Ψαροταβέρνα VS Μπριζολίδια. Εσύ με ποιους είσαι φιλαράκι;

Καλοκαιράκι έχει μυρίσει και ένα πράγμα γυρνάει στο κεφάλι κάθε φυσιολογικού ανθρώπου! Εγώ πότε θα πάρω άδεια; Εγώ πότε θα πάω διακοπές; Μέχρι και εκείνη η αχώνευτη από το λογιστήριο, πήγε Κουφονήσια, και έχει ανεβάσει ίνστα 62 stories σε 2 μερόνυχτα. Οι μέρες περνάνε, η θερμοκρασία ανεβαίνει, η μυρωδιά του αλατισμένου νερού κοντοζυγώνει και ενώ ονειρευόμαστε κοκτέιλ, ξαπλώστρες, ρακετοπόλεμο και άραγμα πέτσας στην τοποθεσία Κουφονήσια, είναι έτοιμη να αρχίσει η μεγαλύτερη μάχη του καλοκαιριού.

Ψαροτάβερνα ή μπριζολίδια, ιδού η απορία. Ψάρια και θαλασσινά από τη μια μέρα, της γης οι σχαρολάγνοι από την άλλη. Γαύρος, αθερίνα, ψάρι ημέρας φρεσκότατο και καικίσιο, χταποδάκι και καλαμαράκια, μύδια και γυαλιστέρες έχουν πάρει θέση και σε περιμένουν να σερβιριστείς. Περνάς τη χαρτοπετσέτα στον λαιμό, τη δένεις σαν άλλος ιππότης της νηστικής τραπέζης και βουρ στα πιάτα. Από την άλλη, μια μπριτζόλα φωνάζει το όνομα σου. Πλάι της έχει την καλύτερη παρέα. Έχει και πανσετούλες διαλεχτές, έχει και λουκανικάκι χωριάτικο και σουτζούκι και κασερλί κοτόπουλο. Πάρε και μπιφτεκάκια γαλοπούλας, πάρε και μοσχαρίσιο γεμιστό με τυρί ικανό να χορτάσουν δυο λόχοι.

Πρώτη φορά γράφω άρθρο και γλύφω κάθε δάχτυλο του χεριού. Ναι το ξέρω, θα με ψέξετε που ασχολούμαι τόσο πολύ με το φαγί, μα δεν θα ντραπώ ευθαρσώς να σας δηλώσω πως είμαι ολίγον τι κοιλιόδουλος! Ωστόσο, επειδή μιλάμε πάντα με στοιχεία θα αποδείξουμε γραπτώς, γιατί αυτή είναι η μάχη του καλοκαιριού. Λίγο πολύ όλα τα άλλα έρχονται, ρυθμίζονται. Οι διαφωνίες για το ποια ξαπλώστρα θα πάρουμε είναι ήσσονος σημασίας, για το μαγαζί που θα βγούμε το βράδυ για ποτό επίσης, μιας και η παρέα φτιάχνει την φάση και όχι το αντίστροφο. Στο ξενοδοχείο, πότε παίζει ρόλο το μπάτζετ, πότε η θέα και κάποιες λίγες φορές οι ανέσεις και η πρόσβαση. Το φαΐ όμως είναι ιερή υπόθεση. Δεν είναι παίξε γέλασε! Πόσες φόρες δεν έχει διχαστεί μια παρέα ή ένα ζεύγος στην ερώτηση ψαροθαλασσινά ή κρεατικά αγάπη μου; Για τους vegan δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, καθότι τους έχω ανθρώπους ευπρεπείς που δεν τσακώνονται σε μια σαλάτα κινόα απάνω.

Eγώ πάντως έχω τσακωθεί για καλαμαράκια και δεν ντρέπομαι να το πω. Ας πάρουμε τα θετικά των ψαρομεζέδων. Καταρχήν το ψάρι κάνει καλό. Ότι και να διαβάσεις όποια διατροφική συμβουλή και αν ακούσεις, θα έχει ως επωδό φάε και ψάρια κάνουν καλό. Έχουν ωμέγα 3. Να σας πω την αμαρτία μου, δεν μπα να είχανε και ωμέγα μεγαλύτερο του 3 εγώ πάλι μια χαψιά θα τα έκανα τα άτιμα. Βλέπεις είναι τόσο νόστιμα όπως και να το κάνουμε! Τραβιούνται τα αναθεματισμένα με το καλοκαιράκι και την θαλασσίτσα. Επίσης πάνε με όλα. Μπυρίτσα θες; Ουζάκι; Κρασάκι λευκό; Εσύ να τρως και να χαίρεται ο ουρανίσκος! Εκτός αυτού, το ψαράκι είναι πιο ελαφρύ πώς να το κάνουμε. Αν λαδομπουκιάσεις με μέτρο τότενες θα σαι φιτ, γιατί άλλωστε έχεις και μια κορμάρα να μοστράρεις στην παραλία! Στα αρνητικά είναι λίγο τσιμπημένο οικονομικά, αλλά μια ζωή την έχουμε λοιπόν, για αυτό κόψε το κάπνισμα και ξεκίνα τους ψαρομεζέδες!

Από την άλλη πώς να πεις όχι στα μπριζολίδια μάνα μου πως; Αν είσαι σαν και μένα and you love the smell of kontosouvli in the morning, τότε ξέρεις. Πως once you eat a brizolidi you will never forget a brizolidi. Και αφού σε έκανα χαζό με τα αγγλικά μου συνεχίζω. Όταν μιλάει η σχάρα, ξέρεις τι παίζει. Δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά, ούτε μα μου σου του. Υπάρχει ένα χέρι που έχει αρπάξει το παϊδάκι κοτόπουλο και ένα άλλο που πιρουνιάζει το τελευταίο πανσετάκι, πριν προλάβει κάποιος άλλος. Αν πετύχεις δε καλό ψήστη, παντρέψου τον. Ξέρει αυτός για εσένα πριν από σένα. Και ας σου πει κανένας να προσέχεις γιατί το έχεις ξεφτιλίσει με το κρέας πες του πως σου χει πέσει ο σίδηρος και αισθάνθηκες μια λιποθυμιά. Το μπριζολίδι είναι η τίμια επιλογή του καλοκαιριού. Επίσης θυμήσου γατάκι πως υπάρχει μόνο μια ποικιλία. Των ΚΡΕΑΤΙΚΩΝ!