O Τζώνη (Καλημέρης) πήρε το όπλο του: “Δεν θα πήγαινα ποτέ στη ΝEΡΙΤ”. Aποκλειστικά στο Provocateur

Ήταν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι. Είχαμε δώσει ραντεβού στο γραφείο του. Από την πρώτη κιόλας φορά που τον συναντάς καταλαβαίνεις ότι είναι ένας άνθρωπος πολυταξιδεμένος, με εμπειρίες και γνώση πάνω στην τηλεόραση. Ο Τζώνη Καλημέρης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ποιο τηλεοπτικό πρόσωπο έχει το λεγόμενο «άστρο» και τη γοητεία εκείνη που θα μαγνητίσει τον τηλεθεατή. Ο Γενικός Διευθυντής Τηλεόρασης του ΑLPHA, μίλησε για τους κερδισμένους και χαμένους της τηλεοπτικής χρονιάς, για τα νέα πρόσωπα που θα έχουν λαμπρό μέλλον στην τηλεόραση, για τις ευθύνες της κυβέρνησης μετά το λουκέτο της ΕΡΤ, για τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και για την πρόταση που του είχε γίνει στο παρελθόν για να παρουσιάσει ένα από τα πιο πετυχημένα project.

Τι γεύση σας αφήνει η φετινή τηλεοπτική χρονιά που σε λίγο καιρό ρίχνει την αυλαία της;

Γενικά είναι η πρώτη χρονιά μετά από το 2008 που τα πράγματα ήταν λίγο πιο χαρούμενα, μοιάζει σα να φτάσαμε στον πάτο και να μην πηγαίνει πιο κάτω. Γενικά θα τη χαρακτήριζα ως μία καλή χρονιά, τηρουμένων όλων των γνωστών αναλογιών.

Κάποιοι κάνουν λόγο για μία κακή χρονιά στην τηλεόραση.

Όχι. Ξεκίνησε με κακές  προβλέψεις, γιατί όλοι φοβόντουσαν ότι θα συνεχιστεί αυτή η ελεύθερη πτώση των τελευταίων ετών, αλλά στη διαδρομή διαπιστώθηκε, μιλάω τώρα για σεζόν, για Οκτώβριο του 2013 με Ιούνιο του 2014, ότι το πρόσημο όσον αφορά στα έσοδα θα είναι θετικό. Κι όπως βλέπετε κι εσείς από πλευράς ποικιλίας και ποιότητας προγραμμάτων τα πράγματα είναι καλύτερα από ότι ήταν πριν από δύο χρόνια.

Για πρώτη φορά ο ΑLPHA έκανε ένα project εναλλακτικό το οποίο έπαιξε απέναντι από τις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές και πολλές φορές τις ξεπερνούσε στα νούμερα. Σε αυτό παίζει ρόλο ότι ο κόσμος δεν μπορεί άλλο λόγω της κρίσης και της καθημερινής κατάστασης που βιώνει να βλέπει δυσάρεστες ειδήσεις;

Είναι σαφές ότι υπάρχει ένας κορεσμός κακών ειδήσεων για τους Έλληνες, Οι ευχάριστες ειδήσεις, όπως είναι γνωστό, δεν είναι ειδήσεις, άρα αναγκαστικά μιλάμε για κάτι τέτοιο. Μετά από 5 χρόνια τηλεοπτικής ταλαιπωρίας, νομίζω ότι φώναζε το κενό, ο κόσμος ζητούσε κάτι περισσότερο ανάλαφρο και τα αποτελέσματα μας δικαίωσαν.

Ποια θεωρείτε ότι ήταν τα καλύτερα προγράμματα της χρονιάς που μας πέρασε;

Μιλώντας για καινούρια προγράμματα σαφώς η «Μουρμούρα» είναι αυτό το οποίο ξεχώρισε απ’ όλα. Δεν περίμενε κανένας από τον ALPHA να κάνει τόσο μεγάλα νούμερα αυτό το πρόγραμμα. Νούμερα συγκλονιστικά που δεν έχει ξαναδεί ο σταθμός στη μυθοπλασία του. Άρα ένας νικητής είναι σίγουρα η «Μουρμούρα». Από κει και πέρα φεύγοντας από τον ALPHA, μιλάω για νέα προγράμματα που δεν υπήρχαν πέρυσι, θα πω ότι το «The Voice» έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία, όπως επίσης και το «Κάτω Παρτάλι».

