Το ημερολόγιο έγραφε 7 Μαρτίου 1999, όταν έγινε γνωστή η είδηση: ο Stanley Kubrick πέθανε στον ύπνο του από ανακοπή σε ηλικία 71 ετών. Λίγους μήνες αργότερα ο κόσμος τον αποχαιρέτησε με την κυκλοφορία της τελευταίας του ταινία «Μάτια ερμητικά κλειστά» – μια δουλειά που κράτησε δύο χρόνια, αλλά δεν πρόλαβε ποτέ να τη δει ο ίδιος στη μεγάλη οθόνη. Γνώμη μας ένα «άδοξο» τέλος, καθώς ο Αμερικανός σκηνοθέτης είχε προσφέρει στην 7η Τέχνη άλλες ταινίες, πραγματικά αριστουργήματα. Ταινίες πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους – και τη λογική του Hollywood.
Ο Kubrick γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1928 στη Νέα Υόρκη. Από μικρός έδειξε την καλλιτεχνική του φύση, στα 17 άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία, ενώ το 1951 παρουσίασε τη πρώτη του ταινία «Day of the Fight».
Εκεί όμως που η καριέρα του απογειώθηκε ήταν το 1957 όταν συνεργάζεται με τον Kirk Douglas στο «Paths of Glory» – μια συνεργασία που θα επαναληφθεί 3 χρόνια αργότερα για το επικό «Σπάρτακος». Ο Kubrick ήταν 32 ετών και είχε ήδη κατακτήσει το Hollywood. Πίστευε ότι μπορούσε να κάνει τα κινηματογραφικά όνειρά του πραγματικότητα, όμως τα μεγάλα στούντιο είχαν άλλη άποψη.
Και τότε αποφασίζει να δείξει τον επαναστατικό χαρακτήρα του. Εγκαταλείπει τις ΗΠΑ, μετακομίζει στο Λονδίνο και δημιουργεί το ένα αριστούργημα μετά το άλλο: «Λολίτα», «S.O.S. Πεντάγωνο καλεί Μόσχα», «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», «Κουρδιστό Πορτοκάλι». Ταινίες, μέσα από τη δικιά του ακραία και εκκεντρική ματιά.
Μάλιστα το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» δημιουργεί νέα κόντρα: οι Βρετανοί απαγορεύουν τη κυκλοφορία της, εξαιτίας της υπερβολικής βίας και ο Kubrick απαγορεύει για πάντα την προβολή της στο Μεγάλο Νησί. Μια απαγόρευση που κράτησε 27 χρόνια, δηλαδή μέχρι τον θάνατό του.
Αυτό ήταν το στυλ του άλλωστε. Θα έκανε αυτό που ήθελε, όπως το ήθελε.Και αυτό τον έκανε μία από τις πιο ξεχωριστές προσωπικότητες στον κινηματογραφικό κόσμο.
