Τους λόγους για την επιλογή του Πρωθυπουργού στο πρόσωπό της κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό αρχίζει να επιβεβαιώνει η κυρία Σοφία Βούλτεψη. Μετά από την πρώτη, αναγνωριστικού χαρακτήρα περίοδο, η κυβερνητική εκπρόσωπος έχει κάνει πολλούς να νοσταλγήσουν ως μετριοπαθή τον… Σίμο Κεδίκογλου.
Με ακραίο λόγο, στον οποίο κυριαρχεί η λογική του μονοδρόμου και η προσπάθεια δημιουργίας κλίματος φόβου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (εξ ου και η φράση «ο Τσίπρας θα μας οδηγήσει στα συσσίτια»), έχοντας ως συνειδητό στόχο τη δημιουργία συνθηκών κοινωνικού αυτοματισμού, («κανείς δεν μιλάει για τα εκατομμύρια ανέργων του ιδιωτικού τομέα αλλά για τους δημοσίους υπαλλήλους») αλλά και έντονη απαξιωτική διάθεση («επειδή κάποιος ξέρει να σιδερώνει δεν θα προσληφθεί στο Δημόσιο» είπε, λες και η κρατική μηχανή απαιτεί μόνον πυρηνικούς επιστήμονες και όχι και φύλακες και σκουπιδιάρηδες και μαγείρισσες και καθαρίστριες…) η κ. Βούλτεψη κάνει, ενδεχομένως και καλά, αυτό για το οποίο επελέγη.
Δίνει τη μάχη των τηλεοπτικών παραθύρων, επιβεβαιώνοντας ότι, φαινόμενο ίσως μοναδικό στον κόσμο, ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης είναι μόνον για τις τηλεοπτικές αψιμαχίες.
Το briefing, που υπάρχει με κάποια μορφή σε όλες τις χώρες, αποτελεί άγνωστη λέξη για την ελληνική δημοσιογραφία και πολιτική εδώ και πολύ καιρό και δεν αφορά μόνον την κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά, πλέον η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Ίσως ποτέ στο παρελθόν, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι δεν έχουν τόσο λίγη, πραγματική, πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στην κυβέρνηση. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολούνται, άμεσα ή έμμεσα, με το ρεπορτάζ απευθύνονται αρμοδίως, δηλαδή αλλού.
Ποτέ στο παρελθόν, η επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης δεν περιοριζόταν σε κάποιες ανακοινώσεις εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε συνεντεύξεις στελεχών και στην απουσία οποιουδήποτε σοβαρού σεναρίου από κυβερνητικής πλευράς. Αλλά αυτό δεν είναι ευθύνη της κ. Σοφίας βούλτεψη ή νωρίτερα του Σίμου Κεδίκογλου. Αυτά έχουν με αυτά δουλεύουν…
Αυτό που αποτελεί προσωπική ευθύνη της κυβερνητικής εκπροσώπου είναι ο λόγος που η ίδια αρθρώνει, εκπροσωπώντας και την κυβέρνηση. Οι παραπάνω αναφορές είναι μόνον από τη χθεσινή της παρουσία στο ΣΚΑΪ. Αν κάποιος ανατρέξει και σε άλλες συνεντεύξεις της θα βρει πολλά περισσότερα.
Και προφανώς η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει την κυβέρνηση, εργαλειοποιώντας την Προεδρική Εκλογή προκαλεί μεγάλες ανασφάλειες και οδηγεί σε καθυστερήσεις στην επίλυση θεμάτων όπως πχ. η βιωσιμότητα του χρέους.
Ωστόσο, η στρατηγική του φόβου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (συσσίτια, πάγωμα συντάξεων κλπ) που επιδιώκει να καλλιεργήσει η κ. Βούλτεψη, προφανώς ως κεντρική κυβερνητική γραμμή, έχει πλέον κοντά ποδάρια.
Με το «φόβο» κέρδισε τις αυτοδιοικητικές του 2010 ο Γ. Παπανδρέου, με αυτό το φόβο επικράτησε στις εκλογές του 2012 ο Αντώνης Σαμαράς, με τον ίδιο φόβο πορεύθηκε η κυβέρνηση και αιτιολόγησε πολλές από τις πολιτικές που επέβαλλε, με τον ίδιο φόβο «άντεξε» η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές, πριν δύο μήνες.
Πλέον η κυβέρνηση θα πρέπει να επενδύσει στην ελπίδα. Και φυσικά στην εφαρμογή του νόμου! Διότι δοκιμάζει τη λογική η αναντιστοιχία της κυρίας Βούλτεψη όταν με διαφορά λίγων λεπτών (σ.σ. πάλι από την ίδια χθεσινή παρουσία στο ΣΚΑΪ) δηλώνει ότι αποτελεί νόμο του κράτους η κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων ή η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και άρα πρέπει να εφαρμοστεί, όμως όταν ερωτάται για τις αποδοχές και τα ρεπό των εργαζομένων που δουλεύουν Κυριακές, να σημειώνει ότι καλό θα ήταν «να δουλέψουν λίγο, να πάρει λεφτά η επιχείρηση και να πληρωθούν το μισθό τους».
