Control Zed: Άκου τη μουσική πίσω από τις λέξεις

Ήταν πριν από περίπου 2 μήνες, όταν ο Βασίλης Καμπούρης μας έβαλε στον δικό του, περίεργο κόσμο του «Control Zed». Εκεί όπου βλέπουμε τη ζωή του Τόμας Τζάμπλερ, ενός καλού ανθρώπου, που σε πολλά μπορεί να θυμίζει μέχρι και εσένα. Για τις ενοχές και τις συγγνώμες, για τα φαντάσματα του μυαλού και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Όμως, πέρα από τη ζωή του Τόμας, το βιβλίο του νεαρού συγγραφέα είναι γεμάτο με ήχους, καθώς το κάθε κεφάλαιο του βιβλίου έχει για τίτλο του και ένα γνωστό τραγούδι. Από Interpol και Joy Division έως National και Queens of the Stone Age. Άλλωστε όπως είχε πει στο Provocateur και ο ίδιος ο Βασίλης, πριν από λίγο καιρό, «η μουσική είναι ένα υπέροχο μέσο συναισθημάτων. Κάθε ώρα και στιγμή μπορεί να έχει την δικιά της μουσική επένδυση».

Και τώρα ήρθε η στιγμή να ακούσουμε τους ήχους πίσω από τις λέξεις. Τη Πέμπτη 22 Μαΐου ο Βασίλης Καμπούρης και ο «δικός μας» Κ. Μπόλας θα ανέβουν στα decks του Key Bar (Πραξιτέλους 37) και θα μας παρουσιάσουν ένα set με τις μουσικές που μας συνόδεψαν σε αυτό το ταξίδι.

Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Καμπούρης: Μουσική, λογοτεχνία, ενοχές και «Control Zed»

Και με αυτή την αφορμή, ο Βασίλης μας βάζει στο μουσικό κλίμα του «Control Zed», χαρίζοντάς μας τα 11 κομμάτια παρέα με 11 μικρές ιστορίες του βιβλίου. Απολαύστε τα…

Κεφάλαιο 1 – Normal Person

…Μια από αυτές τις μέρες. Τις νορμάλ. Τις βαρετές. Στέκεσαι στη μέση του βαγονιού, με τα ακουστικά σου να κρέμονται στ’ αυτιά σου, ακούγοντας πάντα την αγαπημένη σου μουσική και προσπαθώντας να μην ακουστείς σαν την μητέρα σου, προσπαθώντας να μη ρωτήσεις τον εαυτό σου «Τι κάνεις με τη ζωή σου;». Και ξέρεις! Κλασικά απ οτυγχάνεις ν’ απαντήσεις…

https://www.youtube.com/watch?v=GqeAsmNLja0

Κεφάλαιο 2 – Conversation 16

..Όλα αυτά σε ένα παράλληλο σύμπαν. Γιατί αυτό που πραγματικά έκανα ήταν να σηκωθώ και να την αγκαλιάσω σφιχτά. «Φαντάζομαι, ναι, αισθάνομαι ράκος. Σ’ ευχαριστώ που ήρθες. Πραγματικά σ’ ευχαριστώ»…

Κεφάλαιο 3 – Evil

«Καληνύχτα, Κριστίν», της απάντησα εγώ κι εκείνη σαν ρομποτάκι κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της. Καλά, περιττό να σου πω ότι δεν μπορούσα να τη βγάλω από το μυαλό μου, αλλά δεν κράτησε για πολύ όλη αυτή ιστορία· άλλωστε, ύστερα από ένα χάπι, σύντομα αποκοιμήθηκα. Μη ρωτάς.

Κεφαλαιο 4 – Long Slow Goodbye

…Αυτόματος τηλεφωνητής: «Δεν είσαι στο σπίτι αυτήν τη στιγμή, αλλά θέλουμε να σε καλέσουμε! Άφησε το μήνυμά σου μετά τον ήχο». Και ύστερα από δεύτερα, ένα μπιπ μού πήρε τ’ αυτιά.

Κεφαλαιο 5 – The Difference Between Us

…Ξαφνικά, ένιωσα το ένα χέρι του να μου πιάνει το κεφάλι και το άλλο να μου τραβά το αριστερό χέρι, σπρώχνοντάς μου το σβέρκο, ώστε να χάσω την ισορροπία μου και να κοπανίσω με δύναμη πάνω στον νιπτήρα με το στόμα μου. Ένιωσα σχεδόν άμεσα τη γεύση του αίματος στο στόμα μου• μούδιασα ολόκληρος κι έπεσα στο πάτωμα…

Κεφάλαιο 6 – Shut Up

Έτσι, εγώ χάζευα έξω τον δρόμο, τ’ αυτοκίνητα, κανέναν περαστικό και σκεφτόμουν παράλληλα πώς έχω καταντήσει. Όλα μοιάζουν τόσο γραφικά πλέον. Παρατηρούσα στον δρόμο τους ανθρώπους και μουρμούριζα στο μέσα μου «τι μπορεί να περνά ο καθένας από αυτούς;». Αναρωτιόμουν και προσπαθούσα να αντιληφθώ, όσο σου επιτρέπει ένα ξενικό πρόσωπο, μια μακρινή φιγούρα, τι ζόρι τραβάει ο καθένας.

https://www.youtube.com/watch?v=KDnPhdJxy_c

Κεφάλαιο 7 – Cicatriz

«Είσαι ένα τίποτα», μου είπε και, προτού καλά-καλά το καταλάβω, με έσπρωξε με το πόδι του μπροστά.

Κεφάλαιο 8 – Wrong

«Όχι, αλλά ξύπνησα μπαταρισμένος. Δεν ξέρω, ίσως και να πήγα, τι να πω έτσι όπως είμαι… δεν ξέρω τι να σου απαντήσω», παραιτήθηκα στο τέλος. Χρειαζόμουν φάρμακα, ναι, χρειαζόμουν, αλλά τι φάρμακα; Εκείνη υποχωρεί. Δεν είναι η κατάλληλη ώρα για κηρύγματα.

https://www.youtube.com/watch?v=QrtydD2u1N0

Κεφάλαιο 9 – Papillon

«Βοήθεια, άσε με», μπλέκεται η φωνή της με ένα μουγκρητό. Γύρισα απότομα και βλέπω έναν μαυροντυμένο ψηλό με τη μάσκα να του καλύπτει κάθε μέρος του προσώπου του, ναι, αυτό το μίασμα, να έχει πιάσει και τα δύο χέρια της Κριστίν και να της έχει φιμώσει το στόμα. Πότε πρόλαβε ο μπάσταρδος; Πόση ώρα μιλάω;