Όταν ανακαλύψεις τα Jameos del Aqua, δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν. Όσο ποιο πολύ το ψάχνεις το θέμα, τόσο πιο έκθαμβος μένεις από το τι έχει φτιάξει η φύση.
Τα Jameos del Agua βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού Lanzarote του συμπλέγματος των Καναρίων νήσων και αποτελούν μέρος ενός ηφαιστειακού συστήματος σπηλαίων, της επονομαζόμενης «σήραγγας της Ατλαντίδος» που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου La Corona τρεις χιλιάδες χρόνια πριν.
Jameo είναι μια λέξη στη γλώσσα των Αβοριγίνων που σημαίνει το τμήμα ενός ηφαιστειακού σωλήνα του οποίου έχει καταρρεύσει η οροφή λόγω της συγκέντρωσης αερίων δημιουργώντας μια κοιλότητα κυκλική, ανοικτή στο φως. Δύο από αυτές τις “τρύπες” που δημιουργήθηκαν κατά το μήκος ενός σωλήνα μέσω του οποίου έρεε μάγμα αποτέλεσαν τη βάση για την δημιουργία των Jameos del Aqua .
Το σύμπλεγμα αποτελείται από τρία διαδοχικά Jameos. Το πρώτο ονομάζεται Jameo Chico και εκεί έχει κατασκευασθεί και λειτουργεί μπαρ και εστιατόριο. Από εκεί υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης, διά μέσου ενός διαδρόμου μήκους 100 μέτρων και πλάτους 12 μέτρων, σε μία μικρή φυσική λίμνη όπου ζει ένα είδος μικροσκοπικού αλμπίνο καβουριού, μοναδικό στον κόσμο, που ονομάζεται ‘’jameito’’ και είναι τυφλό.
Ακολουθεί το Jameo Great με μεγάλο άνοιγμα, πολύ όμορφο κήπο με πλούσια βλάστηση και μια εντυπωσιακά ενταγμένη στο περιβάλλον τιρκουάζ λίμνη. Στο τέλος της, εκμεταλλευόμενες την πολύ καλή ακουστική του χώρου, οι αρχές έχουν δημιουργήσει αίθουσα για πολιτιστικές εκδηλώσεις, μπαλέτο, θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες, με δυνατότητα φιλοξενίας 600 θεατών .
Πλησιάζοντας σιγά-σιγά προς τη θάλασσα, υπάρχει ένα ηφαιστειακό τούνελ το οποίο περνάει κάτω από το βυθό της θάλασσας και έχει μήκος 1,5 χλμ. που είναι επίσης γνωστό ως το “Τούνελ της Ατλαντίδος”.
Ο ιθύνων νους για το πάντρεμα αυτού του τοπίου ανυπέρβλητου φυσικού κάλους και της τέχνης το 1960 είναι ο αρχιτέκτονας και καλλιτέχνης César Manrique. Το σήμα κατατεθέν του χώρου ήταν έμπνευση του ιδίου και είναι ένα ομοίωμα του αλμπίνο καβουριού της λίμνης. Η δυνατότητα για επίσκεψη του κοινού δεν άργησε πολύ, αλλά συνεχώς γίνονται συμπληρωματικά έργα. Το 1977 ξεκίνησαν έργα, που ολοκληρώθηκαν το 1987, για την δημιουργία του μουσείου Casa de los Volcanes το οποίο είναι συγχρόνως επιστημονικό και εκπαιδευτικό κέντρο ηφαιστειολογίας .
Εκτός από την ημερήσια, πολύ αξιόλογη είναι και η βραδινή επίσκεψη, που σου δίνει την ευκαιρία να θαυμάσεις τον υπέροχο φωτισμό και να απολαύσεις το αρμονικό δέσιμο της φύσης και της τέχνης. Αλλά επίσης άξιο λόγου είναι να δειπνήσεις στο εστιατόριο που υπάρχει, τρώγοντας τοπικές σπεσιαλιτέ και ακούγοντας ωραία μουσική.
