Aς δεχθούμε ότι δίκιο είχε η κυβέρνηση που την έκλεισε την ΕΡΤ. Ας το δεχτούμε ρε παιδί μου για την οικονομία του λόγου. Ας πούμε ότι ήταν όντως ναός της απωλείας το Ραδιομέγαρο, ότι γίνονταν όργια στην Αγία Παρασκευή, ότι έπιναν αίμα μικρών παιδιών για να διατηρούνται νέοι οι συνδικαλιστές της ΠΟΣΠΕΡΤ. Κι ότι δεν άντεχε άλλο ο λαός να την πληρώνει την αθλιότητα.
Εντάξει ως εδώ; Εντάξει, το ισοπεδώσαμε το μαγαζί και τα πετάξαμε στη χωματερή τα μπάζα. Το γκρέμισμα, όμως, το κάνει ο πάσα ένας. Βάζεις μπρος τη μπουλντόζα και ορμάς. Μπαμ, μπουμ, κρατς, κραουτς, χαίρεται. Μπράβο, δεν λέω, αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Το θέμα είναι στη συνέχεια. Σε αυτό το πράγμα εν ολίγοις, που θα έρθει να οικοδομηθεί ακολούθως. Και στον συγκεκριμένο τομέα η κυβέρνηση πήρε μηδέν…
Πρώτα απ’ όλα δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για το νέο φορέα. Ούτε σελίδα, ούτε γραμμή, παρότι κάτι ψέλισε ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου για αξιοποίηση του νομοσχεδίου που είχε εκπονήσει ο πρώην Υπουργός Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος. Εκείνο το νομοσχέδιο ωστόσο, αφορούσε σε μια ΕΡΤ ζωντανή, σε μια ΕΡΤ εν λειτουργία και όχι σε ένα φάντασμα πλάι στη Μεσογείων. Το φάντασμα που ανέλαβε να φέρει στον ίσιο δρόμο, ως υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ο πρώην διευθυντής των “Νέων” και του “Βήματος” και τότε αρθρογράφος του “Εθνους”, Παντελής Καψής. Ικανός δημοσιογράφος και έμπειρος διευθυντής αναμφιβόλως, αλλά δεν κατάφερε να βρει ούτε μία λύση στο γραφειοκρατικό λαβύρινθο που κληρονόμησε. Κι ούτε μπόρεσε να συνεννοηθεί με τον “ιδιοκτήτη” τόσο της ΕΡΤ όσο και της ΔΤ, το Υπουργείο Οικονομικών.
Το οποίο Υπουργείο Οικονομικών, πιστό στη γηπεδική αρχή “οι αριθμοί και οι ισολογισμοί να κερδάνε κι όλοι άλλοι να πάνε να γα…”, άφησε τα πάντα στον αέρα. Ήρθαν και οι καθυστερήσεις από τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο Γκίκα Μάναλη, που ήθελε να διασφαλίσει την επόμενη μέρα, ήρθαν και οι πρώτες απαιτήσεις να βολευτούν “τα δικά μας τα παιδιά” (αθάνατε Γιώργο Καρατζαφέρη!) κι έδεσε το γλυκό. Η Δημόσια Τηλεόραση που βγήκε στον αέρα εσπευσμένα και χωρίς καμία επιχειρησιακή υπόσταση, ήταν ένα κλάμα. Ασύνδετη, αδιάφορη, αχώνευτη. Πολύ περισσότερο λειτούργησε το Πρώτο Πρόγραμμα (η ραδιοφωνία κατάφερε μάλιστα να βγάλει στον αέρα και δεύτερο σταθμό, το Τρίτο Πρόγραμμα), παρά η τηλεοπτική έκφραση της νέας εποχής στα κρατικά media. Χώρια που δεν την έβλεπε κανείς, όπως έδειχναν οι μετρήσεις της AGB/Nielsen.
Οπότε την ξέχασαν όλοι. Κι ακόμη στη λήθη θα σερνότανε, αν δεν προσπαθούσαν οι αρμόδιοι να επιδείξουν “έργο”. Να στήσουν, σαν να λέμε, ένα υποτυπώδες πρόγραμμα, να προσλάβουν κόσμο με βάση τις ντιρεκτίβες της κοινής λογικής, να φτιάξουν οργανόγραμμα που θα λειτουργεί κάθε μέρα και όχι μόνο στη χάση, στη φέξη και των Αγίων Πάντων. Το αποτέλεσμα; Πλακώθηκε ο διευθύνων σύμβουλος Γιώργος Προκοπάκης με την αναπληρώτριά του και υπεύθυνη προγράμματος Κατερίνα Ευαγγελάκου, απεπέμφθη ο πρώτος, παραιτήθηκε η δεύτερη, ρεζιλεύτηκε η ΝΕΡΙΤ, ακριβώς μια μέρα μετά που βγήκε στον αέρα. Και προσοχή, δεν μιλάμε για ανθρώπους που επελέγησαν από το πουθενά. Μιλάμε για στελέχη που τα επέβαλε σχεδόν με το “έτσι θέλω” ο Παντελής Καψής. Και καταφέρανε να γίνουνε μαλλιοκούβαρα…
Για να μην μιλήσω για τον εκτός ΑΣΕΠ διαγωνισμό πρόσληψης προσωπικού που πίνει καφέ με τις ελληνικές καλένδες, για να μην πω για την αποδομητική ανάμιξη της ICAP σε ένα σωρό ευαίσθητες διαδικασίες, για να μην τραγουδήσω τον καημό των νυν εργαζόμενων που τους δάνεισε η ΔΤ στη ΝΕΡΙΤ (το σκλαβοπάζαρο καλά κρατεί), για να μην σημειώσω ότι το Υπουργείο Οικονομικών “απελευθερώνει” τα περιουσιακά στοιχεία της ΕΡΤ όποτε και όπως του κάψει, για να μην προσθέσω ότι ακόμη περιμένουν να “αποζημιωθούν πλήρως” οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΡΤ όπως είχε υποσχεθεί ο Σίμος Κεδίκογλου.
Με δυο λόγια; Με δυο λόγια, ναι ήταν δυσλειτουργικό μαγαζί η ΕΡΤ. Ναι είχε θέματα με το καουμποϊλίκι των συνδικαλιστών, με τα “βύσματα” και τα “ανηψάκια”. Ναι, θα μπορούσε να υποστεί ένα “κουρεματάκι” και να γινόταν πιο νορμάλ. Αλλά είχε επίσης και μια ιστορία και μια τεχνογνωσία και ένα ανθρώπινο δυναμικό, ακόμη ακόμη κι ένα γαμημένο ελληνικό φιλότιμο, που ο νέος φορέας, η ΝΕΡΙΤ, δεν τα διαθέτει. Και δεν ξέρω αν θα τα βρει και ποτέ…
