Η θέση μου χρόνια τώρα είναι ότι ο γάμος με την στερεοτυπική του έννοια έχει ακρωτηριάσει τον έρωτα. Θα μου πεις ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν φοράνε νυφικό ή ότι οι μεγάλοι έρωτες συνθλίβονται από το ψυχαναγκαστικό «θα έρθει η μαμά την Κυριακή για φαγητό» ή «θα βγεις για μπύρες χωρίς εμένα;» ή «η λίστα για το σουπερ μάρκετ είναι στο ψυγείο» ή «γιατί ξέχασες να πεις χρόνια πολλά στην αδελφή μου; Είσαι αναίσθητος ε;» ή «αυτά να τα κάνεις στην μάνα σου»…
Οι άνθρωποι παντρεύονται, τις περισσότερες φορές, γιατί… γιατί το «κάνουν και οι άλλοι». Έχει κόστος αγάπη μου να τινάξεις τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό που ακρωτηριάζει το συναίσθημα αναπαράγοντας θλιμμένους ανθρώπους. Έχω τρομάξει για το πόσο φονικός για το συναίσθημα μπορεί να γίνει ο γάμος με «κίνητρο». Πριν αφορίσετε την πρόταση κοιτάξτε τι συμβαίνει σε μια ταβέρνα μεσημέρι Κυριακής. Τα ζευγάρια τρώνε, αμίλητα… Είναι μαζί στον χώρο, εγκλωβισμένοι της παράδοσης, φετίχ το κινητό στο χέρι και των δυο, σαν μοναδικό εργαλείο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Το ένα χέρι κρατάει το πιρούνι και το άλλο πληκτρολογεί, ενώ τα παιδιά δίπλα υπάρχουν ως ντεκόρ, αθώα θύματα μιας ένωσης που έγινε γιατί «έτσι κάνουν κάνουν όλοι».
Δεν έχω πιο φασιστικό από την γενίκευση Δεν έχω τίποτα πιο φονικό από την πεποίθηση που θέλει «να προγραμματίζεις την ζωή» γιατί: α) το παρόν δεν θα επαναληφθεί ποτέ και β) γιατί όσα σενάρια και αν προετοιμάσεις, η ζωή προετοιμάζει το αναπάντεχο (αυτό το τυχαίο έκανε και τον Καρ να γράψει για τον ρόλο του στην ιστορία).
Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ο έρωτας είναι επαναστατική πράξη. Υπό αυτή την προϋπόθεση μπορεί ν’ αλλάξεις πατρίδα, θρησκεία, πεποιθήσεις, να συρθείς μαζί του ή μαζί της γιατί μόνο «πέφτοντας στα πατώματα» μπορεί ν’ απογειωθείς.
Τι γίνεται όταν ο έρωτας περνάει; Σωστό. Σημασία για εμένα έχει αν αφήνει πίσω του στάχτη ή φως.
Ο μύθος της μονογαμίας στο ανθρώπινο είδος δεν ισχύει. Το αρσενικό είναι προορισμένο για κυνηγός και έτσι θα παραμείνει. Τα θέματα θα ήταν απλούστερα αν ήμασταν ειλικρινείς. Η αγάπη δεν έχει καμία σχέση με την ιδιοκτησία. Για να υπάρξει σχέση ζωής πρέπει και οι δυο να νοιώθουν περισσότερο ελεύθεροι στην σχέση απ’ όσο ένοιωθαν μόνοι τους. Η αποκαθήλωση της σχέσης αρχίζει όταν για να ελέγχει ο ένας τον άλλον, ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι ή και οι δύο, ερμηνεύουν δύο ρόλους: του τρομοκράτη και του θύματος.
Αν πάντως έβαλες στεφάνι και το έκαψες μαζί με το μαγιάτικο, αν είσαι μόνος ή μόνη, μάθε για πόσους λόγους πρέπει να το γλεντάς:
- Δεν ακούγεται ποτέ η ερώτηση τι θα φάμε σήμερα, για ν’ απαντήσεις τα συκώτια μας.
- Δεν ροχαλίζει κανένας δίπλα σου το βράδυ, παρά μόνο ο σκύλος.
- Μπορεί να ροχαλίζεις όσο θέλεις, χωρίς να πρέπει να μετακομίσεις στον καναπέ.
- Όποια ώρα γουστάρεις τρως, όποια ώρα γουστάρεις βάζεις μουσική, όποια ώρα γουστάρεις βάζεις πλυντήριο και σκούπα ηλεκτρική.
- Όποια στιγμή θέλεις κάνεις σεξ. Αν θέλεις, με όποιον ή όποια θέλεις και για όσο θέλεις.
- Δεν συναναστρέφεσαι ανθρωποομάδες όπως (μπατζανάκηδες, πεθερικά, συμπέθερους, κουμπάρους)
- Δεν έχεις ν’ απολογηθείς γιατί κοιμάσαι από τις 9 το βράδυ ή γιατί τρως τα νύχια σου στο κρεβάτι ή γιατί τρως σταφιδόψωμο στις 3 το πρωί.
- Μιλάς όποια ώρατης μέρας ή της νύχτας θέλεις με τους φίλους σου στο τηλέφωνο.
- Ακούς την μουσική που θέλεις στην ένταση που την θέλεις.
- Κοιμάσαι όπως θέλεις, με σεντόνι, με ζακέτα, με φόρμα του σκι, με κάλτσες, με σκούφο, με την τηλεόραση ανοιχτή, με τα φώτα ανοιχτά, με κεριά-λαμπάδες αναμμένες, με τα φώτα σβηστά ακόμη και με καλυμμένο τον πίνακα του ηλεκτρικού, με μαξιλάρι, με τσαρούχια, με πάπλωμα με πούπουλα, χωρίς πάπλωμα με το μπουρνούζι του μπάνιου μόνο, τσιτσίδι , με μάσκα στο πρόσωπο, με το μαλλί τυλιγμένο σε μπικουτί, με σουτιέν, χωρίς σουτιέν, με αθλητικό φανελάκι, με φόρμα, με κουβερτίτσα καρό που ήταν η παιδική σου και την οποία αποχωρίστηκες μόνο για να πας στρατό, με κάλτσες μόνο και σε θέση διαγώνια, κάθετα , οριζόντια, με τον σκύλο και την γάτα μαζί, με τρεις γάτες κι ένα παπαγάλο.
Συμπερασματικά κάντε ότι θέλετε, αρκεί να το θέλετε όσο και αν εκείνος ή εκείνη σας βάζουν διλήμματα: φύγε ή μείνε. Εγώ διάλεξα στην ζωή μου και μια τρίτη εκδοχή. Έφυγα και ξαναγύρισα.
