Μετά την τελευταία «μπούκα» βουλευτών του σε πανεπιστημιακό ίδρυμα, πήρα μια δόση για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν γίνει κυβέρνηση. Δεν μου λέτε παληκάρια… Εγώ μαζί με τρεις φίλες μου μπεκρήδες, μπουκάρουμε στην Κουμουνδούρου για να πιούμε μπάφους παρέα με πιωμένους Άγγλους κολλητούς. Θα τηλεφωνήσετε στον Αλέξη να μου προσφέρει ένα τσάι με γεύση μέντας για να ξενερώσω ή θα με μαζέψετε με συνοπτικές διαδικασίες για την μπουζού;

Αυτό που γίνεται στα Ελληνικά πανεπιστήμια τριάντα χρόνια τώρα είναι μοναδικό μοντέλο στα παγκόσμια χρονικά. Δεν υπάρχει πανεπιστήμιο στον κόσμο ακόμη και σε αφρικανικές  χώρες, που να μπορεί στα πανεπιστημιακά ιδρύματα να μπαίνει ο κάθε διεστραμμένος που θέλει να κάψει, να βιάσει, να χτίσει ανθρώπους ζωντανούς σε τοίχους, να φτύσει, να χέσει, να ξεράσει, να κάψει, με το άλλοθι ότι η διαστροφή της καταστροφής θεωρείται «ελεύθερη διακίνηση ιδεών»…

Παντού στον κόσμο, στα πανεπιστήμια μπαίνουν όλοι με ειδική κάρτα εισόδου (εκτός απο την Σουηδία που η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά εκεί είναι… Σουηδοί). Στην Ελλάδα μια ελάχιστη μειοψηφία ηλιθίων μπαχαλάκηδων υποκινούμενων απο «προστάτες της δημοκρατίας» αποκλείουν από την φοιτητική πλειοψηφία το δικαίωμα στην γνώση.

Και επειδή παντοτινά οι αριστεροί παραληρούν για την υπεράσπιση των ιδεών, να θυμίσω ότι όταν ο Κορτουά στην Θεσσαλονίκη πήγε για να παρουσιάσει στο πανεπιστήμιο εκεί την «Μαύρη βίβλο του κομμουνισμού», ένα βιβλίο που είχε προκαλέσει σάλο στην Γαλλία, λίγο έλλειψε να τον λιντσάρουν και η ομιλία δεν έγινε ποτέ. Το βασικό ερώτημα που έβαζε στο βιβλίο ήταν το εξής:

Πώς ένα όραμα απελευθέρωσης του ανθρώπου και παγκόσμιας αδελφοσύνης οδήγησε, αμέσως μετά την Oκτωβριανή Eπανάσταση, σε ένα συγκεντρωτικό καθεστώς κρατικής παντοδυναμίας και κατατρομοκράτησης κάθε διαφορετικής πολιτικά ή εθνικά κοινότητας;  Αν αυτό το ερώτημα δεν απασχολεί κάθε άνθρωπο, πώς είναι δυνατόν να υπάρξουν δημοκρατικές κοινωνίες;

Με αφορμή εκείνο το βιβλίο ο Ριχάρδος Σωμερίτης, έγραφε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η “Mαύρη Bίβλος” θα προκαλέσει εδώ πιο πολύ από ό,τι αλλού. Tόσο το καλύτερο. Πρέπει επιτέλους, τώρα που έχουμε πια στέρεη δημοκρατία, χωρίς ξερονήσια και Aσφάλειες που εμπόδιζαν ηθικά την αντιπαράθεση με τα τότε θύματα, να υπάρξει και στη χώρα μας ουσιαστική αποσταλινοποίηση, πράγμα που δεν αφορά μόνον την κομμουνιστική “Aριστερά” αλλά σαφώς και ένα μεγάλο τμήμα της ρωσόπληκτης κοινής γνώμης, που δεν “θυμάται” καν ότι η μεγάλη ποντιακή ελληνική κοινότητα της EΣΣΔ εξορίστηκε και αυτή συλλογικά από τη “λαϊκή προλεταριακή” εξουσία, κάτω από δραματικές συνθήκες».

Δεν θα πέσω φυσικά στην παγίδα να υπερασπιστώ τον Κουρτουά, αλλά έχω δικαίωμα να τον διαβάσω, να τον ακούσω για να τον αποκαθηλώσω αν κρίνω μετά από την αντιπαράθεση που θα προκύψει. Για έναν ορθόδοξο Κνίτη τότε, αυτή η θέση αποτελούσε αφορμή για να στοχοποιηθούμε σαν τους λαδέμπορους που ξεσκόνιζαν τους Ναζί στην Κατοχή.

Και για να τελειώνω με την στάση των Συριζαίων βουλευτών θα ήθελα να  μηνύσω ότι απο κινήσεις εντυπωσιασμού  χορτάσαμε. Η πολιτική ηγεσία χρόνια τώρα στερόντας την χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων απο τα ελληνικά πανεπιστήμια επιχειρεί να υποβαθμίσει με κάθε τρόπο τα πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Ελλάδα και ν’ αφανίσει την έρευνα που προσφέρει στην εξέλιξη της γνώσης.

Τέλος, πιστεύω ότι όσοι κόπτονται για την εξασφάλιση της παιδείας στο γούπατο που ζούμε, χωρίς όχι απλώς να μην κάνουν τίποτα (αυτό ίσως ήταν λιγότερο επικίνδυνο) εξυπηρετούν με κάθε τρόπο και μέσο τα συμφέροντα όσων έχουν την δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη. Στις παλιές τους γαλότσες τα παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν στον τόπο τους. Μήπως και  “η αριστερά” δεν  ξεσκόνιζε με συνέπεια την ολιγαρχία των εκλεκτών;