«Συγγνώμη που πήγα μαζί της και σε πλήγωσα. Δεν ντρέπομαι που με έλκυσε, αλλά δεν είναι και η σεξοβόμβα που διαφημίζουν». Με αυτά τα λόγια ο Ηλίας Καζάν αποκαλύπτει στη σύζυγό του, Μόλι, πως την απάτησε με τη Μέριλιν Μονρόε. Βέβαια, δεν της τα είπε πρόσωπο με πρόσωπο (προφανώς και δεν ήταν χαζός), αλλά το ανέφερε σε επιστολή που της είχε στείλει. Ο σκηνοθέτης που όρισε μια ολόκληρη γενιά ηθοποιών του Χόλιγουντ, αφού απομυθοποιεί το σύμβολο του σεξ, σπεύδει να δώσει και κάποια άλλα στοιχεία για εκείνη. «Δεν μπορούσες να μη συγκινηθείς από κείνη. Ηταν ταλαντούχα, αστεία, αβοήθητη, ευάλωτη…», σημειώνει με νόημα, ενώ αναφερόμενος στα πράγματα που τον… ξενέρωσαν σε εκείνη, αποκαλύπτει πως η ξανθιά σεξοβόμβα τον κούρασε με τις λεπτομέρειες γύρω από την κακοποίηση που είχε υποστεί από τον Τζο Ντι Μάτζιο, τότε σύζυγό της και αστέρα του αμερικανικού μπέιζμπολ. Εκείνος ήταν έξαλλος μαζί της, ιδιαίτερα μετά την εμβληματική σκηνή που το λευκό της φόρεμα ανασηκώνεται πάνω από τα κανάλια του μετρό της Νέας Υόρκης, σκηνή από την ταινία «Εφτά χρόνια φαγούρα».
Αυτή η επιστολή και άλλες 299 του μεγάλου σκηνοθέτη έρχονται στο φως με την έκδοση ενός βιβλίου από τον οίκο Νοπφ. Ο Ηλίας Καζαντζόγλου, ο Έλληνας από την Πόλη που πήγε στις ΗΠΑ και να γίνει ένας από τους κορυφαίους της 7ης Τέχνης, ο Ηλίας Καζάν, ένα από τα πρόσωπα που κατηγορήθηκε πως συνεργάστηκε με τους Μακαρθιστές και κατέδωσε ως αριστερούς, πολλούς συναδέλφους του, στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών.
Στο «The selected Letters Of Elia Kazan» υπάρχουν επιστολές του συνιδρυτή του Actors Studio προς τον Μάρλον Μπράντο, ηθοποιό που εκείνος «έπλασε» και καθιέρωσε, με ρόλους όπως στο «Λεωφορείο ο Πόθος» και στο «Λιμάνι της Αγωνίας». Σε μία από αυτές, το 1967, με τον διάσημο πρωταγωνιστή στα 43 του και με πολλά περιττά κιλά, ο μέντοράς του, του γράφει: «Τα αφεντικά στα στούντιο της Warner Bros, θεωρούν ότι έχεις βαρύνει πολύ», του αποκαλύπτει και αυτός είναι ο λόγος που δεν του δίνουν ρόλο σε μια επόμενη ταινία του και όχι λόγω έλλειψης ταλέντου. «Δεν ξέρω αν θέλεις να επιστρέψεις εκεί που ήσουν, σε επίπεδο βάρους, ξέρω πως είναι δύσκολο μετά τα 40».
Ο σκηνοθέτης των ταινιών «Λεωφορείον ο πόθος», «Το λιμάνι της αγωνίας» και «Ανατολικά της Εδέμ» Ηλίας Καζαντζόγλου, συνιδρυτής του περίφημου Ακτορς Στούντιο που έβγαλε τα μεγαλύτερα αστέρια, σε επιστολή του με χρονολογία 1955 τονίζει στην πρώτη του σύζυγο Μόλι – ήξερε πολύ καλά πόσο ήταν γυναικάς – ότι η νύχτα που πέρασε με τη Μέριλιν Μονρόε «δεν ήταν απειλή για τη σχέση μας διότι ξέρεις πόσο σε αγαπάω». Αποκαλύπτει δε ότι η Μέριλιν τον είχε… ζαλίσει με λεπτομέρειες για τη σκληρή κακοποίηση που είχε υποστεί από τον τότε σύζυγό της και αστέρι του μπέιζμπολ Τζο Ντι Μάτζιο – ειδικά αφότου γύρισε την περίφημη σκηνή με το λευκό φόρεμα πάνω από τα κανάλια του μετρό της Νέας Υόρκης για τα «Εφτά χρόνια φαγούρα».
Μια άλλη επιστολή του που δείχνει και τον «ελαστικό» του χαρακτήρα, προς τον ατζέντη του Φρανκ Σινάτρα, ο Καζάν προτείνει μια συμβιβαστική λύση, για το πώς θα βγει η ανακοίνωση που θα γνωστοποιεί πως ο τραγουδιστής και ηθοποιός δεν πήρε το ρόλο του μποξέρ Τέρι Μαλόι στο «Λιμάνι της αγωνίας» (προτίμησε τον Μάρλον Μπράντο). «Λυπάμαι πολύ που θα πρέπει να πληγωθεί ο Φρανκ και η καριέρα του. Δεν θα ήταν όμως πιο ήπιο το χτύπημα αν ο ίδιος ο Φρανκ ανακοίνωνε ότι τελικά δεν μπορεί να πάρει τον ρόλο λόγω βεβαρημένης ατζέντας;». Και κάπως έτσι, θα ήταν ευχαριστημένοι και οι δύο.