Τα τρία προγράμματα που προανέφερα, έκαναν το μπαμ. Από εκει και πέρα υπάρχουν κι άλλα προγράμματα, που πάλι κανένας δεν τα περίμενε, όπως για παράδειγμα το παιχνίδι του Φερεντίνου. Κανένας δεν περίμενε ότι ένα τηλεπαιχνίδι, θα είχε ζωή στην ελληνική τηλεόραση. Εμείς το πιστεύαμε ακράδαντα κι έκανε την επιτυχία αυτή που γνωρίζετε. Τακτικές κινήσεις, προγραμματικές, όπως το «Happy Day», επίσης σημείωσαν επιτυχία. Στα επιτυχημένα προγράμματα, αλλά για άλλους λόγους, θα έβαζα και 2-3 εκπομπές που δεν έκαναν συγκλονιστικές τηλεθεάσεις, αλλά έβαλαν σφραγίδα. Θα αναφερθώ στην Σοφία Παπαϊωάννου, στις «360ο», στο «World Party», το οποίο επίσης άφησε σφραγίδα, κι αυτό ανεξαρτήτως τηλεθέασης. Πήγαν πολύ καλά  στην τηλεθέαση αλλά δεν αναφέρομαι μόνο εκεί.

Από εκει και πέρα ο Σπύρος Παπαδόπουλος, απέδειξε ότι δεν ήταν τυχαία στην κορυφή. Βέβαια σε ότι αφορά στον ALPHA, η επιτυχημένη συνταγή-στρατηγική των προηγούμενων ετών με την Ελένη το μεσημέρι, το «Δέστε τους» αμέσως μετά, με τον Σρόιτερ, το Μάνεση στις ενημερωτικές τους εκπομπές, με το «Μες την καλή χαρά», το οποίο όχι απλώς διατήρησε, αλλά αύξησε την τηλεθέασή του, το «Τσαντίρι» που κάνει τηλεθεάσεις τύπου Eurovision. Νομίζω συνολικά αν προχωρήσει κανείς σε μια αποτίμηση της χρονιάς, είχε πράγματα να βρει. Σε ότι αφορά ειδικότερα στον ALPHA, έχει μία πετυχημένη συνταγή στην οποία προσθέτει πραγματάκια με λογική και στρατηγική. Δεν προσθέτει απλά και μόνο για να προσθέτει, για να αυξήσει τον αριθμό των εκπομπών του. Τα προσθέτει με λογική και στρατηγική. Κι αυτό τον βοήθησε να είναι μέσα στην τριάδα των καναλιών τα οποία διεκδικούν την πρώτη θέση.

Στους χαμένους της χρονιάς, κάποιοι βάζουν τα δελτία. Δεν είχαν τις τηλεθεάσεις που είχαν άλλες χρονιές. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που έχει επιτυχία το «Happy Day» κάθε πρωί, για τον ίδιο λόγο που έχει το «Κάτι Ψήνεται» στις 20.00. Πιστεύω ότι έχουν κουράσει (τα δελτία) τους Έλληνες τηλεθεατές. Αντί να είμαστε οι μεταφορείς της είδησης, γίναμε σε κάποια χρόνια η ίδια η είδηση. Και δεν αναφέρομαι τόσο πολύ στο δελτίο του ALPHA, που παίζει και πιο ελεύθερα θέματα, αναφέρομαι πιο πολύ σε αυτό που λέμε, πολιτικά δελτία. Ταυτίστηκαν παρουσιαστές και σχολιαστές με αυτό που συμβαίνει στη χώρα. Και εξ’ αυτού προέκυψε το μεγάλο κενό, το οποίο εκμεταλλεύτηκε το «Κάτι Ψήνεται». Αν δε συνδυαστεί αυτό με την αλλαγή μοντέλου του δελτίου του Star, που θυσίασε δυναμικά κοινά για να πιάσει σύνολο με μεγάλη επιτυχία, θα έλεγα ότι το «Κάτι Ψήνεται» κερδίζει τα δελτία στα δυναμικά κοινά για τους λόγους που ανέφερα.

