Ή μήπως ο κώλος σου όταν είσαι σελέμπριτι δεν ανήκει στα χωράφια της ιδιωτικής σου ζωής αλλά είναι μέρος των ταλέντων σου οπότε και πρέπει να τον μοιραστείς με τον κοινό σου; Έτσι για ένα έξτρα χειροκρότημα βρε αδερφέ.

Πώς είναι οι θίασοι που περιοδεύουν στην επαρχία; Ε, αυτό κάνει κι η άνεργη σελέμπριτι που δεν την κάλεσαν στο μπουλούκι. Περιοδεύει τον πισινό της μετατρέποντας κάθε πιθανή παραλία σε εναλλακτικό Μουλέν Ρουζ και performance άρτε πόβερα μαζί.

Σε παλιότερες εποχές, θα υπήρχε και αυτοσχέδια διαφημιστική καμπάνια όπως παλιά. Με τον κυριούλη που οδηγεί το Ντάτσουν με τα καρπούζια να φωνάζει: «Σήμερα στην παραλία μας ο κώλος της Πίπας Τρόμπα. Γλυκός σαν το καρπούζι. Μη λείψει κανείς. Πάρτε κι ένα καρπούζι για να σας δροσίσει από το καυτό θέαμα.»

Σήμερα τα χρέη του καρπουζιάρη με την ντουντούκα εκτελούν οι δύστυχοι φίλοι της Πίπας Τρόμπα που ενώ αυτή τους κάλεσε για να περάσουν ένα ήσυχο τριήμερο στο νησί, τους έχει όλη τη μέρα με το τηλέφωνο στο χέρι να την τραβάνε instagram. Mε αγκύλωση στο χέρι γυρνάνε σου λέει από τις διακοπές τους οι φίλοι της Πίπας.

Γιατί μέχρι να πετύχεις τη σωστή, «καυτή» λήψη, χρειάζονται πολλές. Με τον κώλο τούρλα, με τον κώλο ημιτούρλα αν έχει πρόβλημα κυτταρίτιδας για να την κρύψεις. Με την Τρόμπα να πηδάει στην πισίνα με χαμόγελο σαν αυτό που έχει η γριά της διαφήμισης που θέλει να μας αποδείξει ότι με το νέο της στερεωτικό μασέλας, μπορεί να τσακίσει ακόμα και αστακό.

Και να τρέχει η έρμη η φιλιππινέζα με 40 κελσίου από την Ψαρρού στο Super Paradise και στον Καλαφάτη κουβαλώντας δέκα αλλαξιές μαγιό, παρεό, καπέλων, ριχτών φορεμάτων και σανδαλιών. Γιατί δεν γίνεται η Πίπα να βγει σε όλες τις φωτό με τα ίδια ρούχα. Και ο κώλος για να δείξει θέλει styling. Ως δημόσιο θέαμα χρειάζεται το ανάλογο σκηνικό. Σκέτο κώλο βλέπεις οπουδήποτε. Της Πίπα Τρόμπα όμως θέλει γκλαμουριά.

Κι ύστερα τελειώνει το καλοκαίρι που ούτως ή άλλως δεν πολυπαίζουν συνεντεύξεις. Μόνο κανείς δεύτερος που έχει ξεμείνει στην Αθήνα το πολύ πολύ να σου μιλήσει. Κι έρχεται το φθινόπωρο και η Πίπα Τρόμπα. Που κι αυτή έχει ξεμείνει από δουλειά αφού όλο το καλοκαίρι αντί να στρώσει τον κώλο της ήταν απασχολημένη να τον δείχνει. Και πας να της πάρεις συνέντευξη.

Κι αρχίζουν τα γνωστά. «Γέμισα τις μπαταρίες μου, είμαι πολύ ευτυχισμένη, το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι η ειλικρίνεια και ετοιμάζω μια πολύ σημαντική εργασία». Ναι, σαν guest dj στο «Μπουρλοτάδικο Club» στο Μπουρνάζι. Μετά θα σου μιλήσει και λίγο για την κρίση να μη φανεί και ότι δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα και να δικαιολογήσει ταυτόχρονα με έμμεσο τρόπο το γιατί όλο το καλοκαίρι την βλέπαμε με τον κώλο. Επειδή δεν ήθελε να προκαλεί το κοινό συναίσθημα φορώντας πανάκριβες τουαλέτες.

Και όταν  η συνέντευξη πάει να βγει σούπα όπως οι περισσότερες του είδους που «όλοι περνάμε καλά στα καμαρίνια κι αυτό βγαίνει προς τα έξω» πας να τη ρωτήσεις και τίποτα πιο προσωπικό. Να βγάλεις καμιά κίτρινη είδηση αφού εκ’ των πραγμάτων, η μόνη είδηση που μπορείς να βγάλεις από την Πίπα Τρόμπα και να διαβάζεται η συνέντευξη είναι κίτρινη.

«Είναι αλήθεια πως με τον τάδε θα παντρευτείτε;» (βραβείο Πούλιτζερ ο δημοσιογράφος αλλά τι να κάνει κι αυτός.) Νευριασμένη η Πίπα Τρόμπα. «Δεν μου αρέσει να μιλάνε για την προσωπική μου ζωή και ούτε θέλω να δίνω αφορμή για σχόλια. Εδώ ήρθα να μιλήσουμε για τα επαγγελματικά μου.

Ποια επαγγελματικά σου μωρή; Το πόσο χρεώνεις τη βίζιτα ή το αν τώρα που πηδιέσαι με τον καναλάρχη, θα κάνεις και βραδινό σόου; Κι ακόμα κι αν δεν είσαι βίζιτα, ο κώλος σου που μόνη σου τον ανέβαζες στο διαδίκτυο όλο το καλοκαίρι και μετά έπαιρνες περιοδικά και site για να στον δημοσιεύσουν τι είναι; Δεν είναι κάτι προσωπικό σου; Αποσπώμενος κι αυτόνομος είναι; Ότι δηλαδή το να πεις ναι ή όχι στο αν είσαι ζευγάρι με κάποιον είναι εισβολή των δημοσιογράφων στην προσωπική σου ζωή;

Σόρι κούκλα μου αλλά ο πισινός σου είναι που εισβάλει συνεχώς στη δική μου ζωή λες και βλέπω βιντεοταινία του 80. Όπου κι αν κοιτάξω. Τη Barbie την πριγκίπισσα περιμένουμε να δούμε με την ανιψιά μου στην τηλεόραση και πριν αρχίσει, τα οπίσθια σου στις ειδήσεις, μου έχουν μετατρέψει τη flat screen σε κιλότα. Τα βλέπει και η μικρή και με ρωτάει: «Κι αυτή η κοπελίτσα πριγκίπισσα είναι; Σαν τη Barbie;» «Ναι αγάπη μου της λέω. Στο βασίλειο του Πουτανιστάν».