Λένε πως το πρώτο σου βήμα στο νησί, είναι η ενέργεια που θα σε ταξιδέψει στα μονοπάτια του. Ειναι η στιγμή που θα σηκώσεις το κεφάλι και θα φωτογραφίσεις τον προορισμό, είναι η αρχιτεκτονική του αποτύπωση στο μυαλό σου, είναι η αύρα του και τα ερεθίσματα που κληρονομούν οι αναμνήσεις σου.
Πόσες φορές έδεσε το πλοίο της γραμμής και βγήκες στην πλώρη να χαζέψεις; Το κάνω κάθε φορά. Έχω πάει σε όλες τις Κυκλάδες και κανείς δεν μπορεί να μου πει το αντίθετο. Πήγα, είδα, νίκησα. Ξέρω τι μου ταιριάζει και τι αγαπώ, ξέρω πού χάνεται το μυαλό μου και πού πρέπει να ανανεώνω το ραντεβού κάθε καλοκαίρι.
Λένε επίσης πως “Ταξιδεύουμε όχι για να ξεφύγουμε από τη ζωή, αλλά για να μη μας διαφύγει η ζωή” και το επιβεβαιώνουν οι Σπέτσες αυτό. Στα δικά μου μάτια είναι ένας μικρός επουράνιος παράδεισος, θα σου ‘μαι ειλικρινής ταξιδιώτη, αν και για τις Σπέτσες δεν θα χρειαστεί να βγεις ποτέ στην πλώρη. Με 2 γιούρο, θα μπεις σε ένα γραφικό καραβάκι και θα περάσεις απέναντι. Εντάξει, αν δεν θες mini roadtrip, στον Πειραιά σε περιμένει καραβάκι γοργό με μόνο 2,5 ώρες αναμονή.
Αυτοκίνητο; Ξέχασέ το, έχουν αλλεργία στα τετράτροχα οι Σπέτσες, ίσως και αυτό να τις κάνει τόσο εξωτικές στο μυαλό μου. Γνήσιος χουλιγκάνος της αποκέντρωσης, αναζητώ καθημερινά την επαφή μου με τη φύση. Στην Αθήνα δεν είναι εύκολο και κάπως το δέχομαι, κυκλοφοριακό και οπισθογωνίες σε νησιωτικα στενά, δεν δέχομαι όμως ανεπιστρεπτί. Μπέσα λέμε!
Είναι θέμα ανθρώπου, είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας πες, το σίγουρο είναι πως δεν γεννηθήκαμε σε τέσσερεις ρόδες κι αυτό καλά θα κάνουμε να το θυμόμαστε που και που.
Όταν ανέβεις στο ποδήλατο, θα πάψεις να με αμφισβητείς. Γεμάτη η Σπέτσα από τέτοια, βρες ένα, πλήρωσε με αγάπη και γύρισέ την όλη. Περίπου 25km η περίμετρος της, ικανά να στα προσφέρουν όλα. Με τα πάνω τους και τα κάτω τους, θα βρεθείς από τις παραλίες στις μικρές κορυφές και τούμπαλιν. Θα γυμναστείς, θα χορτάσεις πράσινο και καταγάλανα νέρα, δεν θα σε ενοχλήσει κανείς εκτός από τις σκέψεις που θα σου υπενθυμίζουν πως κατοικείς για λίγο στον παράδεισο.
2 ρόδες λοιπόν ειν’ το νησί. Βάλ’ το καλά στο κεφάλι σου και δεν θα ‘χει δεύτερη φορά για τίποτα σε αυτές τις διακοπές. Πετάλι η ζωή; Πετάλι το νησί 😉
Στο νησί βρέθηκα για τη Ρεγκάτα, σε λεγόμενο “press trip”. Το επαγγελματικό γρήγορα ξεχάστηκε μιας κι από τη μία είχα το αληθινότερο χαμόγελο των Σποράδων (τουλάχιστον) κι από την άλλη, την always happy, Βασιλική. Ξέρω πως ζηλεύεις, αλλά καλοκαίρι σε νησί θα βρεθείς, κάνε τα κουμάντα σου και σίγουρα δεν θα είσαι πιο τυχερός από μένα
Με τα κορίτσια περάσαμε πολύ χρόνο στα καλύτερα. Ως βουλιμικός θιασώτης του Τσελεμεντέ άλλωστε, μόνιμα αναζητώ όσα δεν βρίσκω στα ντελίβερι του γραφείου. Ναι, είμαι μαμάκιας στο φαΐ κι όποιος έχει τα κότσια, εδώ είμαι, να φάμε σαν άντρες.
Οι Σπέτσες δεν θα σε απογοητεύσουν για την κουζίνα τους. Αν και προ-μνημονιακές στις τιμές τους, τα περισσότερα μαγαζιά κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, βάζουν το ψάρι στη σχάρα. Αυτή η μυρωδιά σ’ ακολουθεί παντού. Από το ταβερνάκι στο Καΐκι μέχρι τον ιστορικό και φημισμένο Ταρσανά, το κρατάνε ψηλά γιατί έτσι έχουν μάθει και περιθώριο για πιο κάτω δεν υπάρχει.
Δοκίμασα το Νερό της Αγάπης όσο βρέθηκα εκεί και ναι, πήρα μερικά ποιοτικά κιλα. Ιδιοκτήτες του Ταρσανά άλλωστε οι δημιουργοί, δεν περίμενα κάτι λιγότερο. Μαγικό ριζότο, οργασμικά γλυκά κι ονειρεμένη θέα. Να πάτε. Για να μη βάλω άλλη χοληστερίνη στο άρθρο ένα θα σου πω: το TripAdvisor είναι ο μπαμπάς μας και εδώ θα τα βρεις όλα, με ειλικρινείς κριτικές και αποκλειστικές φωτογραφίες.