Έπαιξε ωστόσο ρόλο σε αυτό κι ο Νίκος Χατζηνικολάου.

Βεβαίως, αναμφίβολα. Είναι από τους κερδισμένους της χρονιάς.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνουμε μία μικρή παρένθεση, γιατί η τηλεόραση συμβαδίζει με την πολιτική κι αντίστροφα. Είχαμε πριν από λίγες ημέρες, τον ανασχηματισμό. Όπως έχει δείξει η πολιτική ιστορία ο ανασχηματισμός προμηνύει πρόωρες εκλογές. Αν και ο Πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του απέκλεισε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Εσείς τι πιστεύετε;

Όσο εύκολα μπορώ να σου πω ποιος θα κερδίσει στο μουντιάλ που γίνεται στη Βραζιλία, τόσο εύκολα μπορώ να σου πω αν θα γίνουν ή όχι εκλογές. Το σίγουρο είναι ότι κανένας δεν τις θέλει. Και τα κόμματα που είναι αυτήν την στιγμή στη Βουλή δεν θέλουν εκλογές, άσχετο αν κάποιοι άλλα λένε και σίγουρα η ελληνική οικονομία, η αγορά, η τηλεόραση, δεν θέλουν εκλογές, θέλουν ηρεμία. Για να μπορέσουν να συνεχίσουν αυτό το οποίο περιέγραψα πριν ως άνοδο του εσόδου και του περιεχομένου, χρειαζόμαστε μία μεγάλη περίοδο ηρεμίας. Οι εκλογές συνήθως δε φέρνουν ηρεμία, το αντίθετο.

Μιας που αναφερθήκαμε στις εκλογές, κάνατε δύο πολύ πετυχημένες βραδιές εκλογικών αναμετρήσεων με την κυρία Στάη στο πλευρό του κ. Σρόιτερ. Ήταν δική σας πρωτοβουλία;

Όχι, ήταν του κ. Παπαδρόσου, του διευθυντή ειδήσεων του σταθμού κι ήταν μία πολύ έξυπνη πρωτοβουλία. Ο Σρόιτερ και η Στάη είχαν μία πολύ καλή χημεία, το ξέρω γιατί έτυχε και ήμουν εκεί και τις δύο βραδιές σε κάποια από τα πάνελ και το έβλεπα. Υπήρχε μία πολύ καλή χημεία. Πιστεύω ότι αισθητικά ο σχεδιασμός και των δύο βραδιών ήταν άψογος, η εικόνα μας κέρδισε τον ανταγωνισμό. Αυτό το λένε κι οι μετρήσεις της τηλεθέασης. Μπορεί να κέρδισε μεν το Star, και κυρίως ο Νίκος Χατζηνικολάου, ωστόσο ο δεύτερος μεγάλος κερδισμένος ήταν ο ALPHA, ένας σταθμός που δεν κάνει κατάχρηση πολιτικής ενημέρωσης. Νομίζω ότι και αυτό είναι μία επιβράβευση συνολικά της εικόνας που προβάλλει κυρίως ο ALPHA φέτος. Και βεβαίως να αναφερθούμε στην Έλλη η οποία είναι ένα θηρίο της ενημέρωσης.

Εκτός από τη δημοσιογραφική επάρκεια κι ενημέρωση, η κυρία Στάη έχει και μία «ίντριγκα». Έδειξε για μία ακόμη φορά ότι στηρίζει πολύ καλά τον τίτλο της επιτυχημένης παρουσιάστριας. Με αφορμή αυτό, παίρνω το θάρρος να σας ρωτήσω, αν θα βλέπατε μελλοντικά ένα δίδυμο στις ειδήσεις.

Δεν πιστεύω στα δίδυμα. Πιστεύω ότι τα δελτία ειδήσεων είναι δουλειά ενός ανθρώπου, ποτέ δεν έχει πετύχει δίδυμο στην τηλεόραση. Θεωρώ ότι το δελτίο πρέπει να έχει έναν οικοδεσπότη και πολλούς συνεργάτες. Ρεπόρτερ, σχολιαστές κ.τ.λ, αλλά έναν παρουσιαστή. Άρα δίδυμο για ειδήσεις δεν θα έβλεπα. Δεν είναι κάτι το  οποίο το έχουμε συζητήσει στο σταθμό. Συνεπώς για τις ειδήσεις όχι, για κάποια άλλα πράγματα ίσως. Όπως συμβαίνει λόγου χάρη με το δίδυμο Λυριτζή-Οικονόμου.

