Επιτέλους Σύμφωνο Συμβίωσης! Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ζουν μέσα στα φτερά και τα πούπουλα. Το εικοσιτετράωρό τους δεν περιορίζεται στις βόλτες στα gay bars και στο ξεφύλλισμα των free press εφημερίδων. Και δεν ζητούν να μπορούν να συνάψουν Σύμφωνο Συμβίωσης για να μπορούν να περπατάνε χεράκι-χεράκι στο Γκάζι -αυτό το κάνουν ήδη χωρίς να ζητήσουν τη συγκατάθεση κανενός.
Δεν ζητούν μια συμβολαιογραφική πράξη για να μπορούν να φιληθούν σε δημόσια θέα -αυτό εξαρτάται μόνο από το προσωπικό αίσθημα ελευθερίας και από τη γενναιότητα του χαρακτήρα των μελών του εκάστοτε ζευγαριού. Και δεν απαιτούν «νομιμοποίηση» για το γινάτι τους.
Το να ζεις σαν ομοφυλόφιλος δεν είναι… μουσειακή διαδικασία. Τα gay ζευγάρια ζουν όπως και τα straight ζευγάρια. Ξυπνούν μαζί, κοιμούνται μαζί, τσακώνονται ηχηρά, συμφωνούν σιωπηρά, κοιτάζονται με νόημα, χαμογελούν κρυφά, κουτσομπολεύουν, εργάζονται, μένουν άνεργοι, αρρωσταίνουν. Για αυτό χρειάζονται το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Για να μπορεί ο ένας να συνεχίσει να προστατεύει τον άλλον, ειδικά τώρα, στην κρίση που ζούμε.
Για να μπορεί ο άνεργος να επισκεφτεί έναν γιατρό με το βιβλιάριο υγείας του συντρόφου του.
Για να μπορεί ο υγιής να κρατά το χέρι του συντρόφου του στο δωμάτιο του νοσοκομείου.
Για να μπορούν, αν επιλέξουν, εκτός από την καθημερινότητά τους να ενώσουν και τα όποια περιουσιακά τους στοιχεία.
Για να έχουν το δικαίωμα, στη ζωή αλλά και στο θάνατο, να κληροδοτήσει ο ένας στον άλλον δώρα αγάπης, ευγνομωσύνης, αφοσίωσης και συντροφικότητας.
Για αυτό η εξαγγελία του υπουργού Δικαιοσύνης από τη Βουλή, για επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, είναι δείγμα πολιτισμού. Δεν έκανε ο νέος υπουργός κανένα «χατιράκι», ούτε φάνηκε γενναιόδωρος σε κανέναν.
Εξήγγειλε την αποκατάσταση της ισονομίας στη χώρα.
Η κοινωνία είναι έτοιμη -πανέτοιμη- να το αποδεχτεί. Είναι η ίδια κοινωνία που είδε φρεσκάδα και ειλικρίνεια στον πολιτικό όρκο των υπουργών και των βουλευτών. Είναι η ίδια κοινωνία που, όσο κι αν προσπάθησαν κάποιοι, δεν κατάφεραν να την μετατρέψουν σε συντηρητικό όχλο. Είναι αυτή η κοινωνία που όταν κληθεί, αποδεικνύει την ωριμότητα και το αίσθημα δικαιοσύνης που την χαρακτηρίζουν.
