Πώς μπορείς να καταλάβεις έναν άνθρωπο που είναι αποκομμένος από την κοινωνία; Εύκολα. Η επιχειρηματολογία του, η γωνία από την οποία εξετάζει τα γεγονότα, η αργκό που χρησιμοποιεί, αλλά και το χιούμορ του, τον προδίδουν. Η αργκό και το χιούμορ (εκτός του κλασικού φλεγματικού) εξελίσσεται παράλληλα με την κοινωνία, είναι ζωντανός οργανισμός που προχωράει μπροστά και φανερώνει και το επίπεδο πολλές φορές.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο ανοιχτόμυαλος, προοδευτικός υπουργός των 80’s και των 90’s, ο απρόβλεπτος και πολυσχιδής πολιτικός, έχει μετατραπεί σε έναν σχολιαστή των εξελίξεων καφενειακού επιπέδου τους τελευταίους μήνες, μόνο και μόνο για να παίξουν οι ατάκες του στο διαδίκτυο και να διαφημίσει τη ραδιοφωνική του εκπομπή.
Χαρακτήρισε «νούμερο» τον Μανώλη Γλέζο, μια τοποθέτηση… άκρως πολιτική, όπως θα ήθελε και ο ίδιος ο πρώην αντιπρόεδρος να τον κρίνουν. Με πολιτικά επιχειρήματα. Έτσι, προστίθεται στην ακολουθία των ατοπημάτων, με κορυφαία στιγμή του, την αποκάλυψη για την παρακολούθηση της αμερικανικής πρεσβείας, που ο ίδιος έφερε στο φως μέσω του μικροφώνου της εκπομπής του.
Σε ό,τι αφορά το χιούμορ, το δεύτερο «φάουλ» του Θεόδωρου Πάγκαλου σε μια μόλις ημέρα, είχε να κάνει με τη Ρένα Δούρου. Αφού τόνισε πως παραβιάζει «κτηνωδώς» τις διατάξεις της προεκλογικής εκστρατείας, κολλώντας παντού αφίσες με τη «βρομερή της φάτσα», το πήγε και πάλι ένα βήμα παραπάνω… «Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα».
Προφανώς και το όνειρό του δεν θα γίνει πραγματικότητα. Προφανώς και με αυτό το χιούμορ της βιντεοκασέτας των 80’s, δεν είναι δυνατόν να κάνεις ακροαματικότητες, παρά μόνο να κερδίζεις τίτλους απαξίας σε sites και blogs. Εκείνο που δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Πάγκαλος είναι πως κάθε φορά που επιτίθεται σε πολιτικό πρόσωπο, στα μάτια του κόσμου ανεβαίνει η εκτίμηση για το «θύμα» του. Δεν έχει έρεισμα πλέον, πουθενά. Το είχε πει μια φίλη του, σε έναν άλλον φίλο του, πριν από 25 περίπου χρόνια. «Δεν αρέσουμε πλέον, Ανδρέα».
