Μας πήρε χρόνια αλλά τον βρήκαμε! Όχι γιατί ιδρώσαμε την φανέλα, αλλά γιατί μόνος του αυτοχειροτονήθηκε ως «μαμάκιας». Εθνική σταρ είχαμε και έχουμε. Την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Εθνική παρουσιάστρια, επίσης έχουμε, την Ελένη Μενεγάκη. Eθνικό μαμάκια δεν είχαμε βρει, μέχρι να δούμε τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, δίπλα στην αντικειμενικά ωραιότατη και κομψότατη μαμά του να δηλώνει ότι είναι «κλασσικός έλληνας Μαμάκιας» για να συμπληρώσει ότι: «Η αρχική και η μόνη γυναίκα στην ζωή ενός άντρα είναι η μάνα του».
Το άκουσα και η ψυχή μου έκανε γκλιν-γκλον, σαν να ήταν η κουδούνα του Ντάσερ, του ταράνδου βοηθού του Άη Βασίλη. Πώς να μην κάνει; Είμαι και γυναίκα και μάνα.
Η «μάνα» μέσα μου αφηνίασε. Ήθελα να χειροκροτήσω τον Μ(ου) – Μ(ου) και μετά να κάνω share το βίντεο με τις δηλώσεις του στον γιο μου. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μάθει πως εξηγούνται οι άντρες για τις μανάδες τους. Αξιώθηκα να τον δω να ζει μόνιμα στο Μόναχο, εκεί που κυκλοφορούν διάφορες, ακατάστατες, ψυχρές και «σπασμένες» Γερμανίδες (γιατί μετά τα 30, τις έχω δει εγώ, κάτι οι μπύρες, κάτι τα κρύα μπανταλεύουν).
Σε μια από τις επισκέψεις μου εκεί, η καρδιά μου μάτωσε και «σκίστηκαν τα σωθικά μου», όταν πήγα σπίτι του γιου ΜΟΥ και είδα να έχει φτιάξει «γεμιστά»! Ναι, ναι, «γεμιστά». Για πιο λόγο; Για να κάνει τραπέζι στην φίλη του την Μάικυ (είναι όνομα αυτό για γυναίκα; Όχι πες;) που μαζί της θα τρώγαμε τις πατατούλες, τις ντοματούλες και τις πιπερίτσες που -γύρευε πόσο- είχε αγωνιστεί να φτιάξει ο λεβέντης μου. Όταν μάλιστα είδα την Μάικυ (χαρές μου έκανε δεν μπορώ να πω), δεν ήθελε να με αφήσει να σηκωθώ για να βγάλω το τυρί από το ψυγείο, λέγοντάς μου σε άθλια αγγλικά, «να ξεκουραστώ και ν’ αφήσω να τα κάνει όλα ο Αλέξης»… Καταλαβαίνετε (μόνο οι μάνες)…
«Θεέ μου, να μην μ’ αξιώσεις ν’ αντέξω όσα μπορώ». Έτσι δεν λέει ο σοφός λαός; Το έζησα και αυτό.Το παιδί μου, το καμάρι μου, ο λεβέντης μου, πήρε τις μετρητοίς όσα του μάθαινα. Σιδερώνει τα ρούχα του, βάζει εκείνος πλυντήριο, ξυπνάει το πρωί με το ξυπνητήρι, μαγειρεύεται μόνος του και ψωνίζει από το σούπερ μάρκετ. Όλα αυτά τα «σιχαμένα», εγώ του τα έμαθα, πιστεύοντας (κατάβαθα) ότι το παιδί θα βγει αντιδραστικό. Και τώρα; Τα εφαρμόζει όλα! Να μην φαρμακωθώ;
Αυτοί οι λογισμοί, λοιπόν, με κάνουν να θέλω να σηκώσω τον Μ(ου)-Μ(ου), τον Κωσταντίνο Μπογδάνο δηλαδή, και να τον περιφέρω όπως ο Αστερίξ, τον Αναρχίξ.
Το άλλο μου «εγώ», όμως -γιατί μονοδιάστατη προσωπικότητα δεν με λες- αυτό της γυναίκας, με κατηύθυνε να θέλω να πιάσω να του φωνάξω με «ντουντούκα» τα ιερά λόγια την στιγμή του γάμου: «Aντί τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν».
Τι προσπαθεί να κάνει δηλαδή ο Μ(ου)-Μ(ου); Να βεβηλώσει τα «ιερά και τα όσια»; Γιατί το αγόρι δεν έκανε έναν μόνο γάμο με την ίδια κυρία, αλλά δύο. Και θρησκευτικό και πολιτικό. Είναι δυνατόν να υπάρχω εγώ στην ζωή του δικού μου και να δηλώνει δημοσίως ότι η «μάνα είναι η αρχική και η μόνη γυναίκα στην ζωή του»; Μια που θα το έλεγε και μια που θα είχα πάρει το σκυλί, την γάτα και την οδοντόβουρτσα, θα του έκανα και μια ωραιότατη «αναφορά–μπλοκάρισμα» στα social και τέλος.
Αν είναι η μάνα του, η μόνη γυναίκα στην ζωή του, εμένα γιατί με επέλεξε; Σαν τον Μπάμπη τον Μπάρδακα; (Βρήκα και όνομα και επίθετο με δύο “Μου”)…
Ευχαριστώ όλους για την κατανόηση.
