Ο Άλαν Ρόμποκ, διαπρεπής επιστήμονας στον χώρο της περιβαλλοντικής έρευνας, έκανε πριν από κάποιον καιρό μια άκρως ανησυχητική αποκάλυψη. Είπε ότι τον Γενάρη του 2011 τον επισκέφτηκαν δύο αναλυτές του Logistics Management Institute, οι οποίοι του συστήθηκαν ως σύμβουλοι της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Οι δύο κύριοι, τους ο οποίους ο καθηγητής κατονόμασε, του έθεσαν ορισμένα ερωτήματα. Το πρώτο ήταν: Αν μία χώρα επιχειρούσε να βάλει χέρι στις καιρικές συνθήκες στις ΗΠΑ, θα το αντιλαμβανόμασταν;
Ο Ρόμποκ απάντησε στα ερωτήματα των δύο ανδρών στον βαθμό που του επέτρεπαν οι γνώσεις του και η εμπειρία του. Κατά την (έγκυρη) γνώμη του, οποιαδήποτε προσπάθεια επηρεασμού των καιρικών φαινομένων, για την ώρα, θα ήταν ανιχνεύσιμη. Κι αυτό, διότι τα τεχνητά σύννεφα στη στρατόσφαιρα –η μέθοδος ελέγχου του κλίματος που προκρίνουν οι περισσότεροι επιστήμονες- θα εντοπίζονταν από τα όργανα τα οποία εντοπίζουν τα σύννεφα της ηφαιστειακής σκόνης. Για να έχουν άλλωστε οποιαδήποτε πρακτική επίπτωση στο κλίμα, θα έπρεπε να είναι μεγάλα, πυκνά και να έχουν διάρκεια.
Όμως, φεύγοντας οι δύο σύμβουλοι της CIA, άφησαν τον κύριο καθηγητή σε μεγάλη αναστάτωση. Την αρχική του απορία -ποιος ήταν ο σκοπός αυτών των ερωτήσεων;- διαδέχτηκαν οι υποψίες: Μήπως τα ερωτήματα που του τέθηκαν δεν είχαν «αμυντικό» χαρακτήρα; Μήπως, σκοπός των συμβούλων ήταν να διαπιστώσουν κατά πόσον θα μπορούσαν να «πειράξουν» τον καιρό σε μια άλλη χώρα χωρίς να τους πάρουν είδηση;
Από τότε ο Άλαν Ρόμποκ, ο οποίος συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα διεθνή συνέδρια για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή καθώς και στις σχετικές διαβουλεύσεις μεταξύ των διαφόρων κυβερνητικών υπηρεσιών, άρχισε να είναι πιο προσεκτικός με τα όσα διαδραματίζονται γύρω του.
Διαπίστωσε λοιπόν ότι από το 2009 ως το 2012 η CIA λειτούργησε ένα «υποκατάστημα» με την ονομασία Center on Climate Change and National Security (Κέντρο για την Κλιματική Αλλαγή και την Εθνική Ασφάλεια), το οποίο, παρότι τερμάτισε τη λειτουργία του λόγω μη ανανέωσης των πιστώσεων από το Κογκρέσο, κληροδότησε πολλά από τα projects του στην Υπηρεσία.
Το γεγονός από μόνο του, φυσικά, δεν σημαίνει κάτι κακό. Είναι δεδομένο ότι η κλιματική αλλαγή αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού σε όλο τον κόσμο, δημιουργεί συνθήκες ερημοποίησης και άρα ακραίας φτώχιας, εντείνει τα μεταναστευτικά ρεύματα και κάνει ακόμα πιο ανελέητο τον ανταγωνισμό για τις πρώτες ύλες ανάμεσα στα διάφορα κράτη. Επόμενο λοιπόν είναι ότι οι ΗΠΑ θα θελήσουν να θωρακιστούν στον βαθμό του δυνατού από τις δυσάρεστες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Επιπλέον, η Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για την Απαγόρευση Χρήσης Μεθόδων Περιβαλλοντικής Παρέμβασης για Στρατιωτικούς και Επιθετικούς Σκοπούς (United Nations Convention on the Prohibition of Military or Any Other Hostile Use of Environmental Modification Techniques) τους δένει τα χέρια. «Όμως πότε η CIA επέδειξε σεβασμό για τις διεθνείς συμβάσεις και το fair play;», αναρωτήθηκε ο καθηγητής, ο οποίος θυμίζει στο κοινό του ότι στη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ ο αμερικανικός στρατός βομβάρδισε τα σύννεφα στο κατόπι του Χο Τσι Μινχ με στόχο να γίνει ακόμα πιο δύσκολος ο ανεφοδιασμός των ανταρτών.
Και πάνω εκεί που το κλωθογύριζε στο μυαλό του, στις 10 Φεβρουαρίου η Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ (National Academy of Sciences) έδωσε στη δημοσιότητα ένα δίτομο έργο με τα τελευταία συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας για τους πιθανούς τρόπους απομάκρυνσης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα καθώς και για μεθόδους που θα μας επιτρέψουν να αλλάξουμε τα σύννεφα κοντά στη γήινη επιφάνεια ώστε να αντανακλούν μεγαλύτερη ποσότητα ηλιακής ενέργειας. Το έργο, όπως υποψιάζεστε, χρηματοδότησε η CIA.
Ο Ρόμποκ δεν κρύβει πλέον τις ανησυχίες του για την εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών στην επιστημονική έρευνα για το κλίμα –οι ανησυχίες του εστιάζονται στο γεγονός ότι εκείνος που χρηματοδοτεί μια έρευνα έχει συνήθως και τον έλεγχο του τελικού προϊόντος. Η γνώμη του είναι ότι η σχετική έρευνα πρέπει να διεξάγεται με απόλυτη διαφάνεια η οποία θα αφορά στους στόχους αλλά και στις πηγές χρηματοδότησης.
Οι ανησυχίες του Ρόμποκ δεν έχουν πάει στον βρόντο. Από τότε που δημοσιοποίησε τις σκέψεις του, υπάρχουν διαρκώς σχετικά δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο. Ευτυχώς πάντως, όπως δηλώνει ο καθηγητής, δεν υπάρχει για την ώρα κανένας δοκιμασμένα αποτελεσματικός τρόπος να επηρεάσει κάποιος τις κλιματολογικές συνθήκες. Οι διάφορες θεωρίες που διατυπώνονται βρίσκονται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο και η μόνη σώφρων πρακτική για τον μερικό έλεγχο των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής είναι η μείωση στην κατανάλωση ορυκτών καυσίμων.
Οπότε, όταν βρέχει στην Αθήνα, ο μόνος που φταίει είναι ο κακός μας ο καιρός.