Ένα από τα λάθη της κυβέρνησης ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Εσείς ήσασταν τότε εκεί με μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που ετοιμάζατε το καινούριο πρόγραμμα. Καταρχήν, γνωρίζατε κάτι προτού συμβεί αυτό;

Κυκλοφορούσε στον αέρα ότι κάτι θα γίνει. Η άποψή του διοικητικού συμβουλίου εκείνης της εποχής, ήταν ότι έπρεπε να γίνει μία αναδιάρθρωση της ΕΡΤ, αλλά με αυτή εν λειτουργία, με όσα προβλήματα και αν είχε αυτό. Τις τελευταίες 2-3 μέρες είχα δεχθεί κάποια τηλεφωνήματα που μου ανέφεραν ότι ο Πρωθυπουργός -κυρίως- συζητούσε σοβαρά το ενδεχόμενο να κλείσει την ΕΡΤ. Και μάλιστα είχε επικοινωνήσει με τους δύο άλλους εταίρους της τότε συγκυβέρνησης για το συγκεκριμένο θέμα. Δεν πίστευα ότι θα γινόταν, διότι θεωρούσα ότι το κόστος μίας τέτοιας κίνησης ήταν μεγαλύτερο από τα οφέλη εντυπωσιασμού, τα επικοινωνιακά οφέλη τα οποία βραχυπρόθεσμα θα προέκυπταν. Τεχνοκρατικά κοιτώντας το ήταν ένα λάθος, το οποίο ακόμη και τώρα το πληρώνει η κυβέρνηση.

Ένα σημείο στο οποίο πάτησε η κυβέρνηση και είχε δίκιο, ήταν σε αυτές τις συνεχιζόμενες στάσεις κι απεργίες, τις οποίες οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ με την υποστήριξη της ΕΣΗΕΑ προκήρυτταν κάθε λίγο και λιγάκι. Τότε είχα πει στον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και στο προεδρείο που είχε έρθει να με δει στο γραφείο μου, ότι εάν συνεχίσετε αυτές τις στάσεις και τις απεργίες, φοβάμαι ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε η συζήτηση δεν θα αφορά το αν θα έχετε εξωτερικές παραγωγές, αλλά το αν θα εάν έχετε 100-150 δημοσιογράφους γενικά στην ΕΡΤ. Φαινόταν ότι αυτή η τακτική και στρατηγική ήταν βούτυρο στο ψωμί όσων ήθελαν ή να κλείσει η ΕΡΤ ή τέλος πάντων να δείξουν τις αδυναμίες της ΕΡΤ.

Έκαναν λάθος οι συνδικαλιστές δημοσιογράφοι. Προφανώς δεν φταίνε αυτοί, αλλά ήταν ένα πολύ καλό άλλοθι στην κυβέρνηση της εποχής για να κλείσει την ΕΡΤ. Το επικαλέστηκε και ο Σίμος Κεδίκογλου, το επικαλέστηκε κι ο Πρωθυπουργός, το επικαλέστηκαν όσοι θέλησαν να δικαιολογήσουν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Επικαλέστηκαν το γεγονός ότι η ΕΡΤ στην πραγματικότητα δεν λειτουργούσε, γιατί όποτε ερχόταν ξένος ηγέτης οι δημοσιογράφοι απεργούσαν, στις καθημερινές απεργούσαν πάνω σε δελτία ή σε εκπομπές, τα Σαββατοκύριακα επίσης απεργούσαν. Και όλα αυτά, βέβαια,επειδή διεκδικούσαν δίκαια αιτήματα. Δεν ήταν άδικα τα αιτήματα τους, αλλά διεκδικούσαν τις υπερωρίες του 2012, και με αυτό το δικαιολογημένο αίτημα άρχισαν ξαφνικά να κάνουν στάσεις και να απεργούν, λέγοντας ότι διαφωνούν με τις μικτές παραγωγές. Δηλαδή ένα συνονθύλευμα αιτημάτων που άλλα ήταν απολύτως δίκαια, ενώ άλλα ήταν εκτός της σφαίρας των αρμοδιοτήτων τους. Εν κατακλείδι, για να απαντήσω σε όλο το ερώτημα πιστεύω ότι χάθηκε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία η κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει την ΕΡΤ ως πυλώνα πολιτισμού. Θα μπορούσε η ΕΡΤ με το πλεόνασμα, το τεχνητό μεν, πλεόνασμα όμως, των 100 εκατομμυρίων το χρόνο, να στηρίξει όλον τον πολιτισμό στην Ελλάδα, το σινεμά, το θέατρο, το βιβλίο, τις τέχνες, τα εικαστικά. Θα μπορούσε δηλαδή η ΕΡΤ να χρησιμοποιηθεί ως η ομπρέλα κάτω από την οποία θα έμπαινε όλος ο πολιτισμός στην Ελλάδα. Αντ’ αυτού παρολίγο να πέσει η κυβέρνηση, και μέχρι τώρα ακόμη τραβιόμαστε. Έχει καταγραφεί η 11η Ιουνίου ως μία μαύρη μέρα για τη Δημοκρατία.

