Οκ, το μακάρι Παναγίτσα μου είναι μάλλον λίγο υπερβολή. Εννοώ πως η Παναγίτσα δεν νομίζω να είναι χαρούμενη με τη φιλμογραφία του Ντάριο Αρτζέντο. Πόσους κομμένους λαιμούς, πολτοποιημένα κεφάλια και τεμαχισμένα κορμιά να αντέξει κι αυτή η έρμη; Για να μην αναφερθώ στην εμμονή του με το μεταφυσικό και τις Μάυρες Παναγίτσες της μαγείας από το κλασσικό “Suspiria” μέχρι το αθέλητα κωμικό «Η Μητέρα των Δακρύων».
Κι όμως, του τα συγχωρώ όλα. Ακόμα και τον άθλιο «Dracula 3D» που είδα στις Κάνες κι ήθελα να βάλω τα κλάματα για την κατάντια. Γιατί ένα τεράστιο ποσοστό του πως έμαθα σινεμά, οφείλεται στον Αρτζέντο. Στον μοναδικό του τρόπο να μετατρέπει το trash σε ποίηση και αντίστροφα. Δημιουργώντας οπερατικές συμφωνίες τρόμου εκτός ελέγχου μεν, απίστευτης αισθητικής δε.
Ναι, ο Ντάριο είναι σε μια περίοδο παρακμής. Αλλά το πάθος για σινεμά δεν γνωρίζει τέτοια όρια. Ο Ντάριο από ένα «παραπεταμένο» της επίσημης κριτικής, ξαφνικά χρίστηκε ο Ιταλός Χίτσκοκ. Για να τον ξεχάσουν αμέσως μετά, στο πρώτο του στραβοπάτημα (που για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν μόνο ένα).
Την ώρα που το είδος που υπηρέτησε όσο κανένας άλλος, ανάγοντας το σε τέχνη, πλέον δεν πουλάει. Επομένως δε βρίσκει χρηματοδότες. Μολονότι το μισό αμερικάνικο σινεμά τρόμου είναι βαθιά επηρεασμένο από το μοναδικό του οπτικό στιλ. Και οι αμερικάνοι ετοιμάζουν remake του «Suspiria».
Η νέα του ταινία ονομάζεται «Sandman» με τον Ίγκι Ποπ σε ρόλο ενός serial killer. O ίδιος ο Ίγκι, δήλωσε: «σε όλη μου τη ζωή ήμουν θαυμαστής της δουλειάς του Ντάριο. Είναι παράδοξα όμορφη και παράξενη, μέσα στον ανελέητο τρόμο της. Αν παίξω τον Sandman, θα νοιώσω τη ζωή μου ολοκληρωμένη.»
Η καναδογερμανική παραγωγή της ταινίας, έχει ήδη ξεκινήσει μια καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης της παραγωγής από fan με σκοπό να συγκεντρωθούν 250.000 δολάρια από το site Indiegogo με ανταμοιβές για όσους συμμετάσχουν. Προσωπικές συναντήσεις με τον Ίγκι και τον Ντάριο, ξεναγήσεις στα γυρίσματα και συμμετοχές σε σκηνές φόνου με μαύρα γάντια (σήμα κατατεθέν στο σύμπαν του Ντάριο).
Μέχρι το παραμύθι να γίνει αλήθεια, απολαύστε μερικούς από τους λόγους που όποτε ακούω το όνομά του, γίνομαι σαν μικρό παιδί από θαυμασμό και μαγεία (που ελπίζω να μου την ξαναχαρίσει). Μαζί με ένα βίντεο που ο Ίγκι κι ο Ντάριο συζητούν για την ταινία.
