Θα πάμε σε δημοψήφισμα, δε θα πάμε σε δημοψήφισμα. Θα συμφωνήσουμε με τους εταίρους, αλλά μόνο με τους δικούς μας όρους. Δε θα συμφωνήσουμε με τους εταίρους και θα επέλθει η ρήξη. Με τη ρήξη θα βγούμε από την ευρωζώνη και θα επιστρέψουμε στη δραχμή αλλά από την άλλη μπορεί και να μη βγούμε και να μείνουμε στην ευρωζώνη αλλά με δύο παράλληλα νομίσματα.

Αυτά (και μπορεί να ξεχνάω μερικά ακόμα) είναι τα σενάρια που ακούγονται ή έχουν ακουστεί για την υπόθεση των χρημάτων που πρέπει να λάβει η ελληνική κυβέρνηση για να εξασφαλίσει την εύρωστη λειτουργία του κράτους και να συνεχίσει να αποπληρώνει τους δανειστές. Ποιο από όλα είναι αλήθεια και ποιο από όλα θα συμβεί, μόνο ένας θεός το ξέρει και αυτός σίγουρα δεν είμαι εγώ.

Ένα ξέρω. Μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα με το επικείμενο (;) δημοψήφισμα. Και φυσικά η πλειοψηφία εκείνων που έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν με την έντονη παραφιλολογία δεν έχουν ιδέα ποιο θα είναι το ερώτημα. Πώς να το πω αλλιώς; Σαν να έχει πάει η ομάδα σου στον τελικό και να αναρωτιέσαι μπορείς να κερδίσεις τον αντίπαλο, χωρίς να ξέρεις τον αντίπαλο! Δε γίνονται αυτά.

Είναι προφανές πως το δημοψήφισμα θα πραγματοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν τα βρει με τους εταίρους. Επίσης είναι προφανές πως αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε κάτι τέτοιο, θα το κάνει για να νίψει τας χείρας της και να μην πάρει μια απόφαση, είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση, η οποία θα έχει τεράστιο πολιτικό κόστος τόσο στο εσωτερικό του κόμματος όσο και έξω από αυτό.
 

 

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρα πως η πλειονότητα των ελλήνων προτιμά τη χώρα εντός ευρωζώνης, όπως επίσης προτιμά μια συμφωνία (μάλλον με οποιουσδήποτε όρους) με τους εταίρους έτσι ώστε να συνεχιστεί η σταθερή πορεία της για έξοδο από την κρίση χωρίς άλλα σκαμπανεβάσματα στην οικονομία.

Από την άλλη πλευρά, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί να δει την «κωλοτούμπα» που έχει αρχίσει εδώ και καιρό να ολοκληρώνεται. Η επιθυμία τους αυτή, ωστόσο, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις απαιτήσεις των δανειστών.

Φαντάζομαι πως μέλημα του πρωθυπουργού είναι να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στα τρία μέτωπα που έχει να αντιμετωπίσει. Τους εταίρους, τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τους υπόλοιπους έλληνες που δεν ψήφισαν την κυβέρνηση και δεν επιθυμούν να δουν τη χώρα εκτός ευρωζώνης.

Νομίζω πως ευκολότερος τρόπος για να επιτευχθεί με τις μικρότερες δυνατές απώλειες (πολιτικά) κάτι τέτοιο, θα είναι ένα δημοψήφισμα το οποίο και θα ρίξει τις ευθύνες στους πολίτες. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι όλοι ευχαριστημένοι καθώς θα μείνει πιστός στη σχετική προεκλογική του δέσμευση για διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε σημαντικά για τη χώρα ζητήματα. Αφενός θα συμφωνήσει με τους εταίρους αφού είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι πολίτες θα ψηφίσουν κάτι τέτοιο, αφετέρου θα δείξει στην εσωτερική αντιπολίτευση πως βάζει τη χώρα πάνω από το κόμμα, γεγονός που εκ των πραγμάτων δε θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί με αρνητική διάθεση.