Μια ανάσα από τα παράλια της Μικράς Ασίας, η Χίος, λένε κάποιοι, ελάχιστα προσπαθεί για να προσελκύσει το τουριστικό ενδιαφέρον. Και το κάνει εσκεμμένα, συνεχίζουν οι ίδιοι, καθώς η οικονομική άνεση που χαρίζει σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού η ενασχόληση με τα της ναυτιλίας, δεν στρέφει κατ’ ανάγκην τους ντόπιους στο τουριστικό επιχειρείν. 

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η χιώτικη περίπτωση υστερεί συγκριτικά με άλλους νησιωτικούς προορισμούς, ούτε φυσικά πως οι εγχώριοι και οι ξένοι τουρίστες της έχουν γυρίσει την πλάτη. Το αντίθετο. 

Το νησί φαίνεται πως σφύζει από κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και σε αυτό βοηθάει τόσο ο ντόποιος πληθυσμός (περί τις 52.000 οι κάτοικοι), όσο και τα στρατόπεδα μαζί με το λαό που κουβαλά μαζί του το πανεπιστήμιο Αιγαίου. Κι αν θέλετε βασικό δείκτη… βαβουρόμετρου και πολυκοσμίας, αυτός δεν είναι άλλος από τα τίγκα στον κόσμο μαγαζιά που θα συναντήσεις ακόμη και λίγο προτού ξημερώσει στα ντεσιμπελολάγνα μαγαζιά που κάνουν κουμάντο στο λιμάνι. 

Πέρασα μια βόλτα για να παντρέψω αδερφό και να βαφτίσω ανιψιά και κάπου εκεί ανάμεσα στα κουφέτα και τους χορούς, πρόλαβα να σταμπάρω τα εξής:

1. Μαύρα Βόλια

Η επίσκεψη στη συγκεκριμένη παραλία (τρεις παραλίες σε συσκευασίας μίας, για την ακρίβεια) στο νότιο τμήμα του νησιού, 30 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη, είναι ίσως το πρώτο πράγμα που θα προτείνει ένας ντόπιος σε έναν επισκέπτη. Καμαρώνουν για την πάρτη της και συχνά-πυκνά επικαλούνται το γεγονός ότι ψηφίστηκε πέρυσι ως η νούμερο 1 παραλία της Ελλάδας. Δεν πτοήθηκαν όταν τους είπα πως προφανώς έπαιξε… χιώτικη πανστρατιά στο διαδίκτυο, αλλά δεν ήθελα να τους το χαλάσω. Δύσκολα θα την τοποθετούσα στην κορυφή της λίστας μου, καθώς τα νερά της αν και πεντακάθαρα απέχουν από το προτιμητέο γαλάζιο. Το μόνο βέβαιο, όμως, είναι ότι μιλάμε για τοπ επιλογή και για μια σύνθεση τοπίου που δεν την συναντάς αλλού. Σκάω. Τσέκαρε.

2. Δασκαλόπετρα

Μέχρι να ξεκινήσεις από την πόλη της Χίου και να βάλεις τετάρτη, τσουπ θα δεις μπροστά σου τη Δασκαλόπετρα. Όπου δάσκαλος, ο τεράστιος παππούς μας, ο Όμηρος και όπου πέτρα, το σημείο εκείνο όπου λέγεται ότι καθόταν προκειμένου να μοιραστεί μέρος της σοφίας του με τους μαθητές του. Η βοτσαλωτή παραλία της περιοχής αξίζει ένα μακροβούτι, ενώ το βραδάκι μπορείς να απολαύσεις τη θέα της περιοχής από το γειτονικό “Καφεκούτι“.

3. Μεστά

Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις με αυτό το αρχιτεκτονικό μαργαριτάρι που ακούει στο όνομα “Μεστά”; Το μεσαιωνικό μαστιχοχώρι που φαντάζει ανέγγιχτο από το φθοροποιό Χρόνο και το οποίο “ρουφά” μέσα στα σοκάκια του κάθε επισκέπτη του νησιού που σέβεται τον εαυτό του. Το πρωινό μάς βρήκε να πηγαινοερχόμαστε στα στενά του με τα πετρόχτιστα και ακουμπιστά του σπίτια, φωτογραφίζοντας χαζεμένοι τις γωνιές της βυζαντινής μικροπολιτείας. Επίκεντρο της ομορφιάς του, η κεντρική πλατεία, το “λιβάδι”, σε ένα καφέ του οποίου γεμίσαμε κοιλιές με πρωινό και χωνέψαμε με δροσιστικό μαστιχόνερο. Καμία πέψη βέβαια δεν αξίζει τόσο για να κρατήσει πολύ, οπότε φροντίσαμε να μπουκωθούμε άμεσα με τους αλλού γι’ αλλού λουκουμάδες του Κανέλλου. 
 
[gallery-382]


4. Μαστιχόδεντρα

Φτάσαμε στη Χίο, λίγες μέρες μετά αφότου έσβησε και η τελευταία σπίθα μιας ακόμη καταστροφικής πυρκαγιάς που κατέκαψε μεγάλο μέρος των μαστιχόδεντρων που κατακλύζουν το νότιό του μέρος. Παρ’ όλα αυτά, στη διαδρομή προς τα μαστιχοχώρια, ο δρόμος προσφέρει αβέρτα τη θέα του μαστιχοφόρου σχίνου, του θάμνου εκείνου που ευδοκιμεί μονάχα στη νότια Χίο και από τον οποίο εξάγεται το σπουδαιότερο προϊόν του νησιού. Κάτι η περιέργεια, λοιπόν, κάτι η γνώριμη μυρωδιά της μαστίχας, μας έκαναν να ανάψουμε τα αλάρμ για να γνωριστούμε καλύτερα…

