Εκείνο το βράδυ του Δεκέμβρη, ο δρόμος έξω από την κατοικία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς, στην αριστοκρατική συνοικία του Παλαιού Ψυχικού, δεν ήταν εντελώς έρημος. Ένα πράσινο Simca περίμενε υπομονετικά την επιστροφή του Αμερικανού διπλωμάτη -έτσι τον χαρακτήριζε για προφανείς λόγους η Αμερικάνικη πρεσβεία- ο οποίος είχε βγει μαζί με την σύζυγό του Μαρί-Κριστίν Γουέλς.
Οι επιβαίνοντες δεν ήταν νευρικοί και όταν η λιμουζίνα του Γουέλς έφτασε στην είσοδο της κατοικίας, βγήκαν από το αυτοκίνητό τους και επιτάχυναν το βήμα τους. Φορούσαν όλοι κουκούλες και μόλις πλησίασαν τον στόχο τους, οι δύο απομάκρυναν την σύζυγο και τον οδηγό του Ουέλς, ενώ ο τρίτος πυροβόλησε τρεις φορές τον σταθμάρχη της CIA, που έπεσε νεκρός. Το θρυλικό, στα χρόνια που ακολούθησαν, 45αρι Colt της 17Ν είχε «πιάσει» δουλειά, σε μια Ελλάδα που μόλις έβγαινε από τα εφτά χρόνια μιας δικτατορίας.
Οι τρεις άνδρες απομακρύνθηκαν χωρίς να τρέχουν, μπήκαν στο πράσινο Simca και χάθηκαν μέσα στους δρόμους του Ψυχικού, ενώ την ίδια στιγμή οι κραυγές της κ. Γουέλς, έσπαζαν την ηρεμία της νύχτας. Την επόμενη ημέρα, η τρομοκρατική οργάνωση έστειλε την πρώτη της προκήρυξη, η οποία δεν μπήκε σε καμία εφημερίδα, μετά από εισαγγελική απόφαση που απαγόρευσε την δημοσιοποίησή της από τα ελληνικά ΜΜΕ. Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη προκήρυξη, που απέστειλε η οργάνωση δύο ημέρες αργότερα στην οποία κατηγορούσε τις εφημερίδες για τα όσα έγραψαν περί «μελαμψών Αράβων εκτελεστών», περί «Τούρκων δολοφόνων» και «ατόμων που είχαν ξενική προφορά». Ξεκαθάριζαν επίσης ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά ο σταθμάρχης της CIA και μόνο, γι’ αυτό και δεν πείραξαν την σύζυγο και τον οδηγό του.
Ο Ρίτσαρντ Γουέλς
Λίγες ημέρες αργότερα στο Παρίσι, μια άγνωστη γυναίκα παραδίδει στον Γάλλο φιλόσοφο και αρθρογράφο της αριστερής εφημερίδας Liberation, Ζαν Πολ Σαρτρ, την προκήρυξη της 17Ν μέσα σε ένα κλειστό φάκελο. Ο τελευταίος την παραδίδει στον τότε διευθυντή της εφημερίδας Ζορζ Ζιλί, ο οποίος αφού της ρίχνει μια ματιά, την κρατάει αλλά δεν την δημοσιεύει.
Θα το κάνει ένα χρόνο μετά, όταν η 17Ν θα χτυπήσει ξανά, εκτελώντας την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου του 1976 στην οδό Άτλαντος στο Παλαιό Φάληρο, τον βασανιστή της Χούντας και απότακτο αστυνομικό Ευάγγελο Μάλλιο.
Οι εκτελεστές είναι δύο, όμως το θύμα τους, επιζεί μέχρι να μεταφερθεί στην Γενική Κλινική Π. Φαλήρου. «1973» φωνάζει στους γιατρούς-εννοώντας μάλλον κάποιον αριθμό αυτοκινήτου -προσθέτοντας την φράση «ένας ψηλός και μια κοπέλα». Ήταν τα τελευταία λόγια της ζωής του.
Λίγα 24ωρα αργότερα η Liberation δημοσιεύει την προκήρυξη της οργάνωσης για την δολοφονία Γουέλς, την οποία αναδημοσιεύουν την επομένη όλες οι ελληνικές εφημερίδες. Οι έρευνες της αστυνομίας πιστοποιούν ότι ο Μάλλιος δολοφονήθηκε με το ίδιο 45αρι που χρησιμοποιήθηκε στην δολοφονία του Αμερικανού σταθμάρχη. Αυτή που άνοιξε τον κύκλο της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, εκείνο το κρύο βράδυ του Δεκέμβρη στο Παλαιό Ψυχικό.