Σε συνέντευξη που έδωσε στη Real News ο κύριος Λιάτσος, μίλησε για την συνεργασία που είχατε και αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια για εσάς. Είπε μάλιστα ότι στήνατε ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα για την επόμενη σεζόν. Εσάς τι σας άφησε αυτή η συνεργασία;

Τα σχέδια που γίνονταν και από μεριά προγράμματος κι από πλευρά ειδήσεων-αθλητικών, πιστεύω ότι θα άλλαζαν την εικόνα των καναλιών της ΕΡΤ. Είχαμε σχεδιάσει αρκετά πράγματα. Μιλούσαμε για το 2013-2014, έχοντας στο μυαλό μας και πλοκή και ντοκιμαντέρ και ταινίες κι ό, τι άλλο πρέπει να κάνει ένα δημόσιο κανάλι το οποίο δεν ερίζει κατά ανάγκη για την τηλεθέαση. Δεν προλάβαμε ούτε να κάνουμε τα προγράμματα που λέγαμε στο διοικητικό συμβούλιο, δεν προλάβαμε καν να εισηγηθούμε την αναδιάρθρωση της ΕΡΤ έτσι όπως την είχαμε στο μυαλό μας τα μέλη του ΔΣ και δυστυχώς θα μείνουμε με την απορία. Δυστυχώς, διαβάζω πάλι ότι η ΝΕΡΙΤ θα γίνει το BBC. Αυτήν την ιστορία με το BBC και τη δημόσια τηλεόραση την ακούω από τότε που θυμάμαι την ΕΡΤ από τη δεκαετία του ’70. Κάποιος πάντα έλεγε ότι πρέπει να γίνει η δημόσια τηλεόραση BBC, χωρίς να γνωρίζει τι είναι το BBC. Χωρίς να γνωρίζει ας πούμε ότι στο BBC, οι άνθρωποι έχουν σχεδιάσει για παράδειγμα το Dancing With The Stars και ένα σίριαλ με πρωταγωνιστές ομοφυλόφιλους άνδρες. Πάντως αυτό το παραμύθι περί BBC, δεν νομίζω ότι θα το καταφέρει ποτέ η ΝΕΡΙΤ. Γενικά έπεσε θύμα συγκυριών μικροστρατηγικών και μικροπολιτικής και το αποτέλεσμα είναι τώρα να υπάρχει ένα αγκάθι στα πλευρά όλων στην κυβέρνηση που λέγεται τέως ΕΡΤ νυν ΝΕΡΙΤ, ενώ θα μπορούσε όντως η ΕΡΤ να είναι ένα στήριγμα πολιτιστικό, ένα στήριγμα το οποίο στην πραγματικότητα θα βοηθούσε την κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση η οποία στέκεται δίπλα στις Τέχνες και στα Γράμματα δεν μπορεί παρά να είναι κερδισμένη. Έκανε απανωτά λάθη.

