Δύο είναι τα θέματα που απασχολούν τον Μέλ Ράμος από την αρχή της καριέρας του, πίσω στη δεκαετία του ’60. Το πρώτο –αλλά όχι σημαντικότερο-είναι οι υπερήρωες. Το δεύτερο είναι οι γυναίκες. Σάρκινες και glamorous, όπως αρμόζει σε αυθεντικά pin-up, σε πόζες εμπνευσμένες από την καταναλωτική κουλτούρα: καβάλα σε πούρα, να βγαίνουν από μπουκάλια σαμπάνιας και άλλα τέτοια pop μυθολογήματα.
Οι γυναίκες του Ράμος δεν του βγήκαν απολύτως σε καλό. Οι φεμινίστριες δεν πείστηκαν από τις διαβεβαιώσεις του ότι τα κίνητρά του όταν της απαθανάτιζε σε σκαμπρόζικες πόζες ήταν ευγενή και τον έβαλαν στο στόχαστρο. Έτσι, παρά το γεγονός ότι έργα του υπάρχουν στα σημαντικότερα αμερικανικά μουσεία, το Guggenheim, το MOMA και το Smithsonian American Art Museum, και ανάμεσα στους φίλους και θαυμαστές του συγκαταλέγονταν ο Ρόι Λίχτενσταϊν και ο Τομ Γουέσελμαν, η αξία του στο χρηματιστήριο της τέχνης δεν έφτασε ποτέ στα επίπεδα εκείνων. Το πιθανότερο, φυσικά, είναι ότι δεν έφταιγαν οι έρημες φεμινίστριες –το κύμα της πολιτικής ορθότητας που διογκώθηκε από τη δεκαετία του ’70 κι έπειτα συνέπεια άλλων παραγόντων- συμπαρέσυρε πολλά στο διάβα του, άλλα καλώς και άλλα αδίκως.
Οι Ευρωπαίοι ωστόσο, οι οποίοι είχαν πάντοτε μια πιο χαλαρή προσέγγιση σε αυτά τα πράγματα, έδειξαν εξ’ αρχής τον πρέποντα σεβασμό στο έργα του Ράμος. Μερικοί από τους πιο ένθερμους θαυμαστές και συλλέκτες έργων του είναι Ευρωπαίοι, ανάμεσά τους και ο γερμανός playboy και τέως σύζυγος της Μπριζίτ Μπαρντό, Γκούντερ Ζακς.
Στο σημείο αυτό να σας ενημερώσουμε ότι ο Ράμος αρέσκεται να αντικαθιστά τα χαρακτηριστικά του προσώπου των μοντέλων του με τα χαρακτηριστικά διάσημων γυναικών από τους χώρους του modeling και της showbiz.
