Ακόμα θυμάμαι τις προάλλες (και όταν λέω «προάλλες» εννοώ πριν 4-5 εβδομάδες), όταν μετά από μια παράσταση stand up comedy πήγαμε για μίνι-σβήσιμο για ένα βρώμικο και η «μαστόρισσα» μάς χρέωσε επτά ευρώ για να ένα σάντουιτς τίγκα στην πρασινάδα, με στριμωγμένες περίπου 2 κιλά πατάτες και για ένα special guest χοιρινού σε καλαμάκι, το οποίο ήταν ακριβώς αυτό, special guest, δηλαδή δήλωνε την παρουσία του στον ουρανίσκο σου σε κάθε δεύτερη ή τρίτη μπουκιά, υπενθυμίζοντάς σου ότι «δεν είναι για χόρταση».
Κι αν αυτή η κοροϊδία συνέβη μπροστά στα μάτια μας και δεν πήραμε πρέφα λες και πίσω από τον πάγκο της καντίνας βρισκόταν ο Έντουαρντ Νόρτον από το illusionist, φαντάσου τι συμβαίνει όταν κάνουμε παραγγελία. Όταν δηλαδή δεν έχουμε κανένα έλεγχο σε αυτό που μπαίνει μέσα στη συσκευασία και το βλέπουμε αφού ο ντελιβεράς έχει ήδη φύγει για την επόμενη παραγγελία. Όχι πως θα μπορούσε να κάνει κάτι και ο ντελιβεράς (τις περισσότερες φορές άλλωστε δεν εργάζεται καν για το μαγαζί από το οποίο παραγγείλαμε).
Βατερλώ συμβαίνει -και όλοι το έχουμε πάθει να παραγγέλνουμε κάτι σε φαγητό και φτάνει σε εμάς σε τόσο άθλια κατάσταση που είναι καλό μόνο για expectation vs. reality story. Και φυσικά τέτοια fails δεν έχουμε μόνο εμείς εδώ. Στο αγαπημένο Buzzefeed ρίξαμε μια ματιά σε αντίστοιχα παραδείγματα, με ανθρώπους να κάνουν ωραία και καλά την παραγγελία τους και να φτάνει στα χέρια τους ό,τι πιο σάπιο μπορούσαν να φανταστούν.
Με τα παρακάτω ταυτιστήκαμε περισσότερο.
Τρεις πίτσες που όλες μαζί δεν κάνουν μία…
Εδώ ξέχασαν το τυρί
Εδώ ξέχασαν και τα υπόλοιπα υλικά
Εδώ ξέχασαν όλη την πίτσα
Η επίθεση του γιγαντιαίου spring roll
Προσεχώς από την A24 σε σκηνοθεσία Πάνου Κούτρα
Αυτά που πρέπει να τα φτιάξεις μόνο σου
Caprese DIY (προφανώς το ανοίγεις και έχει και φυλλάδιο οδηγιών μέσα)
Αυτά που βαριούνται να στα φτιάξουν
Ένα βήμα μετά (ή μήπως πριν) το DIY είναι εκείνες οι παραγγελίες που σκάνε σπίτι μη μαγειρεμένες. Πες «γεια» στη σαλμονέλα.