Εάν σας έκαναν πρόταση να στήσετε τη ΝΕΡΙΤ θα το κάνατε;

Όχι. Πώς να το τολμήσω; Οι εγγυήσεις που πρέπει να πάρει ένας επαγγελματίας για να πάει στη ΝΕΡΙΤ πρέπει να είναι παρά πολύ μεγάλες που δεν μπορεί να στις δώσει κανένας. Πιστεύω πια ότι κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν σε ότι αφορά στη Δημόσια Τηλεόραση. Ξέρω ότι στο εποπτικό συμβούλιο υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν στην ιδέα της Δημόσιας Τηλεόρασης. Εγώ πάντως δεν θα πήγαινα.

Θέλω να μου πείτε ποια ήταν κατά τη γνώμη σας τα «κακά» προγράμματα στην τηλεόραση τη φετινή σεζόν.

Δεν μπορώ να σου πω τα κακά, γιατί αν στα πω θα στενοχωρήσω κόσμο και θα πρέπει να πω και τα δικά μου κακά. Και δεν μπορείς να μιλάς για τον άλλον και τις αποτυχίες του, αν δε μιλήσεις πρώτα για τις δικές σου. Και καλό θα ήταν να το αποφύγουμε.

«Μες την Καλή Χαρά». Η εκπομπή φέτος στήθηκε με νέα ομάδα. Πιστεύετε στα νέα πρόσωπα; Ένα από αυτά είναι η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου.

Πιστεύω στα νέα πρόσωπα όταν αυτά υποστηρίζονται από έμπειρους επαγγελματίες. Πιστεύω δηλαδή ότι μπορεί να σου βγει μία Κωνσταντίνα Σπυροπούλου εξαιρετική, όταν αυτή έχει από πίσω ή στο ακουστικό ή δίπλα της ανθρώπους οι οποίοι έχουν κάνει χιλιόμετρα. Όλα τα νέα πρόσωπα στην τηλεόραση χρειάζονται βοήθεια στην αρχή της καριέρας τους. Είναι πολύ δύσκολο ένα νέο πρόσωπο να κάνει επιτυχία μέσα σε λίγο χρόνο. Θέλει τριβή, θέλει εμπειρία, την εμπειρία δεν την έχει, άρα αυτήν θα του τη δώσει κάποιος, είτε είναι πίσω από τις κάμερες είτε δίπλα του. Ήμουν πάντα οπαδός του συνδυασμού. Το ίδιο θα σου απαντούσα αν με ρωτούσες και για κάποιον αρχισυντάκτη, ο οποίος δεν έχει κάνει ποτέ του τηλεόραση και είναι η πρώτη του χρονιά. Άρα χρειάζεται συνδυασμός. Θες ανθρώπους έμπειρους που έχουν κάνει χιλιόμετρα, θες και τα νέα πρόσωπα τα οποία είτε τους πλαισιώνουν, είτε κάνουν τα πρώτα τους βήματα.

Πέτρος Κωστόπουλος. Πώς τον είδατε στο Πρωινό φέτος; Οι περισσότεροι έλεγαν ότι δεν θα τα πήγαινε καλά, τους διέψευσε όμως.

Συμφωνώ απόλυτα. Ενώ ξεκίνησαν όλοι με ερωτηματικά, τι θέλει δηλαδή τώρα ο Κωστόπουλος 10 το πρωί, η σεζόν κλείνει με θετικό πρόσημο γι’ αυτόν. Και να σκεφτείς ότι απέναντί του είχε ένα ζευγάρι το οποίο -το έχω πει επανειλημμένως- είναι αήττητο.

Πιστεύετε στα ζευγάρια στην τηλεόραση;

Δεν πίστευα στην αρχή. Πίστευα ότι θα έπρεπε να πάρουν ή το Γιώργο ή τη Φαίη. Πρώτον, γιατί έλεγα πως ό,τι προβλήματα είχαν μέσα στο σπίτι τους θα τα κουβαλάνε στο γυαλί -αν έχουν προβλήματα, χτυπάω ξύλο- αλλά όλοι έχουν με τις γυναίκες τους και τους άντρες τους. Δεύτερον, λόγω της συμβίωσης δεν θα υπάρχει χημεία και τρίτον αν τσακωθείς με τον έναν ως κανάλι, τσακώνεσαι και με τον άλλον. Βέβαια, αυτοί οι δύο απέδειξαν πόσο λάθος είχα. Δεν αλλάζω άποψη, εξακολουθώ να πιστεύω ότι έχουν ρίσκο τα ζευγάρια που είναι και στη ζωή μαζί, απλώς ο Γιώργος και η Φαίη με διέψευσαν στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Ποιον θεωρείτε πολύ καλό νέο παρουσιαστή;

