Είμαι εγκλωβισμένη στην Κηφισίας. Έχω ξεκινήσει από την πλατεία Μαβίλης για να φτάσω Μαρούσι, στην Φραγκοκκλησιάς. Στη μία και τέταρτο το μεσημέρι έχω ολοκληρώσει το ραντεβού με τη γιατρό μου και μπαίνω στο αυτοκινητάκι μου. Βρέχει. Βρέχει λασποβροχή. Τα αυτοκίνητα, πιο κινητικά από τα δέντρα! Ανοίγω το ραδιόφωνο. Είναι η ώρα που σε όλους σχεδόν τους ενημερωτικούς σταθμούς «παίζουν» ειδήσεις. Οι συνάδελφοι μεταδίδουν τις εκτιμήσεις του ξένου τύπου για την χώρα μας. Οι περισσότεροι τίτλοι θέλουν την Ελλάδα -εξαιτίας των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων- να βρίσκεται παραμονές χειρότερης οικονομικής κρίσης από εκείνη που ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια, αν και δεν θεωρούν ότι μια χαοτική κατάσταση στην Ελλάδα μπορεί να συμπαρασύρει την Ευρωζώνη.
Συγκεκριμένα, οι New York Times γράφουν για μια «κρίσιμη προεδρική εκλογική διαδικασία» και για τον «κίνδυνο κατάρρευσης της κυβέρνησης, αν ο μοναδικός υποψήφιος αποτύχει να κερδίσει αρκετές ψήφους μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου». Οι πολιτικοί συντάκτες εκτιμούν ότι οι διαπιστεύσεις που έχουν ζητηθεί από τα ξένα μέσα ξεπερνούν κάθε προηγούμενο…
Ο Τέρενς Κουίκ σε συνέντευξή του, έχει δηλώσει ότι αποκλείεται οι βουλευτές των ΑΝΕΛ να συμφωνήσουν στο πρόσωπο του Σταύρου Δήμα, κι επιμένει ότι θ’ αγωνιστούν για την προάσπιση των εθνικών δικαιωμάτων της χώρας. Μαθαίνω ότι το πρωί ο Κώστας Καραμανλής πέρασε από την Μητροπόλεως, μπροστά από τις καφετέριες, πράξη που ερμηνεύτηκε ότι έκανε επαφές με βουλευτές ενόψει της ψηφοφορίας. Το βάδισμά του το χαρακτήρισαν «γρήγορο» και όχι «χαλαρό»… Σκέφτομαι ότι αν δεν οδηγούσα και αντ’ αυτού περπατούσα σαν τον Κώστα Καραμανλή, θα είχα φτάσει σε δεκαπέντε λεπτά στον « Ερυθρό Σταυρό».
Έχω διασχίσει μόλις 300 μέτρα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος εξηγεί το σενάριο που θ’ αντιμετωπίσει η χώρα αν δεν προκύψει εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Ποιο είναι; Το χάος…
Εκεί κάπου και ενώ βρέχει με μανία, μας ενημερώνουν ότι μετά από απαίτηση της Τρόικας, δεν προστατεύεται πλέον η πρώτη κατοικία και ότι μπορούν οι τράπεζες να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς, ενώ όσοι μπορούν να μπουν στον «Νόμο Κατσέλη» είναι ελάχιστοι.
Ανάβω τσιγάρο, γίνεται διακοπή για διαφημίσεις. Ακούω χαρούμενα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια και προσφορές πολυκαταστημάτων. Ένας μοτοσικλετιστής φασκελώνει έναν οδηγό αυτοκινήτου που έκανε προσπέραση χωρίς φλας. Ο οδηγός είναι γυναίκα… Το “παίρνουν” γραμμή οι διπλανοί, αρχίζουν τα μπινελίκια με την κυρία ν’ ανταπαντάει με τρόπο που κάνει την Σάσα Σταμάτη να θυμίζει κοριτσάκι Αρσακείου το 1950.
Χτυπάει το κινητό μου, είναι ο λογιστής μου. Κανένα έλεος δεν κρύβει η μέρα. Ολιγόλεπτη η κουβέντα.
Συνεχίζω ν’ ακούω τα «νέα». «Υπάρχει περίπτωση στην 3η ψηφοφορία αν δεν μαζευτούνε τα κουκιά να παραιτηθεί ο Σταύρος Δήμας και να προταθεί ένα άλλο πρόσωπο για πρόεδρο δημοκρατίας; Επισήμως οι της Νέας Δημοκρατίας το αποκλείουν. Πολιτικός σχολιαστής εξηγεί σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι αν και ο Σταύρος Δήμας έχει την εκτίμηση πολλών Συριζαίων, αποκλείεται να ψηφιστεί… Έχω φτάσει στον «φάρο του Ψυχικού».
Εκεί κάπου με βρίσκει η είδηση ότι μετά από μεγάλη δημοσκόπηση που έγινε για το ποσοστό που μπορεί να πάρει το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου, το ποσοστό μοιάζει να φτάνει στο 0,3%! Δεν διευκρινίζουν οι συντάκτες αν το νέο κόμμα θα το ονομάζουν “GAP”…
Βρέχει λυσσασμένα και ο μπροστινός έχει μείνει με το αυτοκίνητό του, ενώ ένα ασθενοφόρο επιχειρεί να μετατραπεί σε ελικόπτερο καθώς η μάζα των αυτοκινήτων είναι απροσπέλαστη. Χτυπάει το τηλέφωνό μου. Απαντώ στην φίλη μου. Έχει περάσει στην εφορία 2μιση ώρες. «Δεν πιστεύεις πόσοι περίμεναν να παραδώσουν πινακίδες… Ουρές Νανά, ουρές!»
Φτάνω γύρω στις 3 στο Provocateur. Το ταξίδι Αθήνα-Μόναχο κρατάει λιγότερο. Πέντε ώρες αργότερα γράφουμε, παρακολουθώντας τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας: 160 Ναι, 5 Απόντες, 135 όχι! Με την δεύτερη ψηφοφορία να ορίζεται στις 23 Δεκεμβρίου, όπως φωνάζει ο Βαγγέλης στην αίθουσα σύνταξης.
Βλέπω κάτι ψίχουλα από μελομακάρονα στο στρογγυλό τραπέζι… Σαλιώνω το δάχτυλό μου, τρώω κάτι ορφανά καρύδια και την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι σε δύο χώρες θέλω να μεταναστεύσω.
Η πρώτη είναι το σύμπλεγμα τον Αζορών. Είναι ένα σύμπλεγμα από 9 νησάκια. Πρόεδρος είναι ο Κάρλος Σέζαρ. Βρέχει πάρα πολύ, υπάρχει ένα υπέροχο ηφαίστειο και στον κρατήρα δεσπόζει μια τεράστια λίμνη. Οι κάτοικοι είναι φτωχοί, φτιάχνουν κεραμικά και γύρω-γύρω από τα νησάκια κολυμπάνε φάλαινες και δελφίνια.
Η επόμενη χώρα -που πιθανόν να παίξει στις επιλογές μου- είναι ο Νίγηρας. Περιβάλλεται από την Σαχάρα, από το 2005 μαστίζεται από λιμό και στους κατοίκους επιτίθενται με μανία ακρίδες…
Που θα πάει; Οσονούπω με βλέπω να καταλήγω…
