“Να μην έχω γη για να πατήσω.Να μη βρω νερό για να το πιώ. Αν δε βρεις το δρόμο να γυρίσεις.Είκοσι φορές να γκρεμιστώ”. ΕΠΟΣ. Στον καινούργιο της δίσκο η Μαρίνα Σάττι πήρε την ελληνική παράδοση και την έφερε στο 2022 για να καταλάβει η Gen Z τι σημαίνει Βαλκάνια, Πόντος, ζουρνάς και πώς τα μοιλόγια της Ρούμελης μπορούν να γίνουν λίγο πιο ποπ. Μιλάμε για τέχνη.
Η “YENNA” είναι το εισιτήριο της για το εξωτερικό. Μακάρι να φτάσει εκεί που είναι ο προορισμός της. Δεν υπάρχει Θρακιώτης, Μακεδόνας, Σέρβος, Βούλγαρος και beyond που δεν θα νιώσει συγκίνηση ακούγοντας αυτό το κομμάτι που θα του θυμίσει τα τελετουργικά του τόπου του. Από την ταφή των νεκρών του μέχρι τα αναζωογονητικά πανηγύρια που συνδέονται με την φύση και το ξύπνημά της.
Στην παρουσίαση του δίσκου της είπε ότι όπως κάθε γέννα η προετοιμασία του ήταν εξουθενωτική. Όπως είπε προλογίζοντάς τον: αυτός ο τίτλος είναι συμβολικός της δημιουργικής διαδικασίας, από τη σύλληψη μέχρι την γέννα. Κι όλα τα ενδιάμεσα στάδια. Το πρώτο της άλμπουμ αποτελεί ένα οδοιπορικό με αναφορές στους ήχους ολόκληρης της Ελληνικής επαρχίας – από το ζουρνά και το νταούλι του Βορρά, το πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου, μέχρι τα γλέντια και τους χορούς της Κρήτης.
«Η δημιουργική διαδικασία ήταν πάντα επίπονη για μένα. Ένας φίλος μου είπε κάποτε: “Η δημιουργία και το να βγάζεις κάτι καινούργιο από μέσα σου πάντα εμπεριέχει πόνο – είναι ενός είδους γέννα”. Αυτό ενέπνευσε τον τίτλο του άλμπουμ, YENNA, και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Αποφάσισα να κάνω ένα άλμπουμ που να εξιστορεί την ίδια τη διαδικασία δημιουργίας του. Το πρώτο μου άλμπουμ. Τόσα πολλά νέα πράγματα, τόσες πολλές υπερβάσεις —προσωπικές και καλλιτεχνικές— τόσα πολλά πρωτόγνωρα συναισθήματα. Έμαθα πώς να είμαι υπομονετική, πώς να τολμώ, πώς να εμπιστεύομαι, αλλά πάνω απ ‘όλα, πώς να αγκαλιάζω και να μην φοβάμαι την αλλαγή. Πώς να νιώθω πιο δυνατή και ελεύθερη».
Για την Μαρίνα, η μουσική δεν έχει σύνορα. Είναι μια παγκόσμια διαχρονική γλώσσα, με την δύναμη να ενώνει ανθρώπους κάθε εθνικότητας και κάθε γενιάς.