Η τρέλα των «Barn Finds» ξεκίνησε στα seventies. Τότε πολλοί άνθρωποι ανακάλυπταν ξεχασμένα σε αχυρώνες, αποθήκες ή γκαράζ μοναδικά και πολύ σπάνια αυτοκίνητα. Τα οχήματα αυτά είτε είχαν ξεχαστεί είτε είχαν αφεθεί (λόγω δυσκολιών) στη λήθη του χρόνου από τους ιδιοκτήτες τους.

Η δεκαετία των 00’s ήταν το ξέσπασμα αυτού του φαινομένου όπου κάθε μήνα είχαμε την εμφάνιση και την πώληση ενός… χαμένου υπέρ σπάνιου αυτοκινήτου, το οποίο κατόπιν πωλούνταν σε αστρονομική τιμή. Όλοι έλεγαν πως αυτό σύντομα θα τελειώσει αφού τα missing links (όπως αποκαλούν τα κομμάτια της ιστορίας ενός μοντέλου που λείπουν) δεν ήταν ατελείωτα. Όμως κάθε χρονιά μας διαψεύδει και ένα νέο εύρημα εμφανίζεται κάτω από τα δεκάδες άχρηστα πράγματα μίας αποθήκης.     

Ένα όνειρο που στοιχειώνει πολλούς συλλέκτες αλλά και λάτρεις της αυτοκίνησης, είναι να σκοντάψουν ή να ανακαλύψουν ένα barn find. Η άλλη πλευρά του ονείρου είναι να αποκτήσεις ένα τέτοιο εύρημα κάτι που δεν είναι ούτε εύκολο αλλά και έχει μεγάλο κόστος.

Ζωντανή απόδειξη για αυτό είναι ο Tom Shaughnessy. Βρήκε ένα Ford GT40 στριμωγμένο σε ένα γκαράζ στην Καλιφόρνια, που ήταν… θαμμένο κάτω από κουτιά και πολλά άχρηστα πράγματα, τόσο που μόνο οι γκρίζοι (από το αστάρι) γλουτοί της φαίνονταν.

Οι GT40 ήταν σπάνια αυτοκίνητα (σε 5 χρόνια κατασκευάστηκαν 107 μοντέλα) και ο Tom Shaughnessy βρήκε ένα από τα ειδικά μοντέλα: Το σασί Νο 1067. Σύμφωνα με το αρχείο της εταιρίας η GT40 με το νούμερο 1067 είναιένα από τα τρία μόνο αυτοκίνητα της πρώτης σειράς (MkI) με το πίσω μέρος της δεύτερης σειράς (MkII) και το μοναδικό, που υπάρχει ακόμη. Επιπλέον, ήταν η τελευταία GT40, που κατασκευάστηκε το1966 και η τελευταία με σειριακό αριθμό της Ford, αφού η εταιρία ανέθεσε μετά την κατασκευή τους στην JW Automotive Engineering.

Ο νέος ευτυχής ιδιοκτήτης John Shaughnessy είπε πως απέκτησε την GT40 μετά από (ενός έτους) mails και τηλεφωνήματα προσφορών προς τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, ένα συνταξιούχο πυροσβέστης που είχε το αυτοκίνητο από το 1975. Εκείνος το παράτησε λόγω βλάβης το 1977 ενώ προβλήματα υγείας, τον εμπόδισαν να κάνει τις απαραίτητες επισκευές .

Όταν ρώτησαν τον Shaughnessy, πόσο πλήρωσε για το αυτοκίνητο η απάντησή του ήταν: «ακριβά, πολύ ακριβά».