένα ότι αν βγω στη σύνταξη στα 65 μου θα μπορώ να απολαύσω τις διακοπές ή ότι θα ζω για να το προσφέρω αυτό στον εαυτό μου;”
Άρα έχετε τιθασεύσει το ναρκισσισμό που κουβαλά ο επάγγελμα σας και αποζητά τα φώτα; “Ο ναρκισσισμός είναι φαινόμενο της ανθρώπινης ύπαρξης. Κι επειδή εμείς πέφτουμε στα φώτα αυτό τρέφει το ναρκισσισμό. Όταν όμως καταλάβεις ότι δεν είσαι το σύμπαν τότε τον τιθασεύσεις. Ο Αιμίλιος το λέει πολύ ξεκάθαρα. Πρωταγωνιστής είναι αυτός που κουβαλά και σέβεται την ευθύνη των άλλων. Όταν σκέφτεσαι ότι η ιδέα σου θα δώσει δουλειά σε 35 άτομα τότε παύεις να είσαι νάρκισσος. Είναι μια δουλειά κι έτσι οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε το επάγγελμα μας. Γιατί κανείς δεν μας χρωστά τίποτα. Πρώτα έχεις υποχρεώσεις και μετά δικαιώματα”.
Info: Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας σκηνοθετούν ένα από τα πιο σπαρακτικά έργα του παγκόσμιου θεάτρου. Η Μήδεια του Ευριπίδη, όπως την διασκεύασαν και την φαντάστηκαν οι δύο σκηνοθέτες, ακολουθεί το πρότυπο της αρχαίας τραγωδίας που θέλει τρεις υποκριτές να υποδύονται όλα τα πρόσωπα του δράματος. Η Αθηνά Μαξίμου, ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Αναστάσης Ροϊλός αναλαμβάνουν τους ρόλους του έργου (Μήδεια, Ιάσων, Κρέων, Παιδαγωγός, Αιγέας, Τροφός, Άγγελος), ενώ στο Χορό συναντάμε δύο κορυφαίες: τη Γιώτα Νέγκα και τη Μυρτώ Αλικάκη.
Το εμβληματικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας παρουσιάζεται σε καινούργια μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη ζωντανή μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Εύα Νάθενα, την κίνηση επιμελείται η Πατρίσια Απέργη και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος. Στο Χορό συναντάμε μερικούς από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και χορευτές της νέας γενιάς: Πετρίνα Γιαννάκου, Μάιρα Γραβάνη, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Γιώργος Ζυγούρης, Ελευθερία Κοντογεώργη, Εριέττα Μανούρη, Βασίλης Μπούτσικος, Γιώργος Νούσης, Δάφνη Σταθάτου.
Μαζί τους επί σκηνής ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός.
Μετά από απανωτά sold-out η Μήδεια μετράει 4 παραστάσεις πριν από το τέλος.
Θέατρο Νταμάρι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Βριλήσσια – 15 Σεπτεμβρίου
Αμφιθέατρο Θανάσης Βέγγος, Κορυδαλλός – 16 Σεπτεμβρίου
Δημοτικό Θέατρο Αλέξης Μινωτής, Αιγάλεω – 18 Σεπτεμβρίου
Ωδείο Ηρώδου Αττικού – 23 Σεπτεμβρίου