Από τα νέα πρόσωπα που πρωτοείδαμε φέτος στο γυαλί, εκτός από την Κωνσταντίνα που πιστεύω ότι θα έχει μέλλον λαμπρό στο γυαλί, την ίδα άποψη έχω και για την Άννα Μπουσδούκου η οποία μπήκε στα βαθιά και κολύμπησε παρά πολύ καλά. Ένα πρόσωπο έκπληξη που δεν το είχαμε συνηθίσει  σε αυτό το ρόλο και του βγάζω το καπέλο είναι η Σμαράγδα Καρύδη στο παιχνίδι που παρουσιάζει. Είναι μία αποκάλυψη η Σμαράγδα. Η επάνοδος του Φερεντίνου ήταν και αυτή εξαιρετική, αλλά δεν μπορείς να τον πεις νέο το Φερεντίνο. Η Τσολάκη στο πρωινό του ALPHA, δίπλα στην Τσιμτσιλή μαζί με τον Αναδιώτη και τον Παπανώτα έκαναν μία πολύ καλή ομάδα. Επίσης είναι μία καλή περίπτωση η Τσολάκη. Ο Αναδιώτης επίσης. Τον πίστευα πολύ. Έχει μία φιλική αντρίλα. Η Δραγούμη έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση για τη μαγειρική της εκπομπή. Στην αρχή της σεζόν πολύ καλή ήταν η Δούκισσα η οποία παρέλαβε βαριά σκιά από τη Ζέτα και τα κατάφερε μία χαρά στο ρόλο αυτό.

Από τις γυναίκες ποιες ξεχωρίζετε; Και αναφέρομαι κυρίως στην ομορφιά…

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια γυναίκα η οποία κάνει καριέρα στην τηλεόραση η οποία δεν έχει τουλάχιστον γοητεία. Η τηλεόραση δεν ζητάει κατά ανάγκη όμορφους ανθρώπους. Ζητάει ανθρώπους που είναι γοητευτικοί, είτε επειδή είναι όμορφοι, είτε επειδή έχουν το μυαλό, την σκέψη, την ταχύτητα, τη ματιά. Είναι απαραίτητο στοιχείο η γοητεία όχι όμως η γοητεία που βασίζεται στην ομορφιά. Προφανώς βοηθάει να είσαι όμορφος. Πάντως αν το δεις ιστορικά δεν έχουν κάνει καριέρα οι πολύ όμορφοι. Η Μενεγάκη είναι παρά πολύ όμορφη, αλλά δεν έκανε καριέρα μόνο για αυτό. Έκανε για όλο το πακέτο που διαθέτει. Η Πόπη Τσαπανίδου, μία πολύ όμορφη γυναίκα επίσης, η οποία όμως χρησιμοποίησε την εμφάνισή της και δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά σε αυτήν. Στηρίχθηκε στις γνώσεις της, στην ταχύτητά της, στο χιούμορ της. Συνεπώς υπάρχουν πολύ όμορφες γυναίκες και άντρες, οι οποίοι μερικές φορές επειδή είναι γοητευτικοί χωρίς να είναι αντικειμενικά όμορφοι, βγαίνουν στο γυαλί και τα καταφέρνουν. Θεωρώ ότι η Πόπη Τσαπανίδου είναι από τα κλασικά παραδείγματα ελληνικής ομορφιάς, πρότυπο της γυναίκας καπάτσας, της γυναίκας με χιούμορ, της γυναίκας που είναι fighter.

