Οι γυναίκες του Ντίσνεϋ έγιναν νουάρ και απαιτούμε ταινία τώρα!

Λοιπόν, θυμάσαι τις πριγκίπισσες της Ντίσνεϋ με τα φορέματα, και με τα γοβάκια, και με τα χρώματα, και με το γάμο στο φινάλε. Λοιπόν, αν σ’ αρέσουν έτσι, μη διαβάσεις παρακάτω. Γιατί αν διαβάσεις, δεν θα θελήσεις ποτέ ξανά να τις δεις έτσι…

Για όλα ευθύνεται ένας τύπος ονόματι Άστορ Αλεξάντερ. Αυτός ο τύπος λοιπόν, κοίταξε στη Χιονάτη και την Ποκαχόντας, και είδε νουάρ, αίμα και έγκλημα. Δεν ξέρουμε τι ψυχολογικά κουβαλάει. Ξέρουμε ότι μας άρεσαν πολύ τα ψυχολογικά του.

Εσένα;

H “Χιονάτη” και οι 7 παράνομοι.

Μια κοπέλα αγνή σαν το χιόνι. Μια μπίζνα γεμάτη αγνή, λευκή σκόνη…

Μας θύμισε: O Σημαδεμένος, του Χάουαρντ Χοκς (περισσότερο, παρά του Μπράιαν Ντε Πάλμα).

Εσωτερικές Υποθέσεις: Ποκαχόντας.

Η καλύτερη ντετέκτιβ της πόλης έχει κι έναν άλλο τρόπο να ερευνά, όταν τα δύο μάτια της δεν αρκούν. Έχει το… “τρίτο μάτι”.

Μας θύμισε: The Mentalist

Επάγγελμα: Κυνηγός Τεράτων.

Υπάρχουν τέρατα που μοιάζουν σαν άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που φαίνονται τέρατα. Μόνο η Μπελ μπορεί να τους ξεχωρίσει…

Μας θύμισε: Criminal Minds

Ο Μεγάλος Ύπνος.

Μια κοπέλα ζει μόνιμα μ’ ένα προαίσθημα. Κάποιος προσπαθεί να την “πιάσει στον ύπνο”. Είναι τρελή, ή μήπως στ’ αλήθεια κινδυνεύει μες στο ίδιο της το σπίτι;

Μας θύμισε: (Ο τίτλος κάνει παιχνίδ με το εμβληματικό Big Sleep, αλλά εμάς η Μαλέφισεντ με τη σύριγγα μας θύμισε) Υπόθεση Νοτόριους, του Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Η Νονά.

Το όνομά σου το φτιάχνεις μόνη σου. Τα γοβάκια σου τα παίρνεις μόνη σου. Φτάνει να έχεις κότσια, και τη βοήθεια της… “νονάς”.

Μας θύμισε: O Noνός, του Φράνσις Φορντ Κόπολα. (Ε, τι άλλο;).

Η Κυρία απ’ το Χενάν.

Φαίνεται μια “αδύναμη” γυναίκα. Κρύβει μέσα της έναν μεγάλο πολεμιστή! Κι έχει πλάι της τον “κόκκινο δράκο”…

Μας θύμισε: Σέρλοκ.

Οι Σκιές της Νέας Ορλεάνης.

Mια έγχρωμη ντετέκτιβ σε μια σκοτεινή πόλη. Εκεί που κάνει το παιχνίδι της η μαύρη μαγεία, κι ο μόνος τρόπος να επιβιώσεις είναι να ρίξεις φως στις σκιές.

Μας θύμισε: Δαιμονισμένος Άγγελος, του Άλαν Πάρκερ.

Το “Κόλπο” του Αλί Μπαμπά.

Μια “πριγκίπισσα” που ζει για να ‘ναι ελεύθερη. Ένας κλέφτης που ονειρεύεται το μεγάλο κόλπο. Μπορεί ο έρωτας να σε κάνει να ληστέψεις τον ίδιο σου τον πατέρα;

Μας θύμισε: Τοπ Καπί, του Ζυλ Ντασέν. (Aλλά όχι και πολύ…).