Αν ρωτήσεις 100 Έλληνες ποιο είναι το ομορφότερο μέρος της χώρας μας, οι 99 θα σου απαντήσουν τον τόπο καταγωγής τους. Γι’ αυτό αν θέλεις να μάθεις τι πραγματικά πιστεύει ο καθένας, θα πρέπει η ερώτησή σου να επικεντρωθεί στη δεύτερη ομορφότερη τοποθεσία. Εμένα αν με ρωτούσε κάποιος θα έλεγα ότι το (δεύτερο) πιο γαμάτο μέρος της Ελλάδας είναι η Κυπαρισσία. Και το λέω υπεύθυνα και όχι επειδή με εκβιάζει ο κολλητός μου που κατάγεται από εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι έχω βρεθεί πολλές φορές στη συγκεκριμένη πόλη, ωστόσο την τελευταία είχα την τύχη να συνυπάρχω με έναν εξαιρετικό ερασιτέχνη φωτογράφο (δείγμα της δουλειάς του θα βρεις στον λογαριασμό του στο Instagram) οπότε τον χρησιμοποίησα για να ετοιμάσουμε μαζί το αφιέρωμα που διαβάζεις τώρα.
Ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομά της από τον Κυπάρισσο, γιο του Μινύα τον οποίο οι θεοί έκαναν κυπαρίσσι. Στην περιοχή λατρευόταν ο Απόλλωνας, στενός φίλος του Κυπάρισσου κι έτσι έγινε η σύνδεση. Μια άλλη εκδοχή (λιγότερο επική) αναφέρει πως απλά στην περιοχή υπήρχαν πάρα πολλά κυπαρίσσια. Διαλέγουμε την πρώτη γιατί είναι κρίμα η αλήθεια να χαλάει μια όμορφη ιστορία και οι πρόγονοί μας το ήξεραν πολύ καλύτερα από εμάς.
Σήμερα η Κυπαρισσία απέχει μόλις 2,5 ώρες από το κέντρο της Αθήνας και είναι ό,τι πρέπει για μια βόλτα του σαββατοκύριακου. Ουσιαστικά είναι χωρισμένη στα δύο. Υπάρχει η Άνω Πόλη με τον πανέμορφο διατηρητέο οικισμό και τα ιδιαίτερα καλντερίμια της και η Κάτω Πόλη με την παραλία της με το ψιλό βοτσαλάκι και τα βραχάκια-καβάτζες (if you know what i mean). Η πόλη όπως λογικά γνωρίζεις είναι γεμάτη από ελαιώνες και η οικονομία της εν πολλοίς βασίζεται τόσο στο λάδι και την ελιά όσο και στον τουρισμό και δεν θυμάμαι πού αλλού, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Το γεγονός ότι ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος όταν βρέθηκα στην Κυπαρισσία, δεν με ενθάρρυνε ιδιαίτερα να βρεθώ στα πιο παραθαλάσσια μέρη. Όχι ότι έλιωνα στα τσίπουρα στην Άνω Πόλη και βαριόμουν ανελέητα. Ούτε καν. Ωστόσο έκανα και τις βόλτες μου. Και στον παλιό νερόμυλο που έχει γίνει ένα υπέροχο μουσείο-καφετέρια και στον Άη Γιώργη και στην Παναγία την Αγγελουδιώτισσα. Πολύ αναζωογονητικά μέρη για πεζοπορία. Εγώ πήγα με αυτοκίνητο. 
Από έντονη ζωή μην φανταστείς τίποτα τρομερό, αλλά παίζει μπόλικη νεολαία πράγμα που σημαίνει πως θα βρεις μερικά μαγαζάκια που αξίζουν να τα επισκεφθείς για φαγητό, ποτό ή καφέ. Αυτά που εγώ ξεχώρισα ήταν τα εξής:
1. Αφ’ Υψηλού
Καφεδάκι ακριβώς δίπλα στο κάστρο με την ομορφότερη θέα στην πόλη. Φυσικά στην Άνω Πόλη. Ίσως το τελειότερο μέρος για να πιεις τον καφέ σου την ώρα που πέφτει ο ήλιος. Με πιέζουν να γράψω ότι η Κυπαρισσία έχει καλύτερο ηλιοβασίλεμα από τη Σαντορίνη Η Κυπαρισσία έχει πολύ ομορφότερο ηλιοβασίλεμα από τη Σαντορίνη πάντως.
2. ΠαΛΙο ΠραΜα
Εδώ έρχεσαι για τσιπουροκατάσταση και ποικιλίες. Ένα από τα διατηρητέα κτήρια της Άνω Πόλης, έχει ανακαινιστεί και προσφέρει αίσθηση χωριού, ωραίο τοπικό τσιπουράκι (χωρίς γλυκάνισσο, μην τα ξαναλέμε) και γευστικότατους μεζέδες.
3. Παραμυθάκι
Εδώ για φαγητό μέχρι τελικής πτώσης. Εξαιρετικές σπιτικές γεύσεις, μία από τις καλύτερες σαλάτες που έχεις φάει και ένα σνίτσελ από άλλο πλανήτη. Τώρα κάτι καλαμαράκια και κάτι τέτοια, είναι για ερασιτέχνες.
4. Το ’69
Μην πάει το ανώριμο μυαλό σου στο πονηρό. Το όνομα είναι δανεισμένο από το ομώνυμο τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου και σε προδιαθέτει για τη μουσική που θα ακούσεις. Ροκ, ελληνικό και ξένο, ενώ πού και πού κάνει και τα live του. Τίμιο μπαράκι που αν ήταν στην Αθήνα θα είχε γίνει διάσημο.
Και τώρα απλά μαγέψου…