5. Λιμάνι – Απλωταριά

Η πρώτη επαφή με τη Χίο ξενερώνει λίγο το μάτι, καθώς η περιοχή του Λιμανιού και η περιοχή της Απλωταριάς που απλώνεται από πίσω (εύηχη ονομασία που παραπέμπει σε Σαντορίνη και που στην ουσία λίγο διαφέρει από την περιοχή της Ομόνοιας), δεν προσφέρουν την ιδιαιτερότητα που ψάχνεις. Παρ’ όλα αυτά, τα καφέ-μπαρ μπροστά από την Λεωφόρο Αιγαίου μαζεύουν όλο τον ντουνιά σε 24ωρη σχεδόν βάση. Στο ίδιο σημείο, το “Τσίκουδο” για τα θαλασσινά και τις ουζάρες σου (παίζεις μπάλα με Καζανιστό και Αντρίκειο), το “Άελλα” για σουβλάκι με… σουτζουκάκι (δεν το περίμενες), το χαμένο μέσα στα σοκάκια “Kubrick” για τον καφέ και την χιώτικη μπύρα σου και ΚΥΡΙΩΣ το “Doggy Style“: Ένα τόσο δα χοτντογκοκάδικο που μία που μπήκες, μία που εξαρτήθηκες. Μπράβο στα παλικάρια που έχουν κάνει το λουκανικόψωμο επιστήμη κι ακόμη πιο πολλά μπράβο για τις κοτομπουκιές και τα υποδέλοιπα μπεργκεροειδή που προσφέρουν στις… ορδές που σκάνε για να το τιμήσουν. 

6. Γλάροι

7 χιλιομετράκια βορειανατολικά της πόλης της Χίου. Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη περίπτωση κυριαρχίας του κινήματος του κλαρινογαμπρισμού επί του φυσικού τοπίου. Θα μου πεις μπιτσόμπαρο χωρίς τρέντηδες δεν γίνεται και η αλήθεια είναι αυτή. Τουλάχιστον, έχουμε να κάνουμε με εξευγενισμένους του είδους που απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ενοχλητικοί. Δύο φορές πήγα στα κρυστάλλινα νερά του κολπίσκου, το απήλαυσα και τις δύο, αν και συνήθως το τρίπτυχο πιτς παρ-ξαπλώστρες-νταμπα ντούπα, δεν με δελεάζει. Εβίβα στους Γλάρους, λοιπόν, που κάνανε καλά έναν 33άρη γεροπαράξενο.

7. Βρουλίδια

Κι αν τα Μαύρα Βόλια στον παραθαλλάσιο οικισμό του Εμπορειού, αποτελούν την ναυαρχίδα των παραλιών του νησιού, λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, τα Βρουλίδια, μπορούν να υπερηφανεύονται πως στέκουν ως άξιος παραστάτης. Λίγος κόσμος και ελάχιστη σκιά (σε αντίθεση με τα Μαύρα Βόλια), μία καντίνα που εμείς τουλάχιστον την πετύχαμε κλειστή και νερά να τα πιεις στο ποτήρι (μην). Κι αυτό: Γυρνώντας λιγουρεμένος από το μπανάκι σου, κάνε μια στάση στην Κώμη και συγκεκριμένα στον “Λύκο“, για να κάνεις ένα τετ α τετ με την κόκκινη σάλτσα στα καλύτερα της. 

[gallery-380]

8. Λαγκάδα 

Αν θες να ζήσεις βραδινή καψουροκατάσταση με το αμόρε, το νησί έχει να σου προτείνει μια βόλτα μέχρι τη Λαγκάδα, στα βορειοανατολικά. Μη βάζεις στο μυαλό σου κρασοσκηνές και κοκτεϊλοποσίες. Είπαμε, εδώ κάνει κουμάντο το ούζο. Στο ψαροχώρι, θα βρεις πάμπολλες επιλογές από ψαροταβέρνες. Εμείς αράξαμε στο “Νόστος“, όπου ακούσαμε ότι σερβίρουν σένιο γοναράκι, την καλύτερη συντροφιά για το παγωμένο ουζάκι σου. Αν πας προς τα εκεί την ημέρα, παίζουν θαλάσσια ταξί που θα σε πετάξουν μέχρι τις “αδελφές” Οινούσσες. 

9. Πυργί

Το έτερο ξακουστό μαστιχοχώρι και μεγαλύτερο χωριό του νησιού, το Πυργί, σε απόσταση αναπνοής από τα Μεστά, φημίζεται για δύο τινά: τον ιδιαίτερο διάκοσμο των προσόψεων των σπιτιών του χωριού, τα οποία έχουν εξωτερικά ασβεστώδες επίχρισμα με χαραγμένα διάφορα γραμμικά σχέδια και το γεγονός ότι εκεί έμενε ο Χριστόφορος Κολόμβος. Η κυρία που διατηρεί το απέναντι ψιλικατζίδικο είχε τις αμφιβολίες της βέβαια, αλλά εμείς γουστάρουμε να πιστεύουμε πώς από εκεί ξεκίνησε ο μεγάλος εξερευνητής, γέννημα-θρέμμα Κάτω Πατησίων, ΝΕΤΙ?. Εννοείται πως θα σας βγάλει προς τα εκεί ο δρόμος σας, αράξτε στη δροσιά της κεντρικής πλατείας και απολαύστε τους πλέον σκληροπυρηνικούς χιώτες (τέτοιοι λογίζονται οι κάτοικοι του χωριού) στην καθημερινότητά τους. 
 
[gallery-383]


Έχασα πολλά, αλλά ας είναι καλά τα σχόλια που θα μου δώσετε τα φώτα σας για την επόμενη επίσκεψή μου smiley