Ο πόλεμος είναι αντρικό παιχνίδι.
Ένα ξεφύλλισμα αρκεί στην ιστορία: χιλιάδες άντρες ζήσανε στον κόσμο, αρκετά αθώοι, αγνοί ή απάνθρωπα ηλίθιοι, που πίστεψαν πως δείχνει αξία και παλικαριά να πας για να σκοτώσεις και να σκοτωθείς. Κι οι άντρες έγιναν λοιπόν μάστορες, σε μια τέχνη που αν είχαμε μυαλό, σήμερα θα την είχαμε πετάξει από τον κόσμο. Ωστόσο ο κανόνας που μόλις διάβασες, είχε και τις εξαιρέσεις του.
Υπήρξαν βλέπεις μερικές γυναίκες που, θες για να δείξουν την αξία τους σ’ έναν κόσμο που εκτιμά το θάνατο, θες για την ελευθερία, το Θεό ή την οικογένεια, βάλθηκαν να πολεμήσουν με τους άντρες. Και τα κατάφεραν καλύτερα απ’ τους πιο πολλούς. Aς πάρουμε πρώτο παράδειγμα την…
Αρτεμισία
Άμα την άκουγε ο Ξέρξης, δεν θα ‘χε πάθει τέτοια πλάκα που του κάνανε ο Θεμιστοκλής κι οι Αθηναίοι στη Σαλαμίνα. Αλλά γιατί να την ακούσει; Γυναίκα δεν ήταν; Ε, δεν την άκουσε κι έφαγε το κεφάλι του (και καλά να πάθει ο ξεροκέφαλος!), αφού η Αρτεμισία ήταν η καλύτερη ναύαρχος που ‘χε στο στρατιωτικό του επιτελείο. Μονάχα 5 καράβια είχε στην κατοχή της η βασίλισσα της Αλικαρνασσού, αλλά είχε αποδείξει την αξία της, ενώ ακόμα και στη Σαλαμίνα τα κατάφερε να διακριθεί. Στο τέλος βέβαια, βούλιαξε ένα πλοίο περσικό για να μπορέσει να γλυτώσει το χαμό, όμως αυτό ο Ξέρξης δεν το ‘μαθε ποτέ κι ούτε έχω όρεξη εγώ να του το πω. Στο κάτω-κάτω, ας την ακούσει πριν τη μάχη, ύστερα τι περίμενε; Να κάτσει να πεθάνει;
Βοαδίκεια
Κάτι ανάμεσα σε Σπάρτακο και Γουίλιαμ “Braveheart” Γουάλας, η Βοαδίκεια (ή Μπουντίκα) ξεσήκωσε τους Κέλτες σ’ επανάσταση και οι Ρωμαίοι τα χρειάστηκαν κανονικά. Έγινε βασίλισσα του λαού της όταν ο βασιλιάς άντρας της πέθανε, όμως του Νέρωνα δεν του καλάρεσε να ‘χει γυναίκα τέτοια εξουσία και χρήματα. Στέλνει λοιπόν στρατό στη Βρετανία, κι ο στρατός μαστιγώνει τη βασίλισσα και βιάζει τις κόρες της. Μέγα λάθος! Ποιος είδε τη Βοαδίκεια και δεν τη φοβήθηκε! Πάθιασε τους Κέλτες κι άρχισε να κάνει ντου στις πόλεις που ‘χαν δικές τους οι Ρωμαίοι. Κόλτσεστερ, Λονδίνο και Σεντ Άλμπανς ισοπεδώθηκαν, μέχρι που ο στρατός της έχασε στη μάχη της Οδού Βάτλινγκ. Η ίδια αυτοκτόνησε αλλά η μνήμη της ακόμα σήμερα είναι θρυλική για τους Άγγλους!
Μουλάν
Στην παραδοσιακή μπαλάντα που μας λέει την ιστορία της, η νεαρή Κινέζα δίνει κάθε τόσο διαφορετικό πατρώνυμο μα πάντα το ίδιο όνομα: “Μανόλια” (Μουλάν). Κατά τα λοιπά, κλασική ιστορία και την ξέρεις μέσες – άκρες (πολλές μέσες – λίγες άκρες) απ’ τη Ντίσνεϋ: Οι Κινέζοι ζητούσαν έναν αρσενικό από κάθε οικογένεια για πόλεμο. Ο πατέρας, γέρος κι αδύναμος. Ο αδερφός, μικρό παιδάκι. Τι να κάνει; Ζώστηκε τ’ άρματα και πήγε. Δώδεκα χρόνια μετά, πήρε παράσημο, πήρε κρατική θέση, ε, μπόρεσε επιτέλους να πετάξει το χιτώνιο και το άρβυλο. Και… τάβλα οι συμπολεμιστές της!
Ιωάννα της Λορένης
Η σούπερσταρ της κατηγορίας! Το ημερολόγιο γράφει 1429 κι ο Γάλλος Κάρολος με τον Βρετανό Ερρίκο ΣΤ’ μάχονται για το γαλλικό θρόνο. Η Ζαν ντ’ Αρκ λοιπόν, ήρθε – είπε – έπεισε τον Κάρολο να της εμπιστευτεί στρατιώτες ΣΤΑ 17 ΤΗΣ. Ύστερα, με το σπαθί στο χέρι και πάνω στ’ άλογο, έπεισε τους στρατιώτες πως βλέπει οράματα κι ότι είναι θέλημα Θεού να κερδίσουν. Ω του θαύματος, κέρδισαν! Ο Κάρολος έγινε βασιλιάς, κι ένα χρόνο αργότερα… έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι την Ιωάννα, και την παράτησε αιχμάλωτη των Βρετανών. Οι τελευταίοι την παρέδωσαν στο εκκλησιαστικό δικαστήριο, κι η Καθολική Εκκλησία:
- Την καταδίκασε για “αντρικό ντύσιμο” και μαγεία.
- Την έκαψε.
- Την ανακήρυξε αγία, 5 αιώνες αργότερα!
Μια κοπέλα που η εκκλησία τη σκότωσε κι η Γαλλία της γύρισε την πλάτη. Η αγία προστάτιδα των Γάλλων.
Λόζεν
Πιθανότατα τη Λόζεν δεν την έχεις ούτε ακουστά, κι αυτό είναι πολύ λογικό. Βλέπεις, η Λόζεν είχε κάθε λόγο να ΜΗ μείνει στην ιστορία. Ήταν:
- Γυναίκα
- Απάτσι
- Πολεμίστρια
Κι ωστόσο, για τους ιθαγενείς των ΗΠΑ αυτή η γυναίκα έχει σχεδόν την ίδια υστεροφημία με το θρυλικό Τζερόνιμο. Ηγήθηκε, πολέμησε και στάθηκε ως νοσοκόμα στο πλευρό των ανθρώπων της μέχρι την τελική παράδοση των Ινδιάνων στους λευκούς το 1885. Κι έπειτα φυλακίστηκε και πέθανε δυο χρόνια αργότερα. Μια ηρωίδα που δεν τη μάθαμε ποτέ, μια γυναίκα που “ξέθαψε το τσεκούρι” και τα ‘βαλε με τους άντρες που θέλανε τον κόσμο της. Ποιος να της δώσει άδικο και ποιος να μη σταθεί στο πλάι της;
