Όταν η Xueli ήταν μωρό, οι γονείς της την παράτησαν έξω από ένα ορφανοτροφείο. Στην Κίνα, ο αλμπινισμός θεωρείται από μερικούς ως κατάρα. Η σπάνια γενετική πάθηση προκαλεί έλλειψη μελανίνης που κάνει το δέρμα και τα μαλλιά της Xueli πολύ χλωμά και την καθιστά επίσης εξαιρετικά ευαίσθητη στο φως του ήλιου.
Αλλά το να δείχνει διαφορετική οδήγησε την Xueli στην καριέρα της στο μόντελινγκ. Τώρα, σε ηλικία 16 ετών, έχει κοσμήσει τις σελίδες της Vogue και έχει καμπάνιες με κορυφαίους σχεδιαστές. Διηγήθηκε στην ιστορία της στο BBC.
“Το προσωπικό στο ορφανοτροφείο που με ονόμασε Xue Li. Xue σημαίνει χιόνι και Li σημαίνει όμορφο. Με υιοθέτησαν όταν ήμουν τριών και πήγα να ζήσω με τη μαμά και την αδελφή μου στην Ολλανδία. Η μητέρα μου είπε ότι δεν μπορούσε να σκεφτεί ένα πιο τέλειο όνομα και σκέφτηκε ότι ήταν σημαντικό να κρατήσω μια αναφορά στις κινεζικές ρίζες μου.
Την εποχή που γεννήθηκα στην Κίνα, η κυβέρνηση εφάρμοσε μια πολιτική για ένα παιδί στις οικογένειες. Ήσουν εξαιρετικά άτυχος αν είχες ένα παιδί με αλμπινισμό. Κάποια παιδιά, όπως εγώ, εγκαταλείφθηκαν, άλλα ήταν κλειδωμένα ή αν πήγαιναν σχολείο τα μαλλιά τους ήταν βαμμένα μαύρα.
Αλλά σε ορισμένες χώρες της Αφρικής, κυνηγούνται, τα άκρα τους μπορεί να αποκοπούν ή να σκοτωθούν. Οι μάγοι γιατροί χρησιμοποιούν τα οστά τους για να κάνουν φάρμακα, καθώς οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτά μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες, αλλά φυσικά αυτό δεν είναι αλήθεια, αυτές οι πεποιθήσεις είναι μύθοι. Είμαι τυχερή που με εγκατέλειψαν.
Οι βιολογικοί μου γονείς δεν άφησαν καμία πληροφορία για μένα, οπότε δεν ξέρω πότε είναι τα γενέθλιά μου. Αλλά πριν από ένα χρόνο, είχα μια ακτινογραφία του χεριού μου για να έχω μια πιο ακριβή ιδέα της ηλικίας και οι γιατροί πίστευαν ότι τα 15 ήταν περίπου σωστά.
Έπεσα τυχαία στο μόντελινγκ όταν ήμουν 11. Η μαμά μου ήταν σε επαφή με έναν σχεδιαστή που καταγόταν από το Χονγκ Κονγκ. Έχει ένα γιο με σχιστά χειλιών και αποφάσισε ότι ήθελε να σχεδιάσει πολύ φανταχτερά ρούχα γι ‘αυτόν, ώστε οι άνθρωποι να μην κοιτάζουν πάντα το στόμα του. Αποκάλεσε την εκστρατεία “τέλειες ατέλειες” και με ρώτησε αν ήθελα να συμμετάσχω στην επίδειξη μόδας της στο Χονγκ Κονγκ. Αυτή ήταν μια εκπληκτική εμπειρία.
Μετά από αυτό, με προσκάλεσαν σε μερικές φωτογραφίσεις και μία από αυτές ήταν για τον Μπροκ Έλμπανκ στο στούντιο του στο Λονδίνο. Δημοσίευσε το πορτραίτο μου στο Instagram. Το πρακτορείο μοντέλων Zebedee Talent ήρθε σε επαφή και με ρώτησε αν ήθελα να συμμετάσχω μαζί τους στην αποστολή τους να εκπροσωπήσουν άτομα με αναπηρίες στη βιομηχανία της μόδας.
Μία από τις φωτογραφίες που τράβηξε ο Μπροκ τον Ιούνιο του 2019 παρουσιάστηκε στην έκδοση Ιουνίου 2019 της Vogue Italia με τη Λάνα ντελ Ρέι στο εξώφυλλο. Εκείνη την εποχή, δεν ήξερα τι σημαντικό περιοδικό ήταν και μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω γιατί οι άνθρωποι ενθουσιάστηκαν τόσο γι ‘αυτό. Στο μόντελινγκ, το να δείχνω διαφορετική είναι ευλογία και όχι κατάρα και μου δίνει μια πλατφόρμα για να ευαισθητοποιώ τον αλμπινισμό.
Ο αλμπινισμός μου σημαίνει ότι έχω μόνο 8 με 10 τοις εκατό όραση και δεν μπορώ να κοιτάξω απευθείας το φως καθώς πονάει τα μάτια μου. Μερικές φορές αν είναι πολύ φωτεινό σε μια φωτογράφηση θα πω “Μπορώ να κλείσω τα μάτια μου ή μπορείτε να κάνετε το φως πιο μαλακό;” Οι άνθρωποι μου λένε ότι η οπτική μου διαταραχή μου δίνει μια διαφορετική προοπτική και βλέπω λεπτομέρειες που οι άλλοι δεν παρατηρούν. Με κάνει επίσης να νοιάζομαι λιγότερο για την παραδοσιακή ιδέα της ομορφιάς. Ίσως επειδή δεν μπορώ να δω τα πάντα σωστά επικεντρώνομαι περισσότερο στις φωνές των ανθρώπων και σε αυτά που έχουν να πουν. Έτσι, η εσωτερική ομορφιά τους είναι πιο σημαντική για μένα“.
Την αγαπώ.
.