Όταν χωνέψεις και βρεις τη δύναμη, οι βόλτες στο νησί δεν θα ‘χουν τελειωμό. Από τη Ντάπια ή αλλιώς το λιμάνι στο Παλιό Λιμάνι, η διαδρομή είναι γεμάτη ιστορία, καταστήματα που προκαλούν ψύξη στα γυναικεία σβέρκα κι ατελείωτο καταναλωτικό θαυμασμό και δεκάδες μπαράκια για να ξεκινήσεις με καφέ και πρωινό και να καταλήξεις με ποτό και πρωινό. Από το Μπαλκόνι Καφέ μέχρι το μπουζούκι La Luz και το Guzel το καλοκαίρι σου θα έχει όλα αυτά που χρειάζεται για να αράξει και να απολαύσει το yolo του.
Κάποιους τους τρομάζει η αρχοντιά του νησιού. Ταξιδεύουν συνειρμικά στην αριστοκρατία και ενώ όλα πάνε καλά μέχρι εκεί, το γυρνούν στον νεοπλουτισμό. Ναι, σε ένα νησί που έμαθε να ζει από τον κατά κόρον ελληνικό τουρισμό του, τα Παπανδρεϊκά 90s μπορεί να είναι ακόμη νωπά, όμως μη γινόμαστε άδικοι με τον ξεχωριστό του χαρακτήρα.
Η αίγλη είναι ένα συνονθύλευμα ιστορίας και πολιτισμού κι αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται. Έτσι κι οι Σπέτσες, δεν είναι απλά ένας ταξιδιωτικός προορισμός, είναι σημείο αναφοράς, είναι επιστροφή στις ρίζες και πίστη σε ένα νοσταλγικό μέλλον που αναγεννάται από τις στάχτες του.
Το νησί άλλωστε δεν γνωρίζει από σεζόν και high περιόδους. Το ζεις όλο το χρόνο και λατρεύεις κάθε του πλευρά ξεχωριστά. Τον Απρίλη μπαίνεις σε κλασσικά αμάξια για το Classic Race και λίγο πιο μετά φοράς το Tweed σου και βγαίνεις στα λιβάδια. Τον Μάη κατεβαίνεις προετοιμασμένος για Σπέτσαθλον (ποιος δεν το ξέρει πχια;) και τον Ιούνη νοσταλγείς ατελείωτα στην υπέρτατη κλασσική ιστιοπλοϊκή Ρεγκάτα, που πήγαμε,γράψαμε κι αν δεν διάβασες ντροπή σου!
Φτάνει μέχρι Σεπτέμβρη το ταξίδι για το Spetses Mini Marathon και το κλείσιμο του ελληνικού καλοκαιριού. Είπαμε, εδώ θα ζήσεις ιστορίες φτιαγμένες με μεράκι, θα ξαφνιαστείς και δεν θα τις ξεχάσεις ποτέ. Θες και ιστορία; Αρμάτα γιατί στην Επανάσταση δόθηκαν μάχες και η Σπετσιώτική αντίσταση είναι μνημιώδης. Ο Κοσμάς Μπαρμπάτσης έσωσε τον Αργολικό κόλπο κάποτε και μαζί το ηθικό των Ελλήνων που παρέμεινε ακμαίο για να καταλήξει ελεύθερο.
Το καλύτερο για το τέλος που λέγανε και στα τηλεοπτικά σόου. Τι άλλο; Οι μοναδικές του παραλίες. Για να είμαι ειλικρινής, τα κορίτσια δύσκολα τα κατέβαζα από το Καΐκι μιας κι απ΄την πρώτη μέρα είχε γίνει η αγαπημένη τους παραλία. Μπροστά από την υπέροχη Αναργύρειο Σχολή άλλωστε, σου προσφέρονται τα πάντα. Καφέ, φαγητό και ατελείωτη ξάπλα.
Γι ‘ αυτούς που γουστάρουν ανακάλυψη, Ζογεριά κι Αγία Παρασκευή είναι σίγουρα must επιλογές. Καταγάλανα νερά, πευκόφυτες καταστάσεις και by the sea τσιμπήματα. Ξαπλώστρες παίζουν, δεν παίζει όμως η οργάνωση του Καϊκιού, της Αγίας Μαρίνας και του Βρέλλου. Διαλέγεις και παίρνεις αγαπημένε Προβοκάτορα.
Α! Παίζει πάντα και η επιλογή “καραβάκι” για round tour στο νησί, τις ομορφιές και τις παραλίες του!
Κι επειδή στο 24ωρο ο ήλιος θα ‘ναι ο καλύτερος σου φίλος, το προσωπάκι σου να το προσέχεις. Για ‘μας (και για ΄σενα) το υπερ-πρακτικό Anthelios XL Fluid SPF50+ της La Roche-Posay έγινε φίλος κολλητός. Είναι εκεί όταν UVB & UVA θέλουν το κακό σου, είναι εκεί όταν αλάτι και θάλασσα θέλουν να το αποχωριστείς, για να ‘χεις πάντα 100% εγγυημένη προστασία κι ευχάριστες βραδινές τσάρκες. Να προσέχεις, το καλό που σου θέλουμε. Άντε, καλό υπόλοιπο καλοκαιριού τώρα, μη ξεχνάς άλλωστε πως οι Σπέτσες θα σε περιμένουν και τον Σεπτέμβρη με την Αρμάτα τους
Αυτή για αντίο…