Βρίσκεσαι στη Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, σε ένα φεστιβάλ τροφίμων μιας μικροσκοπικής πόλης, ανάμεσα σε πάγκους με πολύχρωμες και ιδιαίτερες πρώτες ύλες που χρησιμεύουν για την παρασκευή των πιο νόστιμων εδεσμάτων που έχει γευτεί ποτέ ο…ουρανίσκος σου.
Πάγκοι δεξιά και αριστερά με φρούτα, ποικιλίες ψωμιού, μπαχαρικών και ευφάνταστα μεζεδάκια για το καθιερωμένο “τρατάρισμα” των παρευρισκομένων. Φωνές, γέλια, χωρατά κάθε είδους, στα πηγαδάκια που σχηματίζουν παρέες ολόγυρα, μουσική, μαλλί της γριάς και λαχνοί με το ρόλο των…ψηφοδελτίων, στην τιμή του ενός δολαρίου κάνουν το γύρο της περιοχής.
Μεγάλη ημέρα, καθώς από στιγμή σε στιγμή αναμένεται να εκλεγεί ο επόμενος δήμαρχος. Οι απανταχού ψηφοφόροι συμπληρώνουν ένα όνομα της αρεσκείας τους σε ένα χαρτί και όλα μαζί συγκεντρώνονται σε ένα κουτί, από το οποίο ο υπεύθυνος του φεστιβάλ τραβάει ένα χαρτάκι με το όνομα του υποψηφίου και… “καλώς τον δεχτήκαμε το νέο μας δήμαρχο, ετών…5”!
Αυτή ήταν η ηλικία του μέχρι πρότινος “δημάρχου” της χωρίς νομικής αξιοπιστίας πόλης, Dorset-με πληθυσμό μόλις 25 κατοίκους-ο οποίος αφού εκπλήρωσε το…καθήκον του για δύο χρόνια, αποχώρησε παραδίδοντας τη σκυτάλη της “δημαρχίας” στον 16χρονο Eric Mueller, που εξελέγη με την ίδια διαδικασία.
Σιδεροκέφαλος ο νέος δήμαρχος, να ευχηθούμε εμείς διατυπώνοντας και ένα εύλογο περαιτέρω ερώτημα προς πάσα κατεύθυνση: Μήπως να το εφαρμόζαμε κι εδώ σιγά-σιγά;
Έτσι, βρε αδερφέ, για…αλλαγή και πού ξέρεις; Μπορεί και να μας αρέσει.
Λέμε εμείς τώρα…