Είχατε επιτελικές θέσεις σε μεγάλα κανάλια. Σας είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να βρεθείτε μπροστά στην κάμερα;

Όχι. Μου έχουν γίνει διάφορες προτάσεις κατά καιρούς, τις οποίες δεν αποδέχτηκα. Το πιο ενδιαφέρον ήταν που μου είχε γίνει πρόταση για το Survivor. Το οποίο ήταν λίγο στο χώρο μου. Είχε δράση, είχε περιπέτεια. Αλλά προφανώς δεν θα το έκανα. Δεν μπορούσα να φύγω από την Ελλάδα για δύο μήνες, να πάω σε μία εξωτική παραλία και να κάνω τον παρουσιαστή. Πιστεύω ότι καθένας μας είναι καλός σε κάτι. Μπορεί να είμαστε επαρκείς σε πολλά, αλλά καλοί είμαστε σε ένα. Εγώ σε αυτό που θεωρώ ότι είμαι καλός είναι αυτό που κάνω. Μπροστά από το γυαλί, μπορεί να είμαι επαρκής ή μπορεί να πει κάποιος, «α κοίτα το κάνει κι αυτό», αλλά αποκλείεται να είμαι Χατζηνικολάου, Φερεντίνος, Μενεγάκη ή Σπύρος Παπαδόπουλος. Αυτοί είναι μοναδικοί στο είδος τους.

Ενώ μου αρέσει να πηγαίνω καλεσμένος σε στούντιο,γιατί νιώθω σαν να είναι το σπίτι μου, εντούτοις δε θα έκανα εκπομπή. Τώρα βέβαια δεν ορκίζομαι γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται στη ζωή, αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν θα έκανα κάτι. Το μόνο που ίσως κάποια στιγμή θα μπορούσα να κάνω, αλλά το οποίο έχει άμεση σχέση με αυτό που κάνω τώρα, θα ήταν μία εκπομπή που παρουσίαζε παλαιότερα ο Πέτρος Κωστόπουλος, με τους μάνατζερ. Εάν είναι να κάνεις μία εκπομπή που το ζητούμενο είναι να προκύψουν τα στελέχη τηλεόρασης, αυτό ίσως και να το έκανα, γιατί είναι στο χώρο μου. Θα ήξερα δηλαδή να δώσω συμβουλές, να κατευθύνω. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα είχε τόση μεγάλη σημασία εάν ήμουν αστείος, αλλά πόσο ουσιαστικές θα ήταν οι συμβουλές και οι κατευθύνσεις που θα έδινα.

Τι απαντάτε σε αυτούς που λένε ότι για την σημερινή κατάσταση της τηλεόρασης ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι άνθρωποι οι οποίοι ξεκίνησαν στην ιδιωτική τηλεόραση;

Και βέβαια έχουμε τεράστιο μερίδιο ευθύνης όλοι μας. Και για τα καλά αλλά και για τα κακά. Και για το φαινόμενο της φούσκας που ανεβάσαμε αμοιβές στα ύψη χωρίς λογική και για την αδυναμία μας να διακρίνουμε την κρίση την οποία ερχόταν. Σε μεγάλο βαθμό λοιπόν, φταίμε, όπως κι οι πολιτικοί που τώρα μας κυβερνούν. Οι ίδιοι ήταν. Δεν ήταν άλλοι. Όλοι λοιπόν συνολικά, είτε είμαστε τεχνοκράτες, είτε είμαστε managers, είτε είμαστε συνδυασμός των δύο, όσοι κρατήσαμε τα ηνία μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε όλοι το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί.

Δε βγάζετε δηλαδή τον εαυτό σας εκτός;

Μα δεν θα μπορούσα. Ίσως να μην είχαμε κάποιοι από εμάς την πληροφόρηση που θα έπρεπε να έχουμε. Και το λέω με την έννοια ότι κανένας υπουργός οικονομικών ή τραπεζίτης δε θα μας είχε πει τι γίνεται. Από την άλλη θα έπρεπε να διακρίνουμε τα… μερομήνια που λέμε. Φαινόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Να σου πω πού ήταν το λάθος μας; Υπήρχαν ιδιοκτήτες οι οποίοι τότε πλήρωναν τις ζημιές και με προτροπή κάποιων από αυτούς, στην πραγματικότητα λειτουργούσαμε σε ένα κλάδο που συνολικά ήταν ζημιογόνος. Μπορεί κάποια κανάλια ή ένα κανάλι να έβγαζε χρήματα, αλλά συνολικά ο κλάδος της τηλεόρασης από το ’89 μέχρι σήμερα, ήταν ζημιογόνος. Δεν λειτουργούσαμε πάντα με το σωστό κριτήριο, δηλαδή το κέρδος. Αυτό ήταν και το λάθος μας.