To “Sex and the City“, ήταν κάποτε ένα από τα εμβληματικά σόου του HBO. Ήταν πρωτοπόροι οι δημιουργοί του γιατί προσέφεραν σε πολλές ανύπαντρες/single/ εργένισσες ή απλά γυναίκες την εκπροσώπηση που λαχταρούσαν. Οι γυναίκες ταυτίστηκαν μαζί τους. Σε μια απόκλιση από σχεδόν όλες τις προηγούμενες ημίωρες κωμωδίες, οι συγγραφείς αγκάλιασαν πλήρως τον πλούτο της αφήγησης.
Ένα από τα μεγαλύτερο μειονεκτήματα της σειράς είναι ότι έκανε μια σειρά από πράγματα να φαίνονται εύκολα: υπήρχε μια φαινομενικά ατελείωτη αφθονία ελκυστικών ανδρών διαθέσιμη. ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ; Τρεις από τις τέσσερις γυναίκες κατέληξαν παντρεμένες τελικά, αφήνοντας αυτή την κεντρική κραυγή συσπείρωσης, ότι οι γυναίκες δεν χρειάζονται σχέση ή να γίνουν μητέρες για να νιώσουν ολοκληρωμένες, να αποτυγχάνει.
Στην έκτη σεζόν του Sex and the City,υπάρχει ένα επεισόδιο που ονομάζεται “Δικαίωμα της Γυναίκας στα Παπούτσια”. Είναι ένας τυπικός τίτλος για ένα επεισόδιο που αποκρυσταλλώνει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία κυριολεκτικά ανταμείβει τις γυναίκες για τη συμμόρφωση. Σε ένα πάρτι μιας μέλλουσας μητέρας για το μωρό της (baby shower) με αυστηρούς κανόνες, η Κάρι πρέπει να αφήσει τις Manolo Blahnik των 485 δολαρίων στην είσοδο του σπιτιου για να διαπιστώσει αργότερα ότι έχουν κλαπεί. Η διαμάχη που ακολούθησε σχετικά με την επιστροφή χρημάτων αφήνει την Κάρι να γκρινιάζει πάνω από τα εκατοντάδες δολάρια που έχει ξοδέψει σε φίλους που έχουν αρραβωνιαστεί, παντρευτεί και κάνει μωρά. Πότε ακριβώς, αναρωτιέται, θα γιορτάσουν εκείνες τις επιλογές της ζωής της; Τελικά, η Κάρι αποφασίζει να «παντρευτεί» τον εαυτό της και ενημερώνει την σνομπ φίλη της ότι είναι εγγεγραμμένη στο Μανόλο Μπλάκνικ.
Αυτό το επεισόδιο ήταν όλο το νόημα του SATC. Από τη μία πλευρά, το δικαίωμα μιας γυναίκας στα παπούτσια ήταν ένα σχόλιο για το πόσο μικρή αξία η κοινωνία αποδίδει στις ελεύθερες γυναίκες και τις επιλογές τους. Από την άλλη πλευρά, υπογράμμισε τον επιφανειακό και συχνά μη ρεαλιστικό υλισμό μιας σειράς στην οποία μια αρθρογράφος εφημερίδας και περιοδικών θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά μια γεμάτη ντουλάπα από παπούτσια των 500€. Δεν μπορούσες παρά να αναρωτηθείς, ήταν φεμινιστικό ή αντιφεμινιστικό για την Κάρι να θέλει τα ακριβά παπούτσια της;
Η Κάρι, η Μιράντα, η Σάρλοτ και η Σαμάνθα, ήταν τέσσερις γυναίκες στα τριάντα και σαράντα τους που είχαν καριέρες για τις οποίες νοιαζόταν, φίλους που αγαπούσαν, σπίτια που λάτρευαν και σεξ που απολάμβαναν. Η απεικόνιση του σεξ ήταν επαναστατική. Με το Internet στα σπάργανα, το γυναικείο βλέμμα του SATC άφησε εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο να γνωρίζουν ότι ήταν ok να αναρωτιούνται/ να γκρινιάζουν/ να ανησυχούν για τους ψεύτικους οργασμούς και το πρωκτικό σεξ.
Μην ξεχνάμε όμως ότι το Girls της Λένα Ντάναμ το 2012 βασίστηκε στο Sex and the City. Είχε κάπου να πατήσει για να πάει παρακάτω τις γυναικείες διεκδικήσεις. Πάτησε πάνω σε μια κατηγοριοποιήση. Υπήρχε η Σαμάνθα με την τολμηρή, δυναμική και ανεξάρτητη προσωπικότητα, η αθεράπευτα ρομαντική, γλυκούλα Σάρλοτ, η σοβαρή και καριερίστα Μιράντα και η Κάρι, η εγωκεντρική ηρωίδα που ζούσε στον κόσμο της. Αυτές οι τέσσερις γυναίκες μαζί και οι περιπέτειες τους στη Νέα Υόρκη ίσως ήταν το escapism που χρειαζόταν η γενιά μας τότε. Η παραμύθα ότι η ζωή μας θα είναι γεμάτη ραντεβού με ανώριμους άντρες που δεν θέλουν να δεσμευτούν και ρούχα και brunch με τις φίλες μας.
Το «Sex & the City» επέστρεψε με νέα επεισόδια και καινούργιο τίτλο. Η Sarah Jessica Parker επιστρέφει ως Carrie Bradshaw στο “And Just Like That”. Είναι γυναίκες στα 50 τους, με γκρίζα μαλλιά) και Instagram. Με προσθήκες στο καστ, περιφερειακές. Αλλά woke. Και, ο Mister Big είχε την τύχη του James Bond. Αναρωτιέται κανείς αν επέστρεψε για να διορθώσει τα λάθη των προηγούμενων γενιών. Μια γυναίκα στα 55 ξέρει καλύτερα από εκείνη στα 35 τι πρέπει να αλλάξει στην κοινωνία. Η ίδια